BlogGang.com : : หนูโชคดี : บทที่ 3 เกาะดอนโขง

บทที่ 3 เกาะดอนโขง

เกาะดอนโขงเป็นเกาะกลางแม่น้ำโขงที่ใหญ่ที่สุดของลาว ทีมเราต้องนั่งแพข้ามไป แพข้ามแม่น้ำโขงของลาว นนเป็นแพค่อนข้างใหญ่สามารถนำรถตู้ข้ามไปด้วยได้ แต่ความปลอดภัย ยังเป็นน้องพี่ไทยอยู่ ดังนั้นเราจึงข้ามไปด้วยใจตุ่ม ๆ ต้อม ๆ ดีแต่ว่าน้ำนิ่ง ๆ ไม่มีคลื่นมาก ใช้เวลาข้ามประมาณ ยี่สิบนาที เราก็ถึงฝั่งเกาะโดนโขงตอนบ่ายแก่ ๆ

บรรยากาศในแพข้าม กับเจ้าวุฒิ

หมู่บ้าน เกาะดอนโขง (ที่พักเราเห็นหลังคาสีชมพูลิบ ๆ )

ทีมเรามาพักที่โรงแรม(ร้านอาหาร)ดอนโขง ซึ่งถือว่าเป็นโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดของที่นี่ก็ว่าได้ ห้องพักก็ค่อนข้างใช้ได้เสียแต่มีทีวีไม่ครบทุกห้อง ที่นี่มีจักรยานไว้ให้เช่าขี่ไปรอบ ๆ หมู่บ้าน บางกลุ่มลงไปจับจองขี่จักรยานรอบ ๆ หมู่บ้านแล้ว

ส่วนฉันมัวแต่ชื่นชมห้องพัก (เหนื่อยน่ะเอง) จับกลุ่มคุยสัพเพเหระ กว่าจะลงไปชื่นชมวิวในหมู่บ้านก็เกือบห้าโมงเย็น ก็เลยเลือกเดินดีกว่าขี่จักรยาน เพราะ ดู ถนน แล้ว ไม่ค่อยปลอดภัย พี่อ้อยมากระซิบบอกว่า มีโปสต์การ์ดสวย ๆ ที่โรงแรมนี้ด้วยก็เลยลงไปเลือกโปสต์การ์ด สนนราคา ใบละ 3000 กีบ คิดเป็นเงินไทยก็สิบกว่าบาท ต่อรองแล้วได้แผ่นละสิบบาท เลือกมาได้สิบแผ่น แล้วก็เลยลงไปเดินรอบ ๆ หมู่บ้านกับพี่นก พี่น้อย และพี่อ้อม ได้ซื้อแสตมป์มาด้วยไว้เขียนโปสต์การ์ดหาลูกข่าย สนนราคาดวงละ 7500 กีบ ก็ราว ๆ ยี่สิบเจ็ดบาทไทย

ระหว่างทางก็เจอโรงเรียน

แล้วก็อาหารเลิศรส........

ภาษาไทยเรียกอะไรก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าเป็นไข่ที่มันยังฟักเป็นตัวไม่สมบูรณ์ เค้าเอามานึ่ง ขายกินกะซีอิ้ว.....ชิมดูก็อร่อย แต่พอเห็นซากลูกเป็ดที่ติดอยู่ด้วยก็เลยไม่กิน.....แป่ว....
ลองซักลูกมั้ยคะ

ระหว่างทางเจอเด็กน้อยลาว เลยบอกว่าขอถ่ายรูปหน่อย เอาหล่อ ๆ เด้อ....วุ้ย โพส ท่าซะ...

ทุ่งนายามเย็น (ข้าวออกรวงแล้ว แต่ในไทยยังไม่ออก บ้านเราประมาณเดือนธันวาคมโน่น)

สถานีตำรวจที่นี่

บ้านเรือนที่นี่

มีเกสท์เฮาส์ที่เป็นแบบ home stay ด้วยนะ

วัด ....วัดที่นี่ประตูหน้าวัดค่อนข้างเป็นเอกลักษณ์ ไม่เหมือนวัดบ้านเรา

บรรยากาศที่นี่เหมือนเมืองไทยเมื่อยี่สิบสามสิบปีก่อนเลย จะแตกต่างก็ตรงนี้

มีแทบทุกหลังคาเรือนเลย บ้านโทรมเก่าแค่ไหน ขอให้มีจานดาวเทียม (เอาไว้ดูทีวีไทยโดยเฉพาะ อิอิ น่าดีใจเนาะ)

หนูตุ่มได้ที เดินผ่านเห็นร้านเสริมสวย เลยเข้าไปใช้บริการ สนนราคาสระไดร์ ประมาณ 80 บาทไทย(ราคาพอ ๆ กับบ้านเรา) พี่อ้อม กะหนูจอย ป้าเจียมไปใช้บริการด้วย หนูตุ่มกระซิบบอกว่า อุปกรณ์และน้ำยาที่ใช้เดิ้นมากนะคะ ไม่ใช่ของถูกเลย....ตอนค่ำ ๆ ฝนโปรยมาแต่ไม่แรงนัก ทานข้าวเย็นเสร็จ(ไม่ถูกปากอีกตามเคย) เจ้าวุฒิก็ชักชวนสมาชิก ออกรอบคำนวนคณิตศาสตร์ยามค่ำ........แน่นอน เกมนี้ไม่มีฉัน เพราะฉันเล่นไม่เป็น.....รวมกลุ่มเฮฮา ส่งเสียงเชียร์เล็กน้อย (แต่ดังมาก) ทั้งนี้ทั้งโรงแรมมีแต่คณะทัวร์เรา เว้นแต่ห้องหนึ่งมีฝรั่งหญิงสองคนพำนักก่อนหน้าทีมเราแล้ว......เข้านอนไม่ดึกนักเพราะกะไว้แล้วว่าจะไปเดินตลาดสดตอนเช้า.......

