ทานากะซัง ไอเลิฟยู !!!!

!!!-_- ทานากะซัง ไอเลิฟยู
ปิดเทอมนี้ ไม่ได้กลับบ้านเลยพี่น้อง ทำไมน่ะหรือเพราะได้ทำงานพิเศษกับวิศวะน่ะดิ
หน้าที่ที่รับผิดชอบ ชื่ออกจะหรูหราไฮโซค่ะพี่น้อง "Technical Support"
ชื่อไฮโซเปล่า ชื่อแสนจะไฉไลและไฮโซ ดีกรีความยากก็ตามขึ้นเรื่อยๆค่ะ
งานนี้ทำกับอ้อเพื่อนที่คณะค่ะ บางทีก็สนุกกับการทำงานชิ้นนี้เพราะมันท้าทายน๊ะสำหรับเด็กที่ไม่มี
ความรู้ด้ายวิศวกรรมเลยอ่ะ บางทีก็ท้อ บางทีก็ง่วง (ก็นอนดึกอ่ะจิ)
เพราะงานที่พี่เค้ามอบหมายมาให้อ่ะสิ มันเกี่ยวกับเครื่องมือด้านวิศวะหมดเลย
แต่ยังไงซะ น้ามก็จะ "อาจ้า อาจ้า" (สู้ๆ สู้ตาย)
ตอนที่ได้รับงานนี้ยังเอ๋อๆอยู่เลยอ่ะ "พี่เล๊ก" ที่เป็นหัวหน้าโปรเจ๊กเป็นคนโทรมาหาเรา
ตอนแรกพี่เค้าบอกว่าต้องการคนที่พิมพ์อังกฤษแม่นอ่ะ สามารถพูดอังกฤษได้นิดหน่อยเพราะงานนี้ไม่ได้เจอกับเฉพาะคนไทย
ต้องเจอกับคนญี่ปุ่นด้วย คิคิคิ เสร็จฉันล่ะ ตอนแรกๆก็ไม่กล้ารับงานนี้เพราะกลัวไม่ว่างและใกล้สอบแล้วด้วย
แต่พอพี่เล๊กบอกว่าทำงานที่ตึก P-TEC ตึกทดสอบไฟฟ้า ที่อยู่ในมหาลัยเราก็ตบปากรับคำทันที
แหม นานๆทีงานมันจะมาอยู่ใกล้ๆอ่ะ ปกติต้องห่อชีวิตร่อนไปนู่นไปนี่ แต่การที่ไปคนเดียวนั้นมันจะชักยังไงนา
เลยชวนอ้อไปเป็นเพื่อนแต่ไปไปมามาอ้อเลยได้ทำเป็นเพื่อน แพ๊คคู่ค่ะพี่เล๊ก

วันแรกที่เริ่มไปทำต้องตื่นตั้งแต่ 7 โมงเช้า (ไม่เห่อเลย) ทั้งที่มีเรียนน๊ะแต่เรื่องงานเป็นหลักเรื่องเรียนเป็นรอง เอาน่าหยวนๆนาเพราะใกล้สอบแล้วเลยปิดคอร์สให้ตัวเองซะ คิคิคิ ไปถึงก็กรอกเอกสารต่างๆนาๆ แล้วในที่สุดความฝันก็เป็นจริง เจอคนญี่ปุ่นด้วย เขาชื่อ Nobuaki Tanaka (โนบูอากิ ทานากะ)เห็นหน้าครั้งแรกน๊ะขอบอกเลยว่าผิดกับที่คาดเอาไว้เพราะทานากะ
ตัวเล๊กเข้าคอนเซปต์คนญี่ปุ่นตัวน้อย คิคิคิ ผิดขาว ที่สำคัญค่ะ หน้าตาดี ผมแบบเซอร์ฟูๆ ดูโดยรวมอืม ขอบอกได้ว่าหน้าตาดีค่ะ
ผ่านพิจารณาค่ะ เห็นดูตัวน้อยๆแบบนี้น๊ะค๊ะที่จริงตำแหน่งของเค้าเป็นถึง Engineering Supervisor สุดยอดดดดดดดดด
และที่สำคัญไปสืบเรื่องอายุมา 26 เองอ่ะ น้อยจัง นอกจากทานากะซังแล้วยังมีพี่ๆอีกหลายคนที่ร่วมทำโปรเจ๊กนี้ค่ะ มีทั้ง
พี่คำแพง อันนี้พี่เค้าหน้าตาออกประมาณต่อเนื่องแต่ขอบอกว่านิสัยพี่แกดีมาก อ่อนโยน ชอบชวนเราคุยเวลาที่เราไปช่วยทำงาน
เหมือนกับว่าพี่คำแพงจะจบวิดวะที่เทคโนราชมงคลที่ฉะเชิงเทราอ่ะ เห็นวันก่อนใส่ชอปอยู่ ส่วนพี่คนที่2คือพี่เรืองฤทธิ์วันแรกที่ทำงานพี่แกดูหยิ่งยังไงก็ไม่รู้ เวลาที่พี่แกสอนงานเราสอนแบบว่าเร็วมากจนทีหลังมารู้ว่าพี่แกคิดว่าพวกเราสองคนเรียนวิดวะเลยคิดว่ารู้เรื่องพวกนี้เลยอธิบายเร็ว คิคิคิ ดีใจจัง หน้าเราเหมือนวิดวะ แต่พี่แกใจดีน๊ะ จนมารู้ทีหลังว่าพี่แกจบที่ลาดกระบังนี่แหละ เรียนวิดวะ ภาควัดคุม (ต่อเนื่อง)แถมพูดญี่ปุ่นได้ด้วยส่วนคนที่3 พี่ทัศน์ พี่ทัศน์คนนี้เป็นพี่ที่น่ารักและนิสัยดีน๊ะเพราะวันแรกที่มาทำงานเราคุยกับทานานกะไม่รู้เรื่อง พี่ทัศน์ก็มาช่วยพูดทั้งที่พี่ทัศน์ก็ไม่รู้เรื่องภาษาเท่าไรอ่ะแต่พี่แกก็พยายามที่จะช่วยพวกเราให้เราคุยกับทานากะให้รู้เรื่องซึ่งผลสุดท้ายมันก็ไม่รู้เรื่องเหมือนเก่าเพราะทานากะเล่นแสบอ่ะ พูดทั้งไทยทั้งญี่ปุ่นและก็อังกฤษ สงสารคนฟังจังแต่พี่เล๊กก็คุยกับทานากะรู้เรื่องดี คุยรู้เรื่องกัน 2 คน ทานากะจะชอบพูดภาษาอังกฎษเวอร์ชั่นญี่ปุ่นอ่ะ บางทีพูดอังกฤษน๊ะแต่ลงท้ายประโยคที่เป็นคำถามจะเป็น "เด๊ทซึก๊ะ" ฮ่าๆๆๆๆช่วงแรกๆก็งงน๊ะเพราะเราไม่มีพื้นญี่ปุ่นเลยพอได้ยินทานากะคุยโทรศัพท์กับเพื่อนบ่อยๆก็เริ่มคุ้นอ่ะแต่ก็ยังแปลไม่ออก บางทีพูดอังกฤษป้อเลยน๊ะแต่คำลงท้ายจะเป็น "ใช่ไหม" คราวนี้ฮาเข้าไปอีก ทานากะนี้จะทำให้ภาษาไทยเราวิบัติไปหมด

