|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
เกิดมาเพื่อรักเธอ
1 ก้าวแรก
นี่ทรายแก้ว
..
เจ้าหมอนั่นกำลังจะมา เจ้าวายร้ายนั่นกำลังจะเข้ามาใกล้แล้วทำงัยดี
ฉันชื่อทรายแก้วค่ะ เรียนอยู่ปี 1 คณะสถาปัตย์ ฉันเพิ่งเข้าเรียนที่นี้ไม่กี่เดือน แต่เวลาไม่กี่เดือนฉันกับต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายไม่เว้นแต่ละวัน และเรื่องเลวร้ายที่พูดถึงส่วนมากก็มาจากเจ้าหมอนั้นคนเดียวเลย นายรันศัตรูตัวฉกาจของฉัน ผู้ชายน่ากลัวคนนั้น
นี่ทรายแก้ว ฝ่ามือใหญ่วางบนบ่าบางทันทีที่สิ้นเสียงเรียก
กรี๊ดดดดดดด
นี่แม่คุณ จะร้องทำไมหนวกหู นายรันตัวต้นเหตุเอามือปิดหู ก่อนจะบ่นอุบ
นะ
นายอย่ามาจับตัวคนอื่นตามใจชอบนะ
นี่ใครเค้าอยากจับเธอกันละ ก็เรียกแล้วไม่ยอมตอบเอง ฉันก็นึกว่าหูเธอไม่ค่อยดีนิ นายรันพูดหน้าตาย
.. หนอย ฝากไว้ก่อนเถอะ ฉันได้แต่คิดในใจไม่กล้าเถียงคนตรงหน้า ก็นายรัน หรือศรันย์ ที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันนี้ ถือว่าเป็นคู่แค้นคู่อาฆาตรของฉันก็ว่าได้ ฉันเป็นโรคกลัวผู้ชายมาตั้งแต่สมัยเด็กๆแล้วเพราะเมื่อตอนฉันยังเป็นเด็กอยู่ ฉันเกือบโดนพ่อเลี้ยง จะทำมิดีมิร้ายเอาโชคดีที่คุณอาข้างบ้านมาพบเข้าก่อนจึงช่วยฉันไว้ได้ทัน จากนั้นคุณอาใจดีคนนั้นก็ไปเล่าให้แม่ฉันฟัง แต่แม่ไม่ยอมเชื่อ หลังจากนั้นมาฉันกับแม่ก็ไม่ค่อยลงรอยกัน และฉันก็เริ่มเกลียดและกลัวที่จะเข้าใกล้ผู้ชายทุกคน ผู้ชายที่คิดแต่เรื่องสกปรกพันนั้น แม่ตัดสินใจส่งฉันเข้าโรงเรียนประจำที่รับเฉพาะเด็กผู้หญิง ดังนั้นฉันจึงไม่มีปัญหาในการใช้ชีวิตในวัยเรียนเลย จนต้องมาเข้ามหาวิทยาลัยนี้ละ ชีวิตฉันต้องมืดมนลง เพราะต้องเรียนร่วมกับผู้ชายมากหน้าหลายตา แถมซ้ำร้ายต้องมาเรียนร่วมกับเจ้าหมอนี้ด้วยนะสิ
ฉันอยากจะบ้าตาย !
เอ่อ คือ พอฉันถูกใครมาจับตัวตามใจชอบแล้วจะรู้สึกไม่ค่อยดีนะ ฉันพยายามข่มใจ พูดกับนายรันดีๆ
ถ้าอย่างนั้นเราคงจะทำงานส่งอาจารย์ด้วยกันลำบากละสิ นายรันตอบหน้าตาย
ห๊า !
