สวัสดียามเช้าครับ

ฝนกำลังตก
ฉันลังเล
จะฝ่าสายฝนไป
หรือจะรอให้ฝนหยุด
.
.
ฉันควรเดินต่อไป
หรือควรรอให้ฟ้าฝนเป็นใจแล้วค่อยไปต่อ
ชีวิตเป็นของใคร
หัวใจฉันตอบชัดเจน
.
.
ฉันยิ้มให้ละอองโปรยปราย
เดินฝ่าออก
ไร้ความลังเล
..


วันนี้ฝนตกอีกแล้วนะคะ^^

ปุญฺญญฺเจ ปุริโส กยิรา กยิราเถนํ ปุนปฺปุนํ ตมฺหิ
ฉนฺทํ กยิราถ สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย

ถ้าหากจะทำความดี ก็ควรทำดีบ่อยๆ ควรพอใจในการทำความดีนั้น
เพราะการสะสมความดีนำความสุขมาให้

กลอนไพเราะจังพี่เลิฟ
พูชอบพื้นบล็อกนี้ค่ะ





กลีบเรียวขาวดอกนี้...............มะลุลี
ประดุจดั่งดัชนี......................จากน้อง
รอคอยหนึ่งคนดี...................มาเกี่ยว ก้อยเนอ
ก้าวย่างทางร่วมพ้อง..............สนิทแนบตราบนิรันดร์

ปาโปปิ ปสฺสตี ภทฺรํ ยาว ปาปํ น ปจฺจติ ยทา จ ปจฺจตี
ปาปํ อถ ปาโป ปาปานิ ปสฺสติ

เมื่อบาปยังไม่ส่งผล คนชั่วก็เห็นว่าเป็นของดี
ต่อเมื่อมันส่งผลเมื่อใด เมื่อนั้นเขาจึงรู้พิษสงของบาป

มีความสุขกับการอโหสิกรรมต่อเพื่อนร่วมโลก ตลอดไป..นะคะ

มาวมญฺเญถ ปุญฺญสฺส น มตฺตํ อาคมิสฺสติ อุทพินฺทุนิปาเตน
อุทกุมฺโภปิ ปูรติ อาปูรติ ธีโร ปุญฺญสฺส โถกํ โถกมฺปิ อาจินํ

อย่าดูถูกบุญเล็กน้อย ว่าจักไม่สนองผล
น้ำ..ตกจากเวหาทีละหยาด ๆ ยังเต็มตุ่มได้ฉันใด
ผู้สะสมบุญทีละเล็กละน้อย ย่อมเต็มด้วยบุญได้ฉันนั้น

มีความสุขกับบุญ กุศล ที่ได้ทำ ตลอดไป...นะคะ



ปอป้าติดภารกิจไปเชียงใหม่ ๔-๕ วัน
เสร็จธุระแล้ว จะรีบกลับมาประจำบล๊อก...นะคะ

ไม่กล้าอ่านจนบรรทัดสุดท้าย กลัวต้องร้องไห้ออกมา ....

ม่าม๊าแวะมาอ่า่นค่ะ

หนูสบายดีนะคะ

คิดถึงกันเสมอนะ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณลีอา

สวัสดีค่ะ พี่เลิฟ





ภาพ : พวงทองเถา
โดย : tiensongsang


ดอกเหลืองอร่ามแท้...................ลำเพา
เช่นดั่งพวงทองเถา....................ช่อนี้
งามประดุจนงเยาว์.....................ผิวผ่อง
เกินกว่าใครจักลี้.......................ห่างได้ไฉนฤา

โมกฺโข กลฺยาณิกา สาธุ
เปล่งวาจางาม ยังประโยชน์ให้สำเร็จ

ตามปอป้าไปดูว่า ปู่ม่าน กระซิบวาจางามอะไรให้ญ่าม่าน..นะคะ

ปาณิมฺหิ เจ วโณ นาสฺส หเรยฺย ปาณินา วิสํ
นาพฺพณํ วิสมเนฺวติ นตฺถิ ปาปํ อกุพฺพโต

เมื่อมือไม่มีแผล บุคคลย่อมจับต้องยาพิษได้
ยาพิษนั้นไม่สามารถทำอันตรายได้ บาปก็ไม่มีแก่ผู้ไม่ทำบาป