ส่วนบรรยากาศการทำงานนั้นมันจะเครียดก็ไม่เครียด จะเครียดก็เครียดน๊ะเพราะงานที่พี่เขามอบหมายให้เราไง บางทีมันเกินความสามารถที่เรามีอยู่แต่เราก็ต้องผ่านตรงนั้นให้ได้ถึงเราจะเรียนบริหารก็เถอะแต่บางทีเวลาทำงานอยู่อาจจะได้ดูมวยคู่เด็ดคือพี่เล็กกับทานากะซัง 2 คนนี้ชอบกัดกันจริงๆแต่เวลาจะกัดกันน๊ะทั้งสองฝ่ายจะพูดอังกฤษแล้วเวลาพูดเหมือนจะด่ากันอ่ะจะพูดเสียงเนิ่บๆบางทีดูแล้วขำไปเลยอ่ะ อย่างเช่นวันนั้นพี่เล๊กพูดภาษาอังกฤษว่า "ทานากะคุณเลวมาก โกหกผม"มันเป็นประโยคที่แรงน๊ะแต่ทานากะซังกลับขำ เอ้อ มีงี้ด้วย อย่างตอนที่พี่เล็กสั่งให้อ้อไปชงกาแฟให้พี่เล็กกับทานากะซะ พี่เล็กสั่งของทานากะว่าใส่แต่กาแฟเพรียวๆแต่ทำอะไรมาเขาก็กินได้ ขนาดพี่ใส่แฟ๊ป สก๊อตไบร์ลงไปเขายังไม่รู้ตัวเลย รู้ทั้งรู้ว่าพี่แกพูดให้มันตลกน๊ะแต่ก็ตลกจริงๆนั่งขำกับอ้อ แล้วในแล๊ปนี้อ่ะมีคนพูดญี่ปุ่น2คนคือพี่เรืองกับทานากะซัง พี่เรืองก็เรียกทานากะไปนั่งคุยก็คุยญี่ปุ่นกันแหละพี่เล็กก็ไปยืนฟัง(มันเรื่องงานอ่ะ)พี่เล็กก็แปลให้เราฟัง ตอนแปลขำมาก

"นี่ทานากะ เธอลายมือสวยมาก ฉันรักเธอน๊ะ" ฮ่าๆๆๆๆๆ พี่เล็กแปลฮามาก พี่เรืองก็ฮาแต่ที่น่าสงสารที่สุดคือทานากะ ยืนทำหน้างง

พี่เล๊กชอบล้อทานากะประมาณว่าเวลาพี่เรืองไม่อยู่ชอบทำหน้าบึ้งแต่พอพี่เรืองมาหน้าบานเชียว เอ้อหาเรื่องแซวจริงๆเลย สองคนนี้ เอ้อ วันนี้ขอเมาท์แค่นี้ล่ะกันเหนื่อยแล้ว คิคิคิ

Create Date : 01 พฤษภาคม 2553		0 comments
Last Update : 1 พฤษภาคม 2553 20:33:32 น.
Counter : 743 Pageviews.
Share Tweet