นายว่าอะไรนะ ทำไมฉันต้องทำรายงานกับนายด้วยละไม่มีทาง ฉันถามหน้าตาตื่นรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี นายรันเพียงแค่ยักไหล่อย่างไม่สนใจท่าทางของฉัน
อันนี้ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ เพียงแค่เค้าจับฉลากกันแล้ว และฉันก็ดันได้คู่กับเธอก็แค่นั้นเอง นายรันยิ้มยวนให้ฉัน
ฉะ ฉันไม่ยอมฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย ฉันเถียงนายรัน น้ำตาเริ่มคลอเป้าตาอีกแล้ว ฉันมักจะอยากร้องให้ทุกครั้งที่ต้องพูดกับนายรันนานๆ แล้วนี้ยังจะต้องให้ฉันทำรายงานร่วมกับคนๆนี้อีก ใครจะไปทนได้
แม่คุณ นี่มันมติของห้องนะ ถ้าเธอไม่พอใจก็ไปบอกพวกนั้นเองสิ แต่ขอเตือนไว้ก่อนนะ ว่าเธออาจทำให้พวกนั้นไม่พอใจก็ได้ น่ากลัวนะ
นายรันชี้นิ้วไปที่กลุ่มเพื่อนผู้ชาย 3-4 คนที่กำลังนั่งคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่ และ ก็มีบางคนที่มองมาทางนี้พร้อมส่งยิ้มให้นายรัน ฉันรีบหันหน้ากลับมาทันทีที่เห็นพวกนั้น
ทำไมพวกนั้นถึงจะไม่พอใจฉันล่ะ ฉันถามนายรันเสียงสั่น
ก็พวกนั้นได้จับคู่กับแฟนตัวองนิ ถ้าเธอไปเรียกร้องให้มีการจับคู่ใหม่แล้วถ้าเกิดพวกนั้นไม่ได้คู่กับแฟนตัวเองละก็ เธอเอ๋ยศพไม่สวยแน่ เชื่อดิ นายรันทำหน้าเครียด จนฉันนึกกลัว
กะ ก็ได้ ฉันจะคู่กับนายก็ได้ แวบหนึ่งที่ฉันเห็นนายรันยิ้มที่มุมปาก ก่อนที่เค้าจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติตามเดิม
ดีแล้วเย็นนี้ไปรอฉันที่สนามบาสล่ะ นายรันยิ้มให้ก่อนจะเดินจากไป
เดี๋ยว นี่ทำไมฉันต้องไปที่สนามบาสด้วยล่ะ ฉันตะโกนถาม
ก็ฉันมีซ้อมบาสตอนเย็นนะสิถามได้
นี่ ฉันไม่ไปนะ ฉันตะโกนบอกไป แต่พอเห็นแววตาเอาเรื่องของนายรันที่หันกับมามอง ความกลัวที่มีก็ทำให้ฉันไม่กล้าขัดใจตาบ้านี้อีก
ปะ ไปก็ได้
ดี
ฮือ ฮือ แอน ทำงัยดีฉันต้องทำรายงานคู่กับนายรันนะ ช่วยฉันด้วยสิ
เอาอีกแล้วนะทราย เมื่อไหร่จะเลิกร้องซะที ฉันบอกเธอกี่ครั้งแล้วมามันไม่มีอะไรงัยละ รันนะเค้าเป็นคนดีจะตาย แถมรูปหล่อ พ่อรวย เล่นกีฬาเก่งอีกต่างหาก สาวๆงี้กรี๊ดกันตึมเลย เธอเลิกเอาเค้าไปเปลี่ยนกับพ่อเลี้ยงใจร้ายของเธอได้แล้ว แอนเพื่อนสนิทของฉันพูดปลอบใจ
ฉันรู้ ฉันรู้ว่าเค้าไม่เหมือนพ่อเลี้ยงฉัน ตะ แต่ฉันก็ยังกลัวเค้าอยู่ดีนั่นล่ะ
เอ่อ อย่างนี้เธอจะมีแฟนกับเค้าได้งัยนี้ แอนได้แต่สั่นศีรษะไปมาอย่างอ่อนใจ
..
