Reading Therapy...เปลี่ยนน้ำตาเป็นรอยยิ้ม

เปลี่ยนน้ำตาเป็นรอยยิ้ม โดยประชาคม ลุนาชัย




ในยามที่คนเรามีปัญหาหรือเรื่องไม่สบายใจ แต่ละคนก็จะมีแนวทางที่แก้ปัญหาหรือคลายความไม่สบายใจเหล่านั้นด้วยวิธีที่ต่างกัน บ้างก็ดูหนัง ฟังเพลง ช้อปปิ้ง หรือแม้แต่อ่านหนังสือก็ทำให้ผ่อนคลายได้เช่นกัน

หนังสือเล่มนี้ได้มาด้วยความบังเอิญ เนื่องจากเราไปเห็นหนังสือเล่มนึงของคุณประชาคม (หนังสือเรื่อง ร้านหนังสือที่มีแต่นิยายรัก)แล้วเกิดอยากรู้ว่ายังมีหนังสือเล่มอื่นของนักเขียนอีกบ้างหรือเปล่าจึงได้ถามพนักงานขาย ซึ่งเค้าก็บอกว่ามีหนังสือเล่มนี้ แต่สาขาที่เราไปไม่มี ถ้าอยากดูจริงๆเค้าจะขึ้นไปขอจากอีกร้านที่อยู่ชั้นบนของห้างมาให้ เราก็รอจนได้หนังสือมาตอนแรกก็แค่จะเปิดๆดูเฉยๆแต่เห็นความพยายามของพนักงานแล้วก็เลยตกลงใจซื้อมาด้วย

ส่วนตัวแล้วค่อนข้างเป็นคนอ่อนไหว ไม่ว่าจะดีใจ ตื้นตันใจ หรือว่าเสียใจน้ำตาก็จะไหลง่ายกว่าคนอื่น แม้ในตอนที่อ่่านหนังสือนี้ครั้งแรกก็เป็นช่วงที่มีเหตุที่ต้องเสียน้ำตาเช่นกัน เมื่อเปิดอ่านหน้าแรกๆก็เลยเป็นการอ่านผ่านม่านน้ำตา แต่พออ่านๆต่อมาน้ำตาที่ไหลจากความเสียใจก็เป็นเป็นความตื้นตันใจแทน ปัญหาที่เกิดกับเรามันก็เกิดขึ้นได้กับคนอื่นเช่นกัน และคนเหล่านั้นก็ผ่านปัญหานั้นไปได้ เราเองก็ต้องผ่านมันไปให้ได้เช่นกัน

หนังสือเล่มนี้จะเป็นการรวบรวมเรื่องเล่าผ่านตัวละครหลากหลายอาชีพ ที่พบพานกับปัญหาชีวิตที่ต่างกัน บ้างก็เจอมรสุมชีวิตอย่างรุนแรงจนแทบจะยืนไม่ไหวแต่เมื่อมาคิดพิจารณาถึงปัญหาที่มีและค่อยๆแก้ปัญหาไปเรื่อยๆ ปัญหาที่มีก็คลี่คลายลงไปได้

"พายุพัดเยือนแล้วก็ผ่านเลยไป ไม่ได้ครอบครองท้องทะเลชั่วกาลนิรันดร์ บ้าคลั่งจนหนำใจแล้วก็สงบ
พายุในชีวิตมนุษย์ก็เช่นเดียวกัน พัดเยือนเป็นครั้งคราว ไม่ได้คงอยู่ในทุกโมงยามของชีวิตเยี่ยงเดียวกับวิกฤติต่างๆที่เกิดขึ้น มันมาเยือนเพื่อทดสอบความเข้มแข็ง สติปัญญา และความสามารถในการแก้ปัญหา ไม่มุ่งทำลายล้างให้พินาศไปเสียทั้งหมด
ขอเพียงหัวใจของคุณใหญ่โตพอจะยืนหยัดต่อสู้ และแข็งแกร่งพอที่จะสูบฉีดโลหิตได้ในทุกวินาที"

ข้อความด้านบนเป็นข้อความตอนนึงในหนังสือนี้ที่อ่านแล้วก็ได้กลับมาคิดว่าปัญหาหลายอย่างในชีวิตเราที่ทำให้เราต้องพบเจอนั้น มีมาเพื่อให้เราแก้ปัญหาไม่ใช่หนีปัญหา เรื่องราวหนักหนาหลายอย่างถ้าเรามองว่ามันหนักมันก็คงจะหนักจริงๆ แต่ถ้าเราคิดเสียว่ามันมาเพื่อทดสอบเราแล้วก็จะผ่านไป ปัญหาที่เคยคิดว่าหนักก็อาจจะไม่หนักอย่างที่คิด

เมื่ออ่านหนังสือเล่มนี้ไปเรื่อยๆน้ำตาที่ไหลในช่วงแรกๆก็แห้งไปอย่างไม่รู้ตัว แม้หนังสือนี้อาจจะไม่ถึงกับเปลี่ยนน้ำตาเป็นรอยยิ้มได้เหมือนกับชื่อหนังสือ แต่สิ่งที่เราได้จากหนังสือนี้ก็คือความเข้าใจโลกและชีวิตมากขึ้น เมื่อเจอเรื่องราวไม่สบายใจ หรือเสียใจ ร้องไห้ได้ เป็นทุกข์ได้ แต่ต้องกลับมาสู้ชีวิตต่อไปให้ได้

การอ่านหนังสือแม้จะเป็นวิธีอย่างหนึ่งที่ช่วยให้เราผ่อนคลายหรือลืมเรื่องราววุ่นวายรอบตัวไปได้ชั่วขณะหนึ่ง แต่เมื่ออ่านหนังสือจบลงเราก็อาจจะกลับไปสู่สภาพจิตตกอย่างเคยได้ วิธีที่จะเยียวยาความรู้สึกได้อย่างดีที่สุดก็คงจะเป็นการใช้สติพิจารณาเรื่องราวต่างๆให้ถ้วนถี่มากกว่า เมื่อเราเข้าใจว่าสาเหตุของการเกิดปัญหาคือะไร แล้วเราก็กลับไปแก้ที่ปัญหานั้น และเมื่อปัญหานั้นคลี่คลายลงไป เราก็จะมีกำลังใจที่จะมีชีวิตต่อไป

Create Date : 01 มีนาคม 2556		4 comments
Last Update : 31 พฤษภาคม 2556 12:34:21 น.
Counter : 1551 Pageviews.
Share Tweet