ถึงลุงแต้มจะจากไปแล้ว แต่ ความรัก ยังมีตัวตนอยู่เสมอ

พักนี้เค้าไม่อ่านห้องแมวเลย
ความรู้สึกคือ เค้าไม่สามารถรับลูกแมวจรในบอร์ดมาเลี้ยงได้อีกแล้ว

เห็นเด็กตาดำ ๆ ไม่มีบ้านอยู่ อดสงสาร เศร้าใจไม่ได้ ภาพแววตาเด็กหาบ้านมันติดตา
แมวมีบ้านอยู่กับแมวไม่มีบ้าน แววตาไม่เหมือนกัน


และหนำซ้ำยังช่วยอะไรไม่ได้อีก

แต่บางทีก็คิด เค้าไม่อ่านห้องแมว
ก็เหมือนกับว่า ไม่แยแสกับเด็กตาดำ ๆ ทีน่าสงสาร
แม้แต่จะเข้าไปให้กำลังใจก็ยังทำไม่ได้


แต่เวลาเข้ากระทู้หาบ้าน รู้สึกแย่ สงสารติดใจไปหลายวัน


ลุงแต้ม ฝากดูแลน้อง มินิ บีเอ็ม มีนา ด้วยน๊าลูก

สวัสดีค่ะคุณ teansri ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมบล็อคนะคะ

One LoVe Family ตัวเอง ป่านนี้ ลุงแต้ม คงวิ่งเล่นกับ
หลาน ๆ มินิ บีเอ็ม มีนา เพลินไปแล้วมั้งเนอะ
เค้าก็ไม่ค่อยได้เข้าห้องแมว ไม่อยากเห็นเด็ก ๆ หาบ้าน ไม่อยากเห็นแววตาเศร้า ๆ ของพวกเค้า ไม่อยากนั่งร้องไห้ เพราะเราช่วยพวกเค้าไม่ได้ ที่ทำได้ตอนนี้คือ แอบเป็นกำลังใจอย่างเงียบให้พวกเค้าได้บ้าน ได้มีโอกาสดี ๆ ในชีวิต หรือถ้าหากสุดท้ายแล้วพวกเค้าจะไม่ได้บ้าน ก็ขอให้พวกเค้าอย่าได้เจอคนใจร้าย ขอให้พวกเค้าอยู่อย่างปลอดภัย อย่าโดนใครรังแกอีกเลย เศร้าอ่า......