Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2551
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
4 สิงหาคม 2551
 
All Blogs
 
แฟร้งเฟิร์ต ตอนที่ 2 มาแล้วจ้า ( 1 เดือนแล้ว เร็วมาก )

กลับมาเขียนบล๊อกตะลุยเยอรมันต่อ แบบเกือบจะลืมแล้วอ่ะเนี่ย แต่ตั้งใจไว้แล้วว่าจะบันทึกเรื่องน้องพราวให้ละเอียดที่สุด...เอ๊า สู้เว๊ย...

ความเดิมตอนที่แล้ว หลังจากขึ้นเครื่องเป็นที่เรียบร้อย แม่ก็ชักจะใจตุ้มๆต่อมๆว่าน้องพราวจะเป็นไงหว่า เพราะก็ปาไป 5 ทุ่มกว่าแล้ว นู๋ก็ยังนั่งตาค้าง มองไปก็มองมา แถมยังมีแรงยิ้มให้คนนู้นคนนี้ไปทั่ว พอกัปตันบอกว่าเครื่องจะออกแล้ว แม่ก็ยิ่งเสียวไส้ กะเวลาไม่ถูก ไม่ได้ขึ้นเครื่องมาปีกว่า เลยควักนมออกมาป้อนนู๋ตั้งกะเครื่องยังอยู่บนรันเวย์ เวรของกรรม กว่าเครื่องจะขึ้นฟ้าจริงๆ เล่นเอานมเกิอบหมด ดีนะแม่เป็นแม่วัวมาเกิด นมเลยยังพอมีจนเครื่องปรับระดับเรียบร้อย นู่ก็เลยไม่ออกอาการหูอื้อ งอแง อะไรเลย...หู๊ย โชคดีๆ

ผ่านไปซักพัก ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง พี่แอร์สาวใจดีก็เอา bassinet มาให้ ล๊อกไว้ข้างหน้าพ่อพอดี อันเล็กกว่าที่คิด แถมหน้าตากธรรมด๊า ธรรมดา เป็นเหล็กๆ มีผ้าบุๆ แล้วก็มีซิปเอาไว้ปิดตอนนู๋หลับ กันตกลงมา จบ...เอ่อ 16000 ได้แค่เนี๊ยะนะ...เก็บแค่ 600 แล้วอิชั้นอุ้มเอาก็ได้เฟร๊ย



เรื่องราวน่าตื่นเต้นบนเครื่องก็ไม่มีอะไรเลย น้องพราวนอนได้สบายๆ เหมือนอยู่บ้าน เออ เลี้ยงง่ายจริงๆเลย เวลาออกนอกสถานที่เนี่ย well trained นะจ๊ะ...สรุปนู๋นอนตื่นประมาณ 3-4 รอบตามปกติ แม่ก็จกนมให้ทันควันเหมือนทุกครั้ง น้องพราวก็นอนยาวจน 7 โมงเช้าเลยอ่ะ ตืนมาหน้าตาสดใส สนใจนู่นนี่นั่นไปหมด ตามระเบียบ



แล้วก็นะ หลังจากนั่งกันตรูดบวมเป็นเวลา 11 ชั่วโมงกว่า พวกเราก็แลนดิ้งสู่ดินแดนไส้กรอกแล้วอ่ะจ้า แบบสดชื่น ไม่เพลียอย่างน่าแปลกใจ น้องพราวตอนเครื่องจะแลนด์ก็ไม่โยเย ไม่งอแง ยังคงความน่ารักไว้ได้ไม่เปลี่ยน จนผู้โดยสารในเครื่องถึงกะออกปากชม บางคนก็อึ้งว่านี่ทริปแรกเหรอเนี่ย เก่งจริงๆ แหมๆ ไม่มีใครรู้หรอกว่าน้องพราวเค้ากลัวอดได้ออกซิ่งกะพ่อแม่นั่นเอง ถึงทำตัวน่ารักขนาดนี้ไงล่ะ