แฟน เฟิน อะไรฉันไม่เห็นอยากจะมีเลย อยู่อย่างนี้ก็ดีอยู่แล้ว ยิ่งถ้าต้องได้ผู้ชายอย่างนายรันมาเป็นแฟนด้วยละก็ ขอตายดีกว่า ผู้ชายบ้านั้นดีแต่เก็กหล่อ จีบหญิงไปทั่ว เชอะ!
ทราย ทรายเป็นอะไร แอนมองหน้าอย่างสงสัย
ปะ เปล่าจ๊ะ ฉันหลบตาเพื่อนสาวที่กำลังจ้องมองอยู่ บ้าจริงอยู่ดีๆคิดถึงตาบ้านั้นได้งัยนะ
และก่อนที่เราสองคนจะได้พูดอะไรกันต่อ อยู่ดีๆก็มีเสียงของผู้ชายที่ไหนไม่รู้มาเรียกแอนอยู่นอกห้องเรียน
แอนเสร็จรึยัง ไปกันเถอะ
อะ นัทมาเร็วจัง รอแป๊บนะเดี๋ยวไป แอนหันไปบอกคนที่มาใหม่ก่อนจะหันมายิ้มหวานให้ฉัน
ทรายจ้า ฉันขอตัวก่อนนะ แฟนมารับแล้ว เธอเองก็ควรรีบไปหารันเค้าได้แล้วนะ ขืนไปช้าเดี๋ยวเค้าโกรธเอาอีกนะ พูดจบแอนก็สะพายกระเป๋าเดินออกจากห้องไปทันที
เดี๋ยวสิ ฉันได้แต่อ้าปากค้างพูดอะไรไม่ออก นี้ฉันต้องอยู่คนเดียวอีกรึงัยนะ ฉันคิดอย่างเศร้าๆนึกอยากจะร้องไห้ขึ้นมาซะเฉยๆ
..
ร้องไห้ทำไม เสียงที่ฉันไม่อยากได้ยินมากที่สุดดังมาจากเบื้องหน้าฉัน
ปะ เปล่านี้ ฉันรีบเช็ดน้ำตาออกเมื่อเห็นนายรันชะโงกหน้าอันหล่อเหลาเข้ามาใกล้ๆ
ถอยไปนะ อย่างเข้ามาใกล้ ฉันขยับตัวออกห่าง
เธอนี้น่า
. นายรันจ้องหน้าฉันนิ่งก่อนจะถอนหายใจ
อะไรทำท่าอย่างนั้น ถ้าเบื่อมากนักละก็ไปไกลๆสิ ใครเค้าอยากให้นายมาวุ่นวายด้วยล่ะ ฉันคิดในใจอย่างโกรธๆ แต่ไม่กลัวพูดออกมาให้ได้ยินเพราะกลัวนายนี้จะอาละวาดใส่นะสิ
เอ๊า ไปกันได้แล้ว ฉันต้องไปซ้อมบาสต่อนะ นายรันพูดพร้อมกับดึงกระเป๋าฉันไปถือ
อะ นี้ฉันไม่ไปด้วยนะ
ว่างัยนะ นายรันหันมามองฉันด้วยแววตาที่คมเข้ม แสดงความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด
กะ กลัว ฉันกลัวผู้ชายคนนี้
ปะ ไปก็ได้ค่ะ
ดี นายรันยิ้มเย็นก่อนจะเดินนำออกไป
แง้ แง้ ฉันต้องตายแน่ๆเลย
*****************************************
ณ สนามบาส
เอ้านี้ นั่งตรงนี้ก่อนนะ ฝากกระเป๋าด้วย นายรันวางกระเป๋าลงข้างๆฉันก่อนที่จะวิ่งลงไปซ้อมบาสกับเพื่อนร่วมทีม โดยไม่สนใจว่าฉันจะอยู่อย่างไรเลย หึ คนใจดำ เอาเรามาปล่อยไว้แบบนี้ได้งัย ฉันอยากกลับบ้านนะ
เมื่อต้องจำใจมานั่งอยู่ในสถานที่ๆไม่คุ้นเคย แถมต้องมานั่งอยู่คนเดียวตามลำพังอีกด้วย ใช่สิตาบ้านี้ทำไมให้ฉันมานั่งตรงนี้นะ ทำไมไม่พาฉันไปนั่งที่ๆมีคนเยอะละดูดิ ฉันคงไม่ได้เป็นเป้าสายตาใครหรอกนะ เพราะกลัวจะมีใครมองมาฉันจึงพยายามทำตัวให้เล็กที่สุด ก่อนจะค่อยๆมองไปรอบๆสนาม เห็นผู้คนมากมายมาเชียร์นักกีฬากันเต็มไปหมด โดยเฉพาะนายรัน ทันทีที่ลูกอยู่ในมือเสียงกรี๊ดก็ดังขึ้นทั่วสนามเลยก็ว่าได้
นายนี้ เป็นขวัญใจสาวๆจริงๆแฮะ ขณะที่ฉันกำลังคิด ก็ได้ยินเสียงพูดคุยกันมาจากทางด้านหลัง
รันเก่งจังเนอะ เท่ห์มากเลยเนอะฟาง
จ่ะ
แล้วว่างัย เธอไปสารภาพรักกับเค้าแล้วยัง
..
ไปมาแล้ว และก็โดนปฏิเสธมาแล้วด้วย เค้าบอกว่ามีคนที่ชอบและเค้าก็คิดถึงเธอคนนั้นทุกวินาทีด้วย คงไม่มีทางชอบใครได้อีกแล้ว
จริงหรือฟาง
อื้อ
ว้าว โรแมนติกจัง อยากรู้จังใครเป็นคนโชคดีคนนั้นนะ
นั้นดิ
.
เสียงของคนข้างหลังยังคุยกันต่อไปเรื่อยๆ แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้ฟังที่พวกเค้าพูดกันอีกแล้ว ตอนนี้ฉันกำลังคิดถึงคำพูดเมื่อกี้ของคนพวกนั้น
ตาบ้านี้มีคนที่ชอบแล้วงั้นรึ แล้วเป็นใครกันล่ะ ใครกันที่ทำให้คนอย่างตานั้นคิดถึงได้ทุกวินาทีขนาดนั้น ทุกวินาทีอี๊ เลียนจัง พูดออกมาได้งัยนี้
ฉันกำลังคิดอะไรเพลินๆก็มีเสียงกรี๊ดกร๊าดดังมาจากด้านหลัง นี้คงจะกรี๊ดนายรันอีกละสิ น่าเบื่อจริง
ทรายแก้วระวัง!
อ๊ะ ..
สิ่งแรกที่ได้เห็นเมื่อฉันหันไปตามเสียงเรียกก็คือ ลูกกลมๆสีส้มๆที่ตรงมาหาฉันจากทางไหนก็ไม่รู้
ตายแน่ฉัน ฉันหลับตาปี๋ เตรียมรับความเจ็บที่กำลังจะมาเยือน
เอ๋ ทำไมยังไม่รู้สึกเจ็บอีกล่ะ ฉันค่อยๆลืมตาขึ้น ก็พบฝ่ามือใหญ่อยู่ตรงหน้าพร้อมกับลูกบาสที่อยู่ในมือนั่น มือใครล่ะ
ขะ ขอบ..
ยังไม่ทันที่จะได้พูดจบประโยค เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นมาซะก่อน
เธอ จะบ้ารึงัยนั่งใจลอยอยู่ได้ ระวังหน่อยสิ ยังไม่ทันจะได้ขอบใจดีๆเลย นายรันตัวดีก็โวยวายใส่ฉันซะแล้ว อะไรเล่ามันไม่ใช่ความผิดของฉันซะหน่อย นายนั่นละที่ลากฉันมาที่นี้ ฉันไม่ได้อยากมาซะหน่อย มาโกรธอะไรฉันล่ะ
ฉันไม่ได้นั่งใจลอยนะ แล้วก็ไม่ใช่ความผิดของฉันด้วย นายลากฉันมาเองนะ อย่ามาโวยวายใส่กันสิ
เธอนี่มันน่า.. นายรันแทบจะแยกเขี้ยวยิงฟันใส่ฉันเลยก็ว่าได้ พอเห็นอย่างนี้แล้วน้ำตามันก็เริ่มออกมาอีกจนได้
ไม่นะอย่าร้องไห้ออกมาเชียว ต้องอดทนไว้ เค้าช่วยเราไว้นะ ฉันก้มหน้านิ่ง ไม่อยากให้เค้าเห็นน้ำตาอีก
ทราย นายรันก้มลงมามองฉันใกล้ๆ ลมหายใจอุ่นๆเป่ารดอยู่ข้างๆหูฉัน
ไม่นะไปไกลๆหน่อยสิ ฉันกลัวนะ แต่ยังไม่ทันทีฉันจะได้พูดอะไร เสียงใครคนหนึ่งก็ดังขึ้นมา
รัน นั่นแฟนนายรึ น่ารักจัง สิ้นประโยคเสียงผู้คนในสนามก็ส่งเสียงเชียร์กันไม่ขาดปาก บ้างผิวปาก บ้างปรบมือ มีเสียงเด็กผู้หญิงร้องดังว่าไม่ยอม ไม่เชื่อมาเป็นระยะ ฉันรู้สึกว่าหน้าตัวเองเริ่มร้อนขึ้นมาแล้วตอนนี้ ส่วนอีตาต้นเหตุนี้ก็ไม่เห็นจะพูดแก้ตัวอะไรบ้างเลย นี้เห็นฉันเป็นตัวตลกหรืองัย
ฮือ ฮือ ฮือ ตอนนี้น้ำตามันออกมาไม่ยอมหยุด พร้อมกับเสียงสะอื้นของฉัน
ทราย
นายรันก้มลงมามองด้วยสีหน้าตกใจ
เพราะนาย เพราะนายคนเดี๋ยวทำให้ฉันกลายเป็นตัวตลกให้คนอื่นเค้าล้อกันนะ ฉันมองหน้านายรันด้วยความเกลียดชัง
ฉะ ฉันจะกลับแล้ว
ทรายเดี๋ยวสิ ใจเย็นๆก่อนมันไม่ใช่ความผิดของฉันนะ นายรันกางแขนออกเพื่อห้ามไม่ให้ฉันหนีไปไหน
ไม่รู้ล่ะ เป็นเพราะนายลากฉันมาที่นี่ นายเป็นตัวต้นเหตุทั้งหมด ฉันเกลียดนาย
นายรันมีสีหน้าเจ็บปวดขึ้นมาทันที แต่ฉันไม่คิดที่จะขอโทษเค้าหรอกนะที่พูดไปอย่างนั้น ฉันดึงกระเป๋าขึ้นมาถือก่อนจะแลบลิ้นให้นายรัน แล้วก็วิ่งออกจากสนามไปทันที
นายรันเพียงแต่มองตามหลังฉันไป โดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคำ ในตอนนั้นฉันไม่รู้ว่านายรันกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่
.
ยัยบ้า วิ่งไปอย่างนั้นเดี๋ยวก็หกล้มกันพอดี
เฮ้ รันไม่ตามแฟนไปจะดีรึพวก
ศรันย์มองตามเสียงพูด ก่อนจะยิ้มให้บางๆ ไม่ได้ตอบอะไรคนที่ถาม ก่อนจะมองกลับไปที่เดิม
จะให้ตามไปได้งัยล่ะ ขืนตามไปยัยนั้นเป็นได้ร้องไห้หนักกว่าเก่านะสิ ก็เล่นกลัวเราซะขนาดนั้น เฮ่อ!
| Create Date : 27 มกราคม 2553 |
| Last Update : 27 มกราคม 2553 23:04:05 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 364 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [