ขอคุยเรื่องของกินโปรดสักกะจิ๊ดดดดดนึงนาค้า
ขอคุยเรื่องของกินโปรดสักกะจิ๊ดดดดดนึงนาค้าตั้งใจ ตั้งใจจะไม่รัก ด้วยฉันไม่รู้จักว่าความรักเป็นอย่างไร ฮ่า ฮ่า ฮ่าม่ายช่ายค่า นั่นนะเพลงแต่เรื่องจริงก็คือ อิฉันตั้งใจไว้ว่าจะไม่คุยเรื่องของกิน กลัวคนรู้ว่านอกจากขี้โม้แล้วยังเห็นแก่กินอย่างเยอะอีกตะหาก อิ อิความที่คุณพี่คนโปรดท่านชมมาว่าฝีมือของอิฉันไม่เลวทีเดียว แหมทำให้ชิมตั้งหลายอย่างชมอยู่อย่างเดียว เอาน่า ไหน ๆ ก็ ไหน ๆ ยังดีมีชมสักอย่าง งั้นคุยแค่สักกะจิ๊ดดดดด ก็แหล๋วกันเนอะเกี๊ยวคะ เกี๊ยวน้ำ อาหารจานโปรดของอิฉันที่หัดห่อเกี๊ยวเป็นเอาตอนเมื่อสัก 4 ปีที่ผ่านมานี่เอง กว่าจะประดิษฐ์ประดอยเป็นก้อนมิดชิดไส้ไม่โกรธกะใบเกี๊ยวได้แทบแย่เชียวคะก่อนเข้าเรื่องอาหารต้องอารัมภบทก่อนนะคะ กะเดี๋ยวจะเป็นตัวปลอม ต้องขี้โม้ก่อนตามคอนเซปเดิม ๆ ที่บ้านเกือบทุกคนชอบกินเกี๊ยวมาก ๆ โดยเฉพาะอิฉัน ชอบกินพวกอาหารน้ำ ๆ อย่างก๋วยเตี๊ยวน้ำ เกี๊ยมอี๋ แกงจึดสารพัด เนี่ยะโปรดมาก อ้อ อีกอย่างก็คือโจ๊กกะข้าวต้มเครื่อง กินได้ทุกวัน ถ้ามีคนทำให้ทุกวันคะตอนโน้นพี่คนโตจากญี่ปุ่นมาเยี่ยมที่นี่ อิฉันก็ประจบประแจสอพลอด้วยการไปซื้อเกี๊ยวที่ร้านเสฉวน ร้านอาหารจีนโฮโซแถวบ้านมาเอาใจท่าน พี่ใหญ่ท่านกระเป๋าหนักด้วย ใจดีมากด้วย รักน้องมากด้วย ให้กะตังค์ไว้ใช้ตอนกลับทุกที อิฉันไม่ได้ประจบเอาตังค์นา อิฉันก็รักพี่อิฉันเหมือนกันนา ไม่ได้แก้ตัวนาพอท่านชิม ๆ ก็ว่า อร่อยพอใช้ได้ แต่แพงมากเกินไปออร์เดอร์หนึ่งมีเกี๊ยวหมูผสมวิญญานกุ้ง 8 ตัวกะผักไม่กี่ชิ้น ตกแล้วประมาณ 12 เหรียญก่อนภาษี ราคานี้เมื่อสี่ปีที่แล้วนะคะ แพงมากเชียวละ แต่อิฉันเต็มใจซื้อก็แหมพี่ไม่ได้มาหาทุกวันนี่คะ จริงมั้ยท่านก็ว่า ทำเองเถอะ จะใส่กุ้งทั้งฟาร์มก็ได้ไม่ต้องเกรงใจใคร ก็ถึงคราวอิฉันอึ้งกิมกี่ละคะ ทำไม่เป็นค่า ตอนโน้นทำอาหารไม่เป็นสักอย่างแม้แต่หุงข้าว เก่งอยู่อย่างเดียวคือ ต้มน้ำ กาน้ำที่นี่ฉลาดออกคะพอน้ำเดือดกาก็ร้องหวี้ด ๆ บอก ช้านเดือดแล้วจ้า ง่ายแค่นี้เอง พี่ใหญ่ท่านก็หัวเราะ เพราะรู้ฝีมือกันอยู่ว่าอิฉันได้ความขนาดไหน ท่านว่า ไปตลาดกัน จับมือสอนกันละทีนี้ เป็นไงเป็นกัน อยู่เมกาทำอะไรไม่เป็นเลยจะอดตาย มัวแต่ซื้อกินจะเอาตังค์มาจากไหนมากมายซื้อกินได้ทุกวัน อิฉันแอบมองหน้าพี่ที่บ้าน (อีกท่านหนึ่ง) ไงละ คนนั้นนะก็ได้ความน้อยยิ่งกว่าคนชื่อน้อยซะอีกเรื่องทำกับข้าวเนี่ยะตลาดแรกที่ไป ๆ ตลาดฝรั่งคะ อยู่หลังบ้าน ตลาด Ralph แถวบ้านตลาดฝรั่งเยอะมากเลยคะ ส่วนใหญ่ก็ซื้อแต่ขนมกะอาหารกระป๋อง ที่ตัวกลมเป็นกระป๋องก็งี้แหละคะจากหน้าบ้านก่อนนะคะ วิ่งตรงจากหน้าไปทางเหนือซ้ายมี มี Food 4 less ด้านขวา Gigante หลังบ้านทางขวาเป็น Ralph ทางซ้ายเป็น Albertsons ถ้าวิ่งจากถนนหน้าไปตรงไปอยู่บนถนนเดียวกับบ้านเป็น Stater Brothers'แต่ถ้าจะไปตลาดเอเชี่ยนต้องวิ่งข้ามภูเขาสามเนินถึงจะเจอตลาด Ranch 99 แสนแพง ตอนนี้ดีหน่อยละคะ มีตลาดเอเชี่ยนใหม่ห่างจากบ้านแค่ 5 ไมล์ เท่านั้น Ranch ห่างตั้ง 11 ไมล์เชียว กว่าจะได้ไปเที่ยวตลาด คิดอยู่ตั้งนานว่าควรไปตลาดไหน พี่ใหญ่บอกว่าไปตลาด Ranch 99 เลยละกัน เวลามีไม่มากอิฉันจะได้รู้จักทางด้วย จะได้รู้จักด้วยว่า โหระพากะกะเพราต่างกันอย่างไร อะไรกินได้อะไรไว้ใส่สวย ๆ อะไรผสมกะอะไรออกมาจะอร่อย อะไรเป็นจุดเด่นของอาหารจานนั้น ๆ อะไรที่ไม่เคยเห็นก่อนปรุงแต่เคยกิน ซื้อเนื้ออย่างไร หน้าตาตรงไหนน่ากิน เนื้อตรงไหนอร่อย โอ้ย สรรพวิชาว่าด้วยการอยู่ให้รอดกับการทำอาหารทานเอง ถอดใจเลยคะ ไมแค่หลักสูตรการเลือกถึงได้จุกจิกงี้ค้า แล้วเวลาทำไม่ยากกว่าอีกเหรอค้าข้ามเรื่องไปตลาดนะคะ ไม่งั้นจะยาวมาก ยาวเฟื้อย ยาวยิ่งกว่าหางว่าง ยาวไม่รู้จบคะ ครูคนแรกที่สอนต้มไข่คือ ป้าสุดเลิฟ คนที่สองก็พี่คนโต ไปตลาดมาละ ได้ของมาละ และก้อออออออ เครื่องปรุง ส่วนผสมทำเกี๊ยวคะใบเกี๊ยวยี่ห้อหมีแพนด้า ที่จริงมีอีกยี่ห้อชื่อ Dinasty