มีความสุขกับชีวิตที่ปลอดบาป ตลอดไป..นะคะ

ความห่างไกล มักจะเป็นอุปสรรคเสมอ

บทกวีไพเราะครับ

มากรุ่นกลิ่นหอมของไอรัก..อีกสักครั้ง






ภาพ : หวายตะมอย
โดย : tiensongsang


หวายตะมอยช่อช้อย..................ให้ชม
ยลกลีบน่าภิรมย์........................ชื่นเคล้า
เนื้อละเอียดเทียบสม..................กำมะหยี่
ประดุจเนียนเนื้อเจ้า....................นิ่มน้องนงคราญ

อิธ นนฺทติ เปจฺจ นนฺทติ กตปุญฺโญ อุภยตฺถ นนฺทติ ปุญฺญํ
เม กตนฺติ นนิทติ ภิยฺโย นนฺทติ สุคตึ คโต

คนทำดีย่อมสุขใจในโลกนี้ คนทำดีย่อมสุขใจในโลกหน้า
คนทำดีย่อมสุขใจในโลกทั้งสอง เมื่อคิดว่าตนได้ทำแต่บุญกุศล
ย่อมสุขใจ ตายไปเกิดในสุคติ ยิ่งสุขใจยิ่งขึ้น

มีความสุขในการหมั่นสร้างความดี ตลอดไป...นะคะ

อกฺโกฉิ มํ อวธิ มํ อชินิ มํ อหาสิ มํ เข จ
ตํ นูปนยฺหนฺติ เวรํ เตสูปสมฺมติ

ใครไม่คิดอาฆาตว่า เขาด่าเรา เขาทำร้ายเรา เขาเอาชนะเรา
เขาขโมยของเรา...เวรของผู้นั้นย่อมระงับ

มีความสุขกับการอโหสิกรรมซึ่งกันและกัน ตลอดไป...นะคะ

ยถา อคารํ สุจฺฉนฺนํ วุฎฺฐิ น สมติวิชฺฌติ
เอวํ สุภาวิตํ จิตฺตํ ราโค น สมติวิชฺฌติ

เรือนที่มุงเรียบร้อย ฝนย่อมไหลย้อยเข้าไม่ได้
ใจที่อบรมเป็นอย่างดี ราคะไม่มีวันเข้าครอบงำ

มีความสุขในการดำเนินชีวิตอย่างมีสติ ตลอดไป...นะคะ

สวัสดีค่ะ พี่เลิฟ






ช่างงดงามยิ่งแล้ว...................ลดาวัลย์
ดั่งดอกไม้จากสวรรค์..............หล่นให้
งามผุดผ่องแผ้วพรรณ.............โปรยเสน่ห์
จิตพี่จึงคลั่งไคล้.....................แต่เจ้าเพียงเดียว

ยถาปิ มูเล อนุปทฺทเว ทฬฺเห ฉินฺโนปิ รุกฺโข ปูนเรว รูหติ เอวมฺปิ
ตณฺหานุสเย อนูหเต นิพฺพตฺตตี ทุกฺขมิทํ ปุนปฺปุนํ

เมื่อรากยังแข็งแรง ไม่ถูกทำลาย ต้นไม้แม้ที่ถูกตัดแล้ว ก็งอกได้ใหม่ฉันใด
เมื่อยังทำลายเชื้อตัณหาไม่ได้หมด ความทุกข์นี้ก็ย่อมเกิดขึ้นได้เรื่อยไปฉันนั้น

มีความสุขในการดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาท ตลอดไป..นะคะ

ฝนตกฟ้าร้องแล้วเลิฟจัง ยัง อัพบล็อกอีกเรอะ

555 เก่าแล้วเน้อออ เปลี่ยนๆๆ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณลีอา

สวัสดีค่ะ พี่เลิฟ





งามด้วยกลีบดอกซ้อน..............พุดตาน
ประดุจเทพประทาน..................อะเคื้อ
สีสรรสุดอ่อนหวาน...................ผุดผ่อง
อยู่คู่โลกคอยเอื้อ....................ประดับไว้ให้ยล