โธ่..การรอคอยเป็นเรื่องทุกข์ทรมานจริงๆครับ
หากยิ่งเป็นการรอคอยที่ไร้ความหวัง มันสุดๆเลยละครับ
ผมไม่ชอบเลยการรอคอยนี่..แต่นิสัยเสีย ชอบทำให้ผู้อื่นรอดรื่อย...ยังหาทางแก้อยู่ครับ
..................................................................................................
จากบล็อก เป็นสถานที่แถวบ้าน ที่บ้านนอก เมืองกาญจน์ครับ
...................................................................................................
สบายดีนะครับ

สวัสดีครับ

แรกๆ ก็อยากวิ่งหนีล่ะครับ เพราะความที่ยังหวงอิสระภาพ กลัวเขาจะมาเบียดบังไปน่ะจ่ะ

แต่ถ้าเจอคนที่ใช่ล่ะก็ มันจะคลิกกันเองล่ะน้อ

ขอให้มีความสุขสมหวังนั่งยิ้มแฉ่งจ๊ะ

ว่างๆ ก็เข้าไปวิ่งเล่นที่บล็อกนะจ๊ะ

ฝันหวานนนนนนนนนนนนน

คุณแอนชอบเพลง Butterfly fly away เหมือนเราเลย ฟังแล้วนึกถึงครอบครัว เราชอบดู Hannah Montana มากเลยหล่ะ ทั้ง series ทั้ง the movie

คุณแอนชอบ"ความบังเอิญ" ก็เหมือนเชื่อใน"พรหมลิขิต"นะ
Do you believe in destiny? 555+

เห็นจากชื่อ "อะตอม" และศัพท์ "ไตรเตรท" คาดว่าน่าจะจบ หรือทำงานแนวๆเคมีรึป่าวคะ

เรื่องการรอคอยนี่... เราชอบหนังเรื่อง my sassy girl เป็นหนังในดวงใจมากๆ จนอยากจะให้ชีวิตจิงเป็นแบบนั้น - -" ไม่ทราบว่าคุณแอนเคยดูเรื่องนี้รึป่าว

ครับ ผมก็เป็นอีกคนนึงนะครับ ที่รอคอยใครซักคนซึ่งไม่มีทิศทางไปทางใดทางหนึ่ง และความหวังก็ น้อยมาก จนผมแทบหาทางออกของคำว่า "ความหวัง การรอ ความรัก จบที่การเข้าใจซึ่งกันและกัน"แทบจะไม่มีเลย แต่ไม่รู้เหมือนกันนะ ความรู้สึกและใจของผม มันสั่งให้ผมรออย่าง "ไร้ความหวัง" แต่ผมก็เชื่อเรื่องความ"บังเอิญ" นะครับ ผมแค่อยากไปแก้ไขบางเรื่องนะคับ อยากคุย อธิบาย และสิ่งที่สำคัญ สิ่งที่ผมเขียนใน สมุด ที่เกี่ยวกับเธอ ผมยังไม่ได้ให้เธออ่านเลย แค่อยากให้เธอเข้าใจ ไม่เคยคิดหวังว่า ผลที่ออกมาจะ ดีหรือไม่ แต่ผมคิดอย่างเดียวว่า ความในใจของผมที่จะพูดออกไปให้เธอฟังนั้น คงจะ ทำให้ผม รูสึกดี และ ความทรงจำ และคำว่า บังเอิญ รอคอย ปล่อยไป 3คำนี้ผมคงได้รู้ถึงความหมายที่แท้จริงของมัน แต่ผมไม่เคยคิดที่จะไม่คิดถึงเธอคนนั้นแม้แต่นิดเดียว เธอชื่อ ฟาร์ม ครับ ผมชอบเรียกว่า ยัยบ้อง เพราะเธอบ้องๆ ดี . ผมรออยู่นะครับ ความ "บังเอิญ" คงจะผ่านเข้ามาในชีวิตผมบ้าง .

เราก้เป็นคนหนึ่งที่ชื่อเรื่องของพรหมลิขิตนะ เพราะพรหมลิขิตทำให้เราได้มาเจอกับเค้าแต่บางทีก้คิดนะว่ามันไม่เป็นเรื่องบังเอิญหรือป่าว เค้าเจอเราตอนที่เค้าก้ไม่มีใครเราก็ไม่มีใคร แต่ทำไมเค้าไม่บอกว่าชอบเราตั้งแต่ตอนนั้นนะ มาบอกว่าเค้าไม่มีแฟนเราคุยกันมาพอสมควรจากตอนแรกที่เฉย ๆ มันก็กลายเป็นความผูกพันธ์มีเรื่องราวต่าง ๆ มากมายจนเกิดเป็นความรักขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวเหมือนกัน แต่ตอนนี้สิ่งที่ทำได้คือ การรอคอยวันนั้นก็ไม่รู้เหมือนกันว่าวันนั้นน่ะจากอีกกี่เดือน หรืออีกกี่ปี หรือว่าเราอาจจะรอคอยไม่ไหวแล้วก้ได้ เพราะมันเป็นการรอคอยที่อ้างว้าง เหงาและโดดเดี่ยว