~~เพราะโดดเดี่ยว จึง เดียวดาย ~~
กลอนบล็อกนี้ทั้งหมด คือกลอนที่เเจมกระทู้ "เดียวดาย " ของคุณสุนันยา.. . . .
กลางม่านหมอกซอกหม่นระคนหมอง เหมือนดั่งต้องเดินเดี่ยวแสนเปลี่ยวเหงา บนเส้นทางร้างไกลไร้เเม้เงา ระทมเศร้าเคล้าหยาดปาดน้ำตา
ต้องโดดเดี่ยวเดียวดายคล้ายมืดมิด เหมือนโดนพิษกร่อนใจให้เจ็บหนา มีเพียงเหงาเป็นเพื่อนเยือนอุรา ยามเหนื่อยล้าคราใดใจอ่อนโรย
เหมือนถูกทิ้งนิ่งร้างบนทางเปลี่ยว เดินโดดเดี่ยวเดียวดายคล้ายเหน็บหนาว บนเส้นทางกว้างใหญ่อันไกลยาว ยังปวดร้าวผ่าวลึกตรึกในทรวง
ดั่งเรือน้อยลอยล่องท้องเลกว้าง แสนอ้างว้างว่างเปล่าคราวเจ็บสรวง แลสุดตาท้าลมห้อมห่มดวง หาใครห่วงหวงแหนแม้นไม่มี
เปรียบวิหคผกผินบินถลา กลางเวหากล้าเเกร่งแห่งเเสงสี ท่ามป่าปูนพูนพล่ารอยราคี หวังเพียงที่พำนักและพักใจ
ณ ปลายทางขวางกั้นด้วยหวั่นจิต พบมิ่งมิตรชิดชื่นระรื่นไหว แม้เพียงน้อยถ้อยซึ่งตรึงหทัย จะมีไหมเพียงหนึ่งเหนี่ยว..สิ้นเดียวดาย
สายหมอกโรยโปรยหล่นบนพื้นหล้า เห็นงามตาฝ่าแสงแฝงเยือกผิว เย็นลมบนหล่นบ้างต่างปนปลิว เป็นม่านพริ้วแพรวพรรณกลั่นกลางไพร
ชื่นยามเช้าเคล้าช่อคลอเคียงฉาย เปล่งประกายคล้ายเเก้วเเวววาวใส หยดน้ำค้างคาคบหลบแสงใด คล้ายม่านไหววิบวับอยู่ลับตา
เจ้าน้ำค้างยังเคียงเพียงม่านหมอก ตะวันหยอกย้อนเเสงเเข่งภูผา ฉาบโชนชื่นรื่นสมโรมนภา แม้นเมฆายังหมายได้เมียงมอง
แต่ตัวเราเศร้าตรมระทมจิต เพียงเเค่พิศคิดเพ้อละเมอผอง เหมือนเหว่ว้าหวาดหวั่นขวัญเยือนปอง ถึงคราวต้องโดดเดี่ยวเเสนเดียวดาย
กระทู้ เดียวดาย เชิญคลิ๊กตรงนี้ค่ะ
>
Create Date : 25 พฤศจิกายน 2552 |
|
32 comments |
Last Update : 27 พฤศจิกายน 2552 21:36:42 น. |
Counter : 625 Pageviews. |
|
|
|
อยากเห็นกลอน แสนหวาน ขานพี่สาว
โอเคนาว อาลีอา มาจัดให้
จะให้หวานซ่านซึ้ง ตรึงฤทัย
หวานแค่ไหน ให้ตัดสิน จินตนา
นั่นทองหยิบ ทองหยอดกอดทองม้วน
กลีบลำดวน ฝอยทอง น่าลองหนา
จ่ามงกุฎ ทองเอก เสกเอามา
เม็ดขนุน กรุ่นฟ้า ช่างน่าชิม
กล้วยบวชชี เต้าส่วน ชวนลายสอ
พะเน้านอ ปุยฝ้าย คล้ายน่าลิ้ม
เสน่ห์จันทร์ ลูกชุบลูบท้องอิ่ม
อีกปลากริมไข่เต่าเย้ายั่วเกลอ
หวานพอไหมสุนันยาแม่ตาคม
จะเป็นลมเพราะรสคำพจน์เพ้อ
หวานเป็นลมขมเป็นยารู้ไหมเออ
เลิฟนี่เน้อหวานไม่เป็นเช่นใครใคร
. . . . . . . . . .
เนื่องจากคุณ สุนันยา เธอว่า อาลีอา เเต่งกลอนหวานไม่เป็น
เลยจัดกลอนหวานมาให้ ยังมีใครข้องใจอีกมั้ยค่ะ
หรือใครจะเถียงว่าไม่หวาน..555