ตื่นเช้าตีห้า แต่งตัว หกโมง ออกมาดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ริมฝั่งแม่น้ำโขง

แล้วก็ไปเดินตลาด
ระหว่างทาง พระบิณฑบาตรยามเช้า

ทุ่งนาตอนเช้า สวยดี....

อีกรูป

ตลาดดอนโขงเช้า ผู้คนคึกคัก ขายของทุกชนิดปะปนกันไปหมด ความสะอาดหาได้ยากนักแล แต่ก็ถือว่าเป็นความคลาสสิคอีกรูปแบบหนึ่ง..................

ขายปาท่องโก๋ ส้มโอ

ดอกบัว

ขายหอย

ขายหวย สนนราคาใบละ 1000 กีบ

รูปนี้ ไม่ค่อยเข้ากันเล้ย คนขายพื้นเมืองมาก ๆ แต่เธอกำลังโทรศัพท์มือถือ........

ขายขนมปังฝรั่งเศส

สัมภาษณ์คนที่นี่ เค้าบอกว่า เค้ารู้สึกดีที่มีนักท่องเที่ยว เพราะทำให้ที่นี่คึกคัก เศรษฐกิจดี เราเลยขอถ่ายรูป ป้าแกยิ้มชอบใจ ยินดี๊ยินดี เลยเรียกไปถ่ายรูปพร้อมป้าเจียม
ดูเอาก็แล้วกัน คนไหน คนไทย คนไหนคนลาว

รูปพระอาทิตย์ยามเช้าอีกรูป

เสร็จแล้วเจอเด็ก ๆ กะลังไปโรงเรียน ขอซักสองสามรูปละกัน
โพสธรรมดา

โพสท่าหล่อ สวย

เด็กนักเรียนที่นี่น่ารัก ชุดนักเรียนหญิงก็คลาสสิค นุ่งผ้าถุงน่ารักจัง......ชอบ ชอบ

ทานอาหารเช้าเสร็จก็เก็บของข้ามฝั่ง ไปอุทยานบาเจียง.....ต่อโลด.....................
ปิดท้ายด้วยโฉมหน้าลูกทัวร์(คนแก่)

Tips……
คำนำหน้าผู้ชายลาว คือ ท้าว....
คำนำหน้าผู้หญิงลาว คือ นาง... (ไม่ว่าจะแต่งหรือไม่แต่งก็ใช้ นาง คำเดียว)
แต่เราสามารถรู้ได้ว่าเค้าแต่งงานหรือไม่ จากบัตรประชาชนลาว เพราะถ้าแต่งงานแล้ว จะใส่ชื่อ สามีในบัตรประชาชนด้วย............

โรงเรียนที่ลาว พักเที่ยง และเข้าเรียน บ่ายสอง ที่พักเวลายาวขนาดนี้เพราะนักเรียนต้องเดินทางกลับไปทานข้าวที่บ้าน เพราะที่โรงเรียนไม่มีร้าน/โรงอาหารเหมือนในไทย

Create Date : 09 ตุลาคม 2550

Last Update : 9 ตุลาคม 2550 1:20:05 น.

5 comments

Counter : 2634 Pageviews.

ว้าว น่าไปมากๆเลยนะครับ ผมยังไม่มีโอกาสไปไกลแถวๆนั้นเลย ภาพสวยมากเพราะสะท้อนวิถีชีวิตของผู้คนในถิ่นนั้นได้ดีเลยนะครับ วันหลังต้องหาเวลาไปให้ได้ครับ

โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์

) วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:3:44:16 น.

ขอข่อยไปเที่ยวลาวนำแหน่เด้อ...น้านนน ออกเสียงในฟิล์มอีกแล้วเรา...

อันนั้นเขาเรียกว่า .....ไข่ฮ่างฮัง...อิอิอิ

เอ่อ..ว่าแต่คุณ จขบ. หอบเงินไปช๊อปปิ้งกี่กระบุงจ๊ะ อิอิอิ

คราวหลังไป ก็แวะมาชวนข่อยไปนำกันแหน่เด้อ..

จุ๊บ จุ๊บ จ้า..

โดย: ปีศาจรองเท้า (ShoesMonster

) วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:23:59:01 น.

โอกาสดีจังเลยค่ะที่ได้ไปสัมผัสวิถีชีวิตของชนชาติอื่นบ้าง ^^

โดย: ตอบเบาๆเดี๋ยวตัวคิดถึงตกใจ

วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:22:39:38 น.

แวะมาเยี่ยมยามวิกาล..ว่าแต่จะแจ้งตำรวจจับเค้าป่าวเนี่ย.

โดย: ปีศาจรองเท้า (ShoesMonster

) วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:2:38:54 น.

คนไทยรูปภาพสวยมาก

โดย: ตุ้มdrt IP: 115.67.226.49 วันที่: 15 ตุลาคม 2555 เวลา:12:51:32 น.