ตอนที่ 1

Dinner วันนี้ระหว่างรออาหาร ก็อ่านนิตยสารแบบผ่านๆ ตามปกติแต่ว่าเราเกิดประทับใจอยู่ 2 คอลัมน์ เลยคิดว่าน่าจะเขียนบันทึกเก็บไว้ดีกว่า

อันแรก เราอ่านเพราะสะดุดชื่อเรื่องที่เขาพาดหัวตัวใหญ่ๆ  ประมาณว่า "ดีนะที่ไม่เชื่อหมอ" หรืออะไรทำนองนี้ เลยเอ๊ะ! เราอ่านผิดหรือเปล่า น่าจะเป็น "ดีนะที่เชื่อหมอ" เลยลองอ่านดูใหม่จริงด้วย เป็นเรื่องที่ผู้อ่านเขียนมาเล่าประสบการณ์ของตนเองผ่านตัวหนังสือ

คือคุณผู้หญิงเจ้าของเรื่องเธอไปหาหมอแล้วคุณหมอสันนิษฐานว่า เธอมีอาการ "ท้องลม" คุณหมอแนะให้เธอ "ขูดมดลูก" เนื่องจากเธอมีความรู้เรื่องนี้อยู่พอสมควร อาจเป็นเพราะว่าเธอทำงานที่โรงพยาบาล ด้วยอาชีพพยาบาลหรืออย่างไรไม่แน่ใจ แต่ตัวเธอรู้สึกว่าไม่ได้มีอาการคล้ายกับ "ท้องลม" การขูดมดลูกเป็นเรื่องใหญ่และน่ากลัว เธอติดต่อสามีไม่ได้จึงตัดสินใจ "ไม่ขูดรอที่จะปรึกษาสามีก่อน" เธอแจ้งคุณหมอไปแบบนั้น หลังจากนั้นควากลัวและความเสียใจก็ตามมา เพราะเธออยากมีลูกมาก โชคดีที่เธอได้มีโอกาสพบกับคุณหมอด้านรังสี (มั๊ง) ท่านจึงเสอนที่จะทำการ อัลตราเซาด์ อีกครั้งเพื่อให้แน่ใจ และท่านก็ให้เธอฟังเสียงและดู "จังหวะการเต้นของหัวใจของลูกน้อยในครรภ์ของเธอ"

เธอตั้งครรภ์จริงๆ! โชคดีที่เธอไม่ตัดสินใจขูดมดลูกตั้งแต่ตอนแรก วันนี้ลูกสาวตัวน้อยของเธอจึงมีโอกาสมองโลกเป็นหนูน้อยที่ฉลาด น่ารักของคุณแม่

อ่านจบก็เลยมาตั้งคำถามว่า การวินิจฉัยของหมอเพียงคนเดียวมันไม่พอใช่หรือไม่ การผิดพลาดครั้งนี้มันใหญ่หลวงนัก เพราะมันไ่ใช่แค่ทำลายความหวังและความสมบูรณ์ของครอบครัวหนึ่งเท่านั้น แต่มันคือ อีกหนึ่งชีวิต ที่ไม่มีโอกาสได้ออกมาดูโลกที่สวยงาม มันน่าเศร้ามากนะ ฉันเลยนึกถึงคำว่า Second Opinion ซึ่งเมื่อใครก็ตามป่วยหรือมีอาการผิดปรกติแล้วหมอวินิจฉัยว่าเป็นอะไร หรือไม่ได้เป็นอะไร ไม่ต้องกังวล จะมีเพื่อนคนหนึ่งชอบพูดคำนี้ ว่า"หมอเก่งมั๊ย?" "ลองหาอีกสักหมอมั๊ยที่เก่งหรือเชี่ยวชาญด้านนี้เพื่อเป็น Second Opinion"

เรื่องนี้เป็นอุทธาหรณ์สอนใจเลยนะเนี่ย ส่วนใหญ่เราจะเชื่อหมอ เพราะถือว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญ หรือว่าเป็นใครก็ตามี่เขามีความรู้ในสิ่งที่เราไม่รู้ แต่แน่นอนใครก็ผิดพลาดได้จริงมั๊ย

อันที่สองมาเขียนต่อพรุ่งนี้ดีกว่า "ง่วงแล้วค่ะ"

15 MAy 09, 11.15 pm

Create Date : 15 พฤษภาคม 2552
Last Update : 21 พฤษภาคม 2552 12:38:06 น.		1 comments
Counter : 182 Pageviews.
Share Tweet