โรงแรมที่เราพักกัน ก็ที่เดิมกะปีก่อน sheraton airport นั่นเอง แม่ชอบมากๆ เพราะมันอยู่ตรงข้ามสนามบินเลย ใช้เดินข้ามสะพาน connecting ก็ถึงแล้ว ไม่ต้องนั่งรถอีกให้เซ็ง (นั่งมาเยอะแล้วอ่ะ)



ไอ่ตึกนี้ เป็นตึกที่อยู่ตรงกลางระหว่าง สนามบิน กะ โรงแรม มันคือตึกรถไฟนั่นเอง พักที่นี่เลยสะดวกมากๆ เพราะดินในทางเชื่อมทั้งหมด เพื่อขึ้นรถไปก็ได้ ขึ้นเครื่องก็ได้ แพงหน่อย ก็โออยู่

ถึงห้องพักเรียบร้อย ก็จับน้องพราวอาบน้ำล้างตัวกันนิดนึง อู๊ยยย ครั้งแรกนะคะในชีวิต ที่น้องพราวได้เล่นน้ำอ่าง อืมมมม ดูนู๋เกร็งๆนิดนึงนะเนี่ย



แล้วพ่อแม่ก็เปลี่ยนของตัวเองมั่ง แล้วก็ได้เวลาจรลี บ้านนี้ไม่มีเหนื่อยนะ ขอบอก ทำเวลามากๆ เหนื่อยไม่กลัว กลัวไม่ได้ซิ่ง...ดูเวลาก็ 9 โมงกว่า เวลาช้ากว่าบ้านเรา 5 ชั่วโมง แอบแวะเดินซุปเปอร์ใต้สถานีรถไฟ 1 จึ๋ง ชอบมากเลยซุปเปอร์ที่นี่ มีของที่บ้านเราแพงๆมาขายแบบถู๊กถูก (ซึ่งของที่บ้านเราถูก มันก็ขายซะแพงอ่ะนะ)



มะขือเทศใหญ่ๆ ที่พาราเซตามอน ห้างหรูบ้านเราขายเกือบ 800 โอ๊ววววว ที่นี่มัน 2 ยูโรเอ๊ง



ซูมๆ ผลไม้ไฮโซ(บ้านเรา)



แล้วก็ได้เวลาไปขึ้นรถไฟกัน วันนี้ไม่มีตั๋วฟรีนั่ง ก็ต้องซื้อตั๋วกันเอาเองนะจ๊ะ แพงเอาการอยู่ แถมตู้ก็ใช้ยากมากถึงมากที่สุด ไปปีละหน ลืมวิธีกดหมดสิ้น...จดๆจ้องๆอยู่นานมากกกกก จนมีฝรั่งใจบุญสมเพช ถึงเดินเข้ามาช่วยน่ะแหละ



รอ ร๊อ รอ ก็ถ่ายรูปเล่น หู๊ย ลงเครื่องบิน ก็ได้ขึ้นรถไฟต่อเลยนะลูกนะ ตื่นเต้นไม๊เนี่ย



วันแรก เราเดินกันชิวๆ เข้าเมืองก่อนเพื่อทำความคุ้นเคย แบบว่าแม่กะพ่อก็แก่แล้ว หลงๆลืมๆ ขอเข้าเมืองไปรำลึกก่อนว่าไรอยู่ตรงไหน...เดินไปก็เดินมา ได้รูปมากะตุ๋ยเดียว...เนี่ย



แล้วก็เดินๆๆๆ จนปาเข้าไปสี่โมงเย็น น้องพราวเริ่มหัวห้อย เพราะมันเท่ากับ สามทุ่มแล้วที่เมืองไทย เลยคิดว่าน่าจะกลับโรงแรมไปนอนกลิ้งกันดีกว่า ปรากฏว่า โชคไม่ดีเท่าไหร่ ดั๊นไปเจอรถไฟเสียเข้าให้ ขบวนเราไม่ได้เสีย ตอนแรกๆ ก็นั่งเก๊กสวยกันแม่ลูกได้อยู่



