แหง่ว....ช่วงเวลาสอบมันช่างเยือกเย็น
อยากให้เรื่องนี้ไม่มีโชคร้าย...จังเลย ไม่เคยคิดหวังว่าคำตอบนี้จะดีจะร้ายยังไง แต่คัยจะรุ้ว่าเรามีเวลาเหลือซักเท่าไหร่ ยังงัยก้อทำดีที่สุดแล้ว... ไม่รุ้ซิคะ ยังไงมันก็ผ่านไปแล้ว จะทำอะไรได้
ภารกิจนี้มันช่างยากเย็นและมืดมนจิงๆ ทุกย่างก้าวยังมีคำถามที่หาคำตอบไม่ได้ เหมือนเดินบนสะพานไม้เก่าๆ ผุพังจนสั่นไหว เพีงแค่ลมพัดผ่านมาเบาๆ เพียงแค่นั้น ก็เหมือนว่าจะพาร่างน้อยๆชองเราตกลงไป ข้างล่างนั้นช่างน่ากลัว มีลาวาเดือด..พร้อมที่จะหลอมละลายร่างของเรา
เศร้าจิงๆ ทุกอย่างที่ทำลงไปมันเหมือน เข็นครกขึ้นภูเขา..เข็นมาด้วยความยากลำบาก พอถึงยอดเขาแล้วมองกลับลงไป
อุ้ย...ตาย ผิดลูก...ฮ่าๆๆ มีอะไรจะเศร้าแบบนี้อีกมั้ยคะ
Free TextEditor
Create Date : 25 กรกฎาคม 2551 |
Last Update : 25 กรกฎาคม 2551 22:40:51 น. |
|
0 comments
|
Counter : 335 Pageviews. |
|
|