สิ่งที่ฉันรัก...ต้องมาจากฉันไป....
เมื่อวานขัยรถชนน้องหมา.... ทูน่า คือ ชื่อที่ฉันตั้งให้เองแหล่ะ.... ฉันได้พบทูน่าครั้งแรก...กำลังนั่งทำขนมอยู่... คุณน้าเอามาให้....ตัวขาวๆๆน่ารักกกมากกก.... จนฉันรักมันมากขึ้นทุกกกวัน....เมื่อวานฉันเพิ่งกลับจากภูเรือ... ไม่ได้เจอ 2 วัน...ทูน่าวิ่งมาหาฉันอย่างดีใจ... แล้วฉันก็เลยขับรถออกไปข้างนอก...ขากลับเข้าบ้าน... ก็เลยเกิดเหตุการณืที่ฉันจะไม่มีวันลืมไปตลอดแน่นอน....
ขอโทษนะ...ทูน่า.....สงสารทูน่ามากกกก.... พอฉันพามันไปหาหมอ...มันก้ไม่ดีขึ้นเลย.... ก่อนมันจะตาย...มันร้องเสียงดังมากกก.... ฉันไม่กล้าแม้แต่เดินออกมาดู....... .....แล้วทูน่าก็จากไป....ไม่มีอีกแล้ว.... ....ทูน่าที่ค่อยวิ่งมารับฉัน...ตอนฉันกลับบ้าน... ....ทูน่าที่คอยยืนเฝ้าฉันอยู่หน้าห้องน้ำ... ....ทูน่า...ที่คอยเป็นเพื่อน...ฉัน...ให้ฉันได้เล่าเรื่องราวต่างๆๆมากมาย... ...ไม่มีอีกแล้ว....ไม่มี.....
Create Date : 19 กรกฎาคม 2553 |
|
8 comments |
Last Update : 19 กรกฎาคม 2553 13:41:17 น. |
Counter : 272 Pageviews. |
|
|
|