ผ่านไปสถานีที่ 2 เฮ่ยยย ไหงมีรถหยุดมันกลางคันดื้อๆงั้นเนี่ย หยุดนานด้วย ผ่านไปหลายนาที น้องพราวที่นอนหลับอยู่ในอ้อมแขนแม่ เริ่มเหงื่อออกหัวเหม่ง แม่ก็ไม่มีไรพัดให้ด้วย ได้แต่เอามือพัดๆผ่านๆ บวกกะแอบเป่าลมให้ลูกด้วย จนฝรั่งแก่ๆนั่งตรงข้ามสมเพช (อีกแล้ว) บริจาค leaflet มาให้ 1 แผ่น ให้แม่เอามาโบกให้ลูกคลายร้อน ไม่ช่วยไรเลย...รถหยุดนานมาก แล้วในโบกี้ไม่มีแอร์นะเคอะ มีช่องเปิดก็อันเล็กๆ อูยยยย ร้อนตับออกมาแด๊นซ์เลยทีเดียว



กว่าจะกลับถึงโรงแรม ก็เล่นเอาเหนื่อยมากๆไปเลย พ่อแม่ลูก เลยนอนสลบเหมือดกันตั้งแต่ 6 โมง ข้าวปลาไม่ได้สนใจจะหม่ำกันเลย น้องพราวก็ทำสถิติ ตื่นตลอดคืนเหมือนเดิม โอวววว แม่เจ้า ดีนะ ที่แม่ก็พัฒนาฝีมือการเปิดนมป้อนแบบอัตโนมัติได้เก่งขึ้นเรื่อยๆ ไม่งั้นไม่รู้จะอยู่กันสภาพไหนนะเนี่ย

จบวันแรก ณ เยอรมันแบบงงๆ ก่งก๊งนะจ๊ะ ตอน 3 จะตามมาอีกไม่นาน (ทั้งปี) ส่วน tag ติดไว้ก่อนนะ มี๊เจ้าแวววาว...มี๊ยุ้ยติดกิจเด้อ...

สวัสดี


Create Date : 04 สิงหาคม 2551
Last Update : 5 สิงหาคม 2551 22:35:49 น. 15 comments
Counter : 836 Pageviews.

 
กรี๊ดดๆๆ น้องพราวยิ้มหวานมั่กๆ


โดย: oHLa วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:22:41:51 น.  

 
รออ่านตอน 3 เด้อ หนุกๆๆ


โดย: ยุ้ย ณ กาต้า IP: 86.62.250.3 วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:22:47:10 น.  

 
สวยนะยะมาดาม
บ๊อกนี้ขโมยซีนสวยศรีว่ะค่ะ ฮ่าๆๆๆ


โดย: มี๊ไอ้หล่อ IP: 203.156.64.7 วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:22:47:42 น.  

 
อิดนุ้งพราววววววว


คราวหลังพาน้าไปด้วยจิจ๊ะนุ้งพราว คริคริ


โดย: ฟะร้าคิดถึง IP: 124.121.7.149 วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:23:08:42 น.  

 
โห...น้องพราวเก่งจัง
ไม่มีงองแงเลย อย่างงี้คุณมี๊ต้องพาเที่ยว ตปท. บ่อยๆ แร้ววว


โดย: คีตาญชลี วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:23:42:24 น.  

 
น้องพราวน่าสงสารจังหัวเปียกเหมือนใครอ่ะ คุ้นคุ้นแถวนี้


โดย: katekinpin IP: 124.120.222.72 วันที่: 7 สิงหาคม 2551 เวลา:0:01:25 น.  

 
สวยทั้งแม่ทั้งลูกเลยนะ บ้านนี้ ฮี่ๆๆ


โดย: Scooterella IP: 24.6.248.134 วันที่: 7 สิงหาคม 2551 เวลา:1:43:14 น.  

