อัจฉริยะปัญญานิ่ม

ขนุนเป็นเด็กผู้ชายติดเชื้ออายุ 15 เพิ่งมาอยู่บ้านเด็กได้ไม่ถึงปี มาจากจังหวัดนครศรีธรรมราช

ขนุนเป็นเด็กที่มีพัฒนาการช้า ทำอะไรช้าหมดทุกอย่าง ยกเว้นอย่างเดียวก็คือการพูด ขนุนจะพูดเร็วมากกกกกกกก มากจนเราฟังกันไม่ทัน

พวกเราที่บ้านเด็กธรรมรักษ์ยังไม่มีใครรู้ว่าขนุนเป็นอัจฉริยะจนมาวันหนึ่ง ได้รู้มาว่าเทอมที่ผ่านมาขนุนได้เกรดเฉลี่ย 3.5 วิชาที่เชี่ยวชาญเป็นพิเศษคือภาษาไทย

ขนุนมีแววมาตั้งแต่มาอยู่ใหม่ ๆ ว่าจะเป็นเด็กฉลาด เพราะว่าสอนอะไรบอกอะไรครั้งเดียวขนุนสามารถจำได้และก็ทำตามได้ด้วย (แต่ช้านิดนึง)

วันนึงเราพาเด็กไปอัดรายการที่ช่อง 11 สำหรับออกอากาศในวันเอดส์โลกคือในคืนวันที่ 30 พ.ย. 50

วันนั้นตอนเช้าเราต้องขับรถพาเด็ก ๆ สามคนไปที่ศิริราชเพราะหมอนัดเลยทำให้เราไม่สามารถไปดูเด็ก ๆ อัดรายการที่ช่องสิบเอ็ดช่วงเช้าได้

เราไปถึงช่องสิบเอ็ดประมาณเกือบบ่ายสาม พี่นุชซึ่งเป็นคนดูแลประสานงานเรื่องการอัดรายการบอกว่าเห็นหน้าเราแล้วโล่ง เพราะเด็ก ๆ ไม่เห็นหน้าเราแล้วไม่เป็นระเบียบกันเลย

เราก็ขำ ๆ ไม่ได้คิดอะไรก็ยืนดูเด็ก ๆ จัดแถวสำหรับร้องเพลงไป เทคแรกผ่านไปผู้กำกับบอกขออีกเทคนึง ระหว่างที่กำลังจะถ่ายเทคที่สองต่อ ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น

มีคนตะโกนขึ้นมาว่าขนุนขี้แตก (ขอโทษนะคะเด็ก ๆ เรียกอึว่าขี้จริง ๆ)

ตอนที่เราได้ยินตอนนั้นนึกว่าอึกรดกางเกงธรรมดาก็วิ่งไปดูที่เวที

แต่เหตุการณ์ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด ขนุนอึไหลลงมากองที่เวทีกองเบ้อเริ่ม เราก็อึ้งไปเลย เพราะกลิ่นก็โชยมาก (นึกสภาพนะคะอึเด็กอายุสิบห้า) เรามารู้ทีหลังว่าขนุนไม่ได้ใส่กางเกงในอึเลยไหลลงมากองที่ขากางเกงยีนส์ได้

เราก็รีบไปหาอุปกรณ์มาทำความสะอาด ชีวิตนี้ไม่เคยเก็บอึคนเลย นี่เป็นครั้งแรก แต่ทำยังไงได้มันเป็นกรรม เหอ เหอ เหอ

ตอนที่เรากำลังเก็บอึขนุนอยู่นั้น เด็ก ๆ ก็พูดว่า
"ถ้าพี่ปอไม่มาขนุนไม่ขี้แตกหรอก พอพี่ปอมาขนุนไม่กล้าขอไปห้องน้ำ เลยขี้แตกเลย"

เหอ เหอ เหอ ฟังแล้วจะดีใจดีมะเนี่ย สอบถามไปสอบถามมาก็ได้ความว่า ก่อนหน้าที่เราจะมาเด็ก ๆ ไม่กลัวใครเลย นึกอยากจะไปไหนก็ไป กินน้ำก็ไป เข้าห้องน้ำก็ไป พอเรามาด็กไม่กล้าลงจากเวที (ภูมิใจจัง)

กลับมาเรื่องขนุนต่อนะคะ ตอนนั้นขนุนคงอายมาก เพราะห้องส่งมีคนเป็นร้อย คณะจากฮอนด้า กสิกรไทย และผู้มีเกียรติจากที่ต่าง ๆ อีกเพียบ เราก็ให้พี่เลี้ยงพาขนุนไปห้องน้ำ แล้วปรากฎว่าขนุนไม่มีกางเกงเปลี่ยน ต้องนุ่งผ้าห่มไว้ก่อน เราก็ได้วานให้พี่คนนึงซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่วัดไปซื้อกางเกงให้ขนุน ต้องขอบคุณพี่ปานมา ณ ที่นี้ด้วย ไม่เช่นนั้นขนุนคงต้องนุ่งผ้าห่มจนกลับลพบุรีเป็นแน่แท้

ระหว่างนั้นก็มีเด็ก ๆ ตัวเล็ก ๆ เดินไปล้อขนุนว่า
"ขนุนขี้แตก ๆ " เราฟังแล้วสงสารขนุนมาก ขนุนนั่งทำหน้าระห้อย แล้วก็มีแววตาสำนึกผิดมองมาที่เรา

