บทที่ 7 Day5 ฮัลชตัท บันทึกการเดินทางเที่ยวยุโรป 3ประเทศ บทที่ 7 Day5 ฮัลชตัท             ฮัลชตัทมีจุดสนใจใหญ่ๆอยู่ประมาณสามจุด  ได้แก่ ทะเลสาบ เหมืองเกลือ และหมู่บ้านท่าเรือ แต่ละจุดก็อยู่ไม่ไกลกันนัก  เราเริ่มด้วยการปักหมุดไปท่าเรือ ความตั้งใจแรกคืออยากลงเรือชมทะเลสาบ  แต่เรือเริ่มบริการเที่ยวแรกเวลา 11.00น. แปลว่าเราต้องคอยอีก2ชม. น้องสาวกับคุณอาเลยแยกไปเดินชมหมู่บ้าน  ที่มีอาคารรูปแบบท้องถิ่นดั้งเดิม  แต่อาคารเหล่านั้นก็ถูกปรับเปลี่ยนเป็นร้านกาแฟ ร้านขายของที่ระลึก และบางอาคารก็เป็นโรงแรม  ดูไม่ใช่อาคารที่มีคนอาศัยอยู่จริงอีกแล้ว           ฉันกับลูกชายเดินเล่นแถวๆท่าเรือและตั้งใจรอลงเรือ ไม่มีเคาน์เตอร์ขายตั๋วต้องต่อคิวแล้วลงไปซื้อตั๋วในเรือ  ระหว่างรอเราก็นั่งเหล่กรุ๊ปทัวร์ที่มากับรถบัส  ลุ้นว่ากรุ๊ปนี้ดูท่าจะลงเรือไหม มีกรุ๊ปทัวร์จีนและทัวร์แขกแวะมา2-3กรุ๊ป  แต่ก็ถูกเรียกกลับขึ้นบัสไป  จนกระทั่งถึงเวลาเรือมาเทียบท่าตรงเวลาเป๊ะ 11.10น. ผู้โดยสารก็กรูกันลงเรือ แต่ก็ไม่ได้เบียดเสียดกันสักเท่าใด  เรือล่องเป็นวงกลมแวะจอด3ท่า  ใช้เวลา50นาทีเป๊ะอีกเหมือนกัน  เมื่อฉันขึ้นจากเรือแล้วก็รอเจอน้องกับคุณอา  เพื่อไปทัวร์เหมืองเกลือกันต่อ                                                  ที่เหมืองเกลือเราต้องขี้นกระเช้าไปบนยอดเขา ตั๋วมีขายทั้งสำหรับกระเช้าอย่างเดียวและแบบทัวร์ชมเหมืองด้วย คณะเราก็เลยแบ่งเป็นสองเช่นเคย ฉันกับคุณอาสมัครขึ้นกระเช้าไปรอข้างบน ให้น้าหลานไปทัวร์เหมือง  กระเช้าที่ขึ้นใหญ่กว่ากระเช้าขึ้นดอยสุเทพหน่อยต้องยืนขาแข็งขึ้นไป  พอถึงยอดจะมีร้านอาหารและจุดชมวิวให้เดินชมได้ ฉันมุ่งหวังไปหาที่นั่งรอที่ร้านอาหารแต่คนเยอะจนไม่มีโต๊ะ  ในที่สุดต้องไปขอแชร์โต๊ะกับคู่รักแขกคู่หนึ่ง  เมื่อฉันหาจุดประจำการได้แล้วน้องกับลูกก็แยกไปทัวร์เหมือง  ผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมงลูกโทรมาขอกำลังใจ  เพราะต้องเดินขึ้นเขาไปแล้ว650เมตรแต่เพิ่งจะถึงป้ายบอกจุดสตาร์ท ฉันเองก็ได้แค่บอกไปว่าถ้าไม่ไหวก็กลับลงมาละกัน เสียงน้าแว่วเข้ามาในโทรศัพท์ว่าเรายังไม่ได้ใช้ตั๋วทัวร์เหมืองกันเลยนะ แล้วพวกเขาก็ปล่อยให้ฉันนั่งรอต่อไปกว่าชั่วโมง                                  ร้านอาหารเป็นพื้นที่เปิดโล่ง ฉันกับคุณอานั่งรอตั้งแต่มีแดดพออุ่นๆ จนแดดหุบฝนลงเม็ด และลมก็แรงขึ้นจาคุณอาทนหนาวไม่ไหว  เราเลยยอมสละที่มั่นแล้วย้ายเข้าไปนั่งรอในห้องรอคิวกระเช้าต่ออีกเป็นชั่วโมง สองน้าหลานถึงกลับมาด้วยหน้าตายิ้มแย้มแม้จะเมื่อยเพลียก็ตามที ฝนเจ้ากรรมตกลงมาค่อนข้างหนักเมื่อเราลงกระเช้ามาถึงพื้นดิน  ทำให้มีนักท่องเที่ยวเบียดเสียดรอหลบฝนกันอยู่หนาแน่นพอดู           เรากลับออกจากเหมืองแล้วย้อนกลับไปซุปเปอร์มาร์เกต เย็นวันนี้เราตั้งใจจะกินมาม่าที่หอบหิ้วมาเลยต้องแวะจ่ายตลาด หาไก่หาผักและหาซื้อไส้กรอกขนมปังไว้เผื่อเช้าพรุ่งนี้  วันนี้เรากลับถึงที่พักไม่ค่ำมาก กินมาม่าร้อนๆคล่องคอดี   Create Date : 16 มิถุนายน 2567 Last Update : 19 มิถุนายน 2567 19:09:29 น. 0 comments Counter : 229 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet