พิภพบาดาล (The City of Ember) / บ้านใหม่บนดิน (The People of Sparks)

แต่งโดย Jeanne DuPrau  แปลโดย แสงตะวัน

สำนักพิมพ์แพรวเยาวชน, 2548

โปรยปกหลัง

ในเมืองเอ็มเบอร์มีแต่เวลากลางคืน ทว่าไม่มีพระจันทร์ ไม่มีดวงดาว แสงสว่างเพียงอย่างเดียวในช่วงเวลาสิบสองชั่งโมงที่เรียกว่า กลางวัน มาจากโคมถนนที่สาดแสงสีเหลือง เลยเขตเมืองออกไปคือดินแดนปริศนาอันมืดมิดที่ไม่มีผู้ใดย่างกรายเข้าไปสำรวจ ชาวเมืองเอ็มเบอร์ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมาเป็นเวลาถึง 250 ปี เพราะพวกเขามีทุกสิ่งทุกอย่างที่จำเป็นอยู่เต็มโกดังใหญ่โต แต่แล้วข้าวของในโกดังก็เริ่มร่อยหรอลง แสงโคมถนนเริ่มกระพริบดับๆ ติดๆ บ่อยขึ้น ทำให้ชาวเมืองต้องตกอยู่ในความมืดอันน่าสะพรึงกลัวครั้งละนานๆ อะไรจะเกิดขึ้นหากเครื่องกำเนิดไฟฟ้าหยุดทำงานไปเสียเฉยๆ

ในบรรดาชาวเมือง ดูเหมือนจะมีแต่ดูน แฮร์โรว์ กับลีน่า เมย์ฟลีต เด็กหนุ่มสาววัยสิบสองปีเพียงสองคนเท่านั้นที่เป็นห่วงเรื่องนี้ ทั้งสองพบปริศนาชวนฉงนในกระดาษเกาแก่ขาดวิ่นแผ่นหนึ่ง ซึ่งทั้งคู่จะต้องไขให้กระจ่าง เพื่อนำทางชาวเมืองออกมาสู่ความปลอดภัยและความสว่างสดใสของโลกภายนอก ก่อนที่พิภพบาดาลจะถึงแก่กาลอวสาน... (พิภพบาดาล, 2548)

เมื่อชาวเอ็มเบอร์หนีจากเมืองใต้ดินของตนที่กำลังจะดับสูญออกมาสู่โลกภายนอกบนดินดั้น ทุกสิ่งทุกอย่างช่างแปลกใหมาและน่าหวาดกลัวเล็กน้อยสำหรับพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ นก ต้นไม้ ไฟ และชาวบ้านชาวสปาร์คส์ ซึ่งเป็นหนึ่งในไม่กี่เมืองบนโลกที่เหลือรอดจากช่วง ‘กลียุค’ ชาวสปาร์คส์ 322 คน จะเลี้ยงดูและให้ที่พักพิงแก่ชาวเอ็มเบอร์ 417 คนได้อย่างไร ทั้งที่พวกเขาเพิ่งจะเริ่มสามารถเลี้ยงตัวเองอย่างสบายๆ ได้ไม่นานเท่านั้น แต่ถ้าไม่ให้ความช่วยเหลือ ชาวเอ็มเบอร์จากใต้ดินเหล่านี้ก็จะต้องตายแน่ๆ เพราะมามีทักษะในการเอาชีวิตรอดบนดิน ชาวสปาร์คส์จำต้องช่วยเหลือชาวเอ็มเบอร์เท่าที่จะทำได้ ขณะที่ความรู่สึกต่อต้านเริ่มทวีขึ้นทั้งสองฝ่าย ลีน่ากับดูนจะทำอย่างไรเพื่อกอบกู้สถานการณ์และสร้างความสมานฉันท์ เพื่อทั้งสองฝ่ายจะได้อยู่ร่วมกันอย่างสันติในฐานะชาวสปาร์คส์ด้วยกัน  (บ้านใหม่บนดิน, 2548)

เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่เรายอมควักเงินซื้อในราคาลดแค่ไม่กี่เปอร์เซ็นต์จากร้านหนังสือในห้าง หลังจากที่ได้ยืนอ่านโปรยปกหลังและในบทนิดหน่อย ในเล่มแรก (พิภพบาดาล) อ่านแล้วชอบตรงที่ฉากเป็นเมืองที่แปลกๆ ดี ทุกอย่างที่สร้างขึ้นมาเป็นเมืองก็เหมือนเมืองปกติทั่วๆ ไป คือมีทั้ง บ้าน โรงเรียน ร้านค้า ที่ทำการไปรษณีย์ จตุรัสกลางเมือง ห้องประชุม หอนาฬิกา แต่เป็นเมืองที่มีระบบแปลกๆ กลางวันกับกลางคืนแยกกันโดยการปิดและเปิดไฟถนน ไม่มีพระอาทิตย์ พระจันทร์ ดวงดาว ทำให้อยากรู้มากเลยว่าไอ้เมืองนี้มันอยู่ที่ไหน และสาเหตุอะไรถึงต้องไปอยู่ตรงนั้น และใครเป็นคนสร้างเมืองที่มีพร้อมอย่างนี้ไว้

ในพิภพบาดาลเป็นเรื่องราวที่อยู่ในยุคท้ายๆ ของเมืองเอ็มเบอร์ เริ่มจากความผิดปกติของดวงไฟที่ถนนเริ่มกระพริบติดๆ ดับๆ สร้างความหวั่นวิตกแก่ชาวเมืองอยู่บ้าง แต่คนที่สงสัยและใคร่รู้ถึงปัญหานี้มีเพียง เด็กชายและเด็กหญิงคู่หนึ่ง ได้แก่ ดูน และลีน่า ทั้งสองเริ่มไขปริศนาของปัญหาเพื่อช่วยชีวิตชาวเมืองก่อนที่เมืองจะอยู่ภายใต้ความมืดและความขาดแคลนตลอดกาล

การดำเนินเรื่องของพิภพบาดาลเราว่าสนุกดีค่ะ จริงๆ มันก็เป็นการผจญภัยของเด็กเพื่อแข่งกับเวลาก่อนที่เมืองจะเข้าสู่ความมืด เด็กทั้งสองต้องช่วยกันไขปริศนาต่างๆ จนสามารถพบคำตอบของปริศนาทั้งหมดได้ แต่ตามสูตรของเรื่องประเภทนี้ คือ เมื่อเด็กทั้งสองค้นหาคนตอบที่แน่นอนได้ และไปบอกผู้ใหญ่หรือผู้มีอำนาจของเมืองก็จะถูกมองว่า เหลวไหล ไม่ใช่เรื่องของเด็ก จนใกล้วาระสุดท้ายของเมืองจริงๆ ทุกคนก็จะเริ่มตระหนักถึงปัญหาที่เกิดขึ้นและยอมเชื่อฟังสิ่งที่เด็กทั้งสองบอกจนหนีรอดออกมาได้ก่อนที่เมืองจะล่มสลายไป

เมื่อชาวเอ็มเบอร์อพยพออกมาจากเมืองทั้งหมดแล้ว ก็เริ่มเข้าสู่เล่มต่อมาคือ บ้านใหม่บนดิน เป็นเรื่องราวของชาวเอ็มเบอร์ที่เริ่มใช้ชีวิตบนพื้นดินที่แท้จริง หลายอย่างที่ชาวเมืองได้พบเห็นเป็นความแปลกใหม่ที่ไม่เคยรู้เห็นหรือสัมผัสมาก่อน คือ กลางวันและกลางคืนก็มีพระอาทิตย์ พระจันทร์ ดวงดาว จริงๆ มีนก สัตว์ต่างๆ ที่ไม่เคยพบเห็น ต้นไม้ ฯลฯ

จากชาวเมืองที่ถูกปิดกั้นไว้ใต้ดินนานถึง 250 ปี เมื่อต้องมาเริ่มชีวิตใหม่บนผืนดินที่ตนไม่คุ้นเคย ทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีใครจัดเตรียมไว้ให้ ต้องหาและทำเอาเอง ทำให้มักจะกระทบกระทั่งกันบ่อยๆ กับชาวสปาร์คส์ที่เป็นผู้ให้ความช่วยเหลือและพักพิงแก่ชาวเอ็มเบอร์ทั้ง 417 คน

ชาวสปาร์คส์ที่ต้องดิ้นรนมาตลอดนับตั้งแต่เกิดกลียุคและเพิ่งจะมีชีวิตที่ ‘เข้าที่เข้าทาง’ กลับต้องมาเลี้ยงดูและช่วยเหลือชาวเอ็มเบอร์ผู้ซึ่งไม่เคยใช้ชีวิตในสภาพแวดล้อมบนโลกที่ไม่มีใครจัดเตรียมอะไรไว้ให้ จนติดนิสัยการเป็นผู้รับและเรียกร้องมากเกินจำเป็น!!

ส่วนตัวแล้วเราชอบ พิภพบาดาล มากกว่า บ้านใหม่บนดิน เพราะพออ่านบ้านใหม่บนดินแล้วเราก็คิดเหมือนคนเห็นแก่ตัวทั่วไปว่า ชาวเอ็มเบอร์นี่เอาแต่เรียกร้องซะจริงๆ แถมบางเรื่องยังเรียกร้องแบบ ‘ไร้สำนึก’ ซะด้วย

Create Date : 01 มีนาคม 2554
Last Update : 1 มีนาคม 2554 12:24:34 น.		8 comments
Counter : 3644 Pageviews.
Share Tweet