เราก็ได้แต่ปลอบว่าไม่เป็นไรลูก หนูไปห้องน้ำไม่ทันใช่มั้ย แล้วก็บอกกับเด็ก ๆ ทุกคนว่า ถ้าใครล้อขนุนจะโดนตบปาก จะให้ตบเองห้าร้อยที แล้วเราจะตบเองร้อยที เด็ก ๆ ก็เลยไม่มีใครกล้าล้อขนุนอีกเลย

ตอนนี้เราก็ได้แต่นั่งพิจารณาตัวเองว่า เราดุมากเลยหรอ เด็ก ๆ ถึงกลัวแต่เรา แต่ปกติเด็ก ๆ ก็เข้าหานะมาคลอเคลียตลอด แต่ถ้าคนไหนทำผิดก้ไม่กล้าเข้าใกล้เรา คิดยังไงก็คิดไม่ตก

ก็เลยเดินไปถามขนุนว่า
"ขนุน กลัวพี่ปอมั้ย"
ขนุนตอบกลับมาว่า
"กลัวครับ"

ฮือออออออออออออออออออออออออออทำไงดี เราเศร้าจริง ๆ นะที่เด็กกลัวเราจนอึราด

รูปเด็ก ๆ ตอนอยู่บนเวทีค่ะ ขอไม่ลงรูปขนุนนะคะ สงสารเค้า



Create Date : 06 ธันวาคม 2550
Last Update : 6 ธันวาคม 2550 18:48:27 น. 10 comments
Counter : 665 Pageviews.

 


Forrest Gump

ลองให้ขนุนวิ่งสิ คงวิ่งไม่หยุดเหมือน Forrest Gump

ขนุน สู้ๆ


โดย: พี่ชาย IP: 117.47.54.120 วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:19:09:35 น.  

 
อยากเป็นพี่เลี้ยงอย่างคุณปอจังค่ะ..แต่คงไม่มีโอกาศเพราะต้องทำงาน..ถ้ามีเวลา (จะพยายามหาเวลา) จะแวะไปเยี่ยมคุณปอและเด็กนะคะ..ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ..หวังว่าวันนึงจะได้ช่วยเหลือทางมูลนิธิฯ บ้าง..
สู้ๆๆๆ ..เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: kongkwan IP: 203.144.211.120 วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:11:13:29 น.  

 

โหดุมากๆ มีลูกนี่ชื่อบางแก้วรึเปล่า


โดย: The Red IP: 58.9.70.68 วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:16:53:22 น.  

 
ปอๆๆๆ บอกขนุนด้วยนะ ว่าไม่เป็นไร๊ มีไม่กี่คนหรอกที่เข้แตกบนเวทีได้ แระมันก้อเป็นเรื่องธรรมดา เพราะขนุนลืม กุงเกงลิง เอาน่า ขนุน อย่าคิดมากมีอะไรให้ทำอีกต้างเยอะนะ..แต่จริงๆ ขนุนเค้าคงตื่นเต้นน่ะปอ ป้าขิงเห็นใจขนุน นะลูก สู้ สู้ นะคับบบบบบบ


โดย: gingre49 IP: 203.113.61.103 วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:20:07:22 น.  

 
พี่เป็นคนอดทนมากเลยนะคะ และมีน้ำใจมีความเอื้อเฟื้อความสุขของตนเองเพื่อส่วนรวม น่ายกย่องจังนะทุกคน ขอแสดงความนับถือ


โดย: แนน IP: 203.172.178.99 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:10:38:46 น.  

 
ได้ดูตอนถ่ายทอดสดแล้ว แต่ไม่ทราบว่าเบื้องหลังจะสนุกอย่างนี้ ฮิฮิ


โดย: พี่เก๋ 1133 พิษณุโลก IP: 203.113.0.199 วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:13:08:19 น.  

 
ดีครับ ชีวิตคงสนุกแกมเหนื่อยดี...ไว้ผมจะหาทางช่วยอีกแรงน่ะครับ


โดย: ฟ้าใส (NayFahSai ) วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:11:16:11 น.  

 
"แต่ถ้าคนไหนทำผิดก้ไม่กล้าเข้าใกล้เรา "

น้องปอค่ะ...

พี่ว่าเด็กๆทุกคนไม่ได้กลัวน้องปอหรอกมั้งค่ะ
เค้ากลัวที่พี่ปอจะเสียใจที่ไม่เชื่อฟัง แล้วนางฟ้าอาจแปลงกายเป็น ......... รึเปล่าค่ะ

ให้กำลังใจน้องปอทำดีต่อไปนะคะ


โดย: อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:59:59 น.  

 
พี่ปอไม่ต้องคิดมากไปนะคะ อิอิ น้อง ๆ ไม่ได้กลัวพี่ปอหรอกค่ะ น้อง ๆ รักพี่ปอมาก ๆ แค่นั้นเอง ..


โดย: MaM IP: 118.174.101.185 วันที่: 9 มีนาคม 2551 เวลา:18:31:35 น.  

 
คุณปอ นี่ ขั้นเทพจริงๆเลยคะ น้องขนุนคงรักคุณมากๆ


โดย: freeda IP: 118.172.50.172 วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:24:50 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

noopau
Location :
ลพบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่มีกรรมผูกพันกับเอดส์

ShoutMix chat widget
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
6 ธันวาคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add noopau's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.