 
กี๊ซๆๆๆๆๆๆๆ น้องพราวเก่งจริงๆ เลยไม่งอแงเลยอะ

คิดถึงจังเลยน้องพราวจ๋า

ว่างๆ แล้วค่อยทำก็ได้ค่ะ Tag อะ ไม่เป็นไรเลย


โดย: แวววาว (PorBua) IP: 202.129.59.2 วันที่: 8 สิงหาคม 2551 เวลา:9:31:41 น.  

 
ติดตามอย่างใกล้ชิดดดดดดดดดดดดดดดดดด

กะ ครอบครัวฮาก๊าก


โดย: vodca วันที่: 8 สิงหาคม 2551 เวลา:10:29:36 น.  

 
มาติดตามครอบครัวหรรษา น้องพราวเป็นเด็กดีเลี้ยงง่าย น้าทรายชอบที่สุดเลยยย


โดย: ไผ่ไร้กอ IP: 58.8.166.189 วันที่: 8 สิงหาคม 2551 เวลา:21:15:53 น.  

 
เห็นคุณพ่อคุณแม่น้องพราวแล้วคุ้นๆค่ะไม่ทราบเคยเรียนที่เอแบคมาก่อนรึเปล่าคะ


โดย: มี้ IP: 24.15.21.80 วันที่: 9 สิงหาคม 2551 เวลา:5:41:48 น.  

 
ใช่เลยค่ะ
เอแบคทั้งคู่
คุณมี๊ รุ่นไหนเอ่ย (คำถามเช็คอายุนะเนี่ยเนอะ)


โดย: จขบ IP: 58.136.94.1 วันที่: 9 สิงหาคม 2551 เวลา:22:19:00 น.  

 
โห ไม่อยากบอกรุ่นเลยค่ะอาย เคยไปถามรุ้นพี่คนนึงว่าเค้ารุ่นไหนเห็นเค้าหน้าเด็กๆเค้าบอกว่า รุ่น _ุ/ เราแบบว่าหน้าหงายแทนเค้าอะค่ะ แต่เค้าก็ดี๊ดีไม่ได้ว่าอะไรแต่ส่วนของมี้รุ่น 372 ค่ะแล้วของคุณยุ้ยล่ะคะ? ถ้าไม่รังเกียจ


โดย: มี้ IP: 24.15.21.80 วันที่: 10 สิงหาคม 2551 เวลา:10:39:15 น.  

 
372 กะ 381 คร่า


โดย: จขบ IP: 58.8.202.138 วันที่: 11 สิงหาคม 2551 เวลา:11:26:38 น.  

 
กรี๊ดดดด รักครอบครัวนี้อ้ะ ขอเป็นน้าบุญธรรมหลานพราวได้ม้า น่ารักมากกกกกกกกกกกกกก


โดย: ตูนน์เองจ้า IP: 124.121.118.10 วันที่: 18 สิงหาคม 2551 เวลา:16:42:15 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

OtwO
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




คุณแม่ยังซิ่ง กับลูกสาวสุดสวยพราวซิลล่า ขาหมู ตอนนี้สนใจเรื่องลูกอย่างเดียวเท่านั้น เสื้อผ้า หน้า ผมตัวเอง และ สามีพักไว้ก่อน ลูกโตเมื่อไหร่ ไว้จัดการใหม่ละกัน O_o"

ในบ๊อก อาจมีเนื้อหารุนแรง ตรงไปตรงมาบ้าง ไม่ถูกใจใคร่ขออำภัย แต่ถ้าชื่นชมในสไตล์ ขอ 1 เม้นท์ทิ้งไว้จะได้รู้จักกันนะจ๊ะ จุ๊บๆ

Jeban.com // รวมเทคนิคการแต่งหน้าและกรุเครื่องสำอาง


Lilypie 2nd Birthday Ticker


Lilypie Pregnancy tickers
Friends' blogs
[Add OtwO's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.