บางกว่าอร่อยกว่าเยอะเลยแต่หาไม่ได้ทุกตลาดคะหมูสับนิดหน่อย กุ้งเยอะ ๆ อิฉ้นใส่กุ้งเยอะมากชอบกินกุ้ง หมูสับไว้ผสมให้เกาะเนื้อกันและปรุงรสแล้วไม่จืด กุ้งจะจืดสูตรกุ้งที่บ้านเวลาห่อเกี๊ยวจะไม่สับนะคะแต่หั่นเอา เสียเวลาหน่อยประดิษฐ์ประดอยนิดหนึ่ง พี่ใหญ่สอนว่ากุ้งสับจะหายหมดกินไม่เจอเนื้อกุ้ง ให้หั่นเอาเป็นเนื้อก้อน ๆ เล็ก ๆ แต่ไม่เละจะกินอร่อยกว่ากินแล้วรู้ว่าเป็นกุ้ง จริงนะคะ ได้เนื้อได้เต็มคำอร่อยกว่าจริง ๆ เพื่อนที่ไกลบ้านท่านหนึ่งท่านเคยซื้อเกี๊ยวเจ้าอร่อยมาให้ชิม อร่อยมั่ก ๆ เขาห่อด้วยกุ้งทั้งตัวเชียวกำ ๆ เอาก็อยู่สวย yummy yummy หร่อยมั่ก ๆ อิฉันห่ออย่างนั้นไม่เป็นคะ กำ ๆ อย่างไรก็ไม่อยู่ เอาน้ำแตะ เอาไข่ขาวช่วยจับก็ไม่อยู่ ต้องกลับไปห่อแบบเดิม ๆ มิดชิด ๆ เนี่ยะแหละได้การพี่ใหญ่ท่านสอนว่า ผสมไส้เกี๊ยวอย่างให้รสจัดนักอย่าเค็มอย่าหวาน ให้รสอ่อนกลางเข้าไว้ เกี๊ยวไว้ซดชื่นใจ เด็กกินได้ ผู้ใหญ่ (รวมทั้งผู้สูงอายุ) กินดีน้ำซุปต้องอร่อยจัดเป็นพระเอก ตัวเกี๊ยวเป็นพระรอง แบบมีอะไรให้กินไม่โหรงเหรง ใส่ผักให้สวยอย่าให้ผักสุกเกิน แต่งหน้าให้น่าทานไส้เกี๊ยวที่บ้านนอกจากน้ำปลา น้ำตาลแล้ว ต้องใส่พริกไทยเยอะหน่อยดับคาวหมูคะ อิฉันก็รีบถามพี่ใหญ่เลย ดับคาวหมูไม่ใช่คาวกุ้งหรือคะ ท่านว่าหมูคาวกว่ากุ้งอีก ดมดี ๆ สิ ความรู้ใหม่คะ ว่าแล้วนึกถึงเพื่อนในไกลบ้านท่านที่ซื้อเกี๊ยวมาให้ชิมแหละคะ เคยคุยกันตลก ๆ ท่านว่าท่านเหม็นหมู นึกทีไรขำทีนั้น พี่ใหญ่ก็ว่าหมูเหม็นคาวอย่าใส่เยอะ อิฉันชอบกุ้งมากกว่าและปักใจเชื่อเต็ม ๆ ว่ากุ้งไม่คาวแน่ ๆ เสร็จเรา มีปัญญาซื้อใส่เท่าไหรก็ตามใจตัวได้เท่านั้นเลย อิ อิ สมใจนึกบางลำพูเกี๊ยวที่อิฉันห่อจะใหญ่โตมเหาฬาร มเหาฬารจริง ๆ (มโหฬารนะเพี้ยนมาคะ ตะก่อนใช้มเหาฬาร) เพราะแผ่นเกี๊ยวที่นี่หนาจังคะ ถ้าห่อเล็ก ๆ จะเจอแต่ใบเกี๊ยวกินแล้วอารมณ์เสีย ก็เลยห่อใหญ่หน่อย บรรจงประดิษฐ์หน่อยกลัวปริ เวลากัดแต่ละคำ อื้มมมมมม ได้เนื้อ ๆ หน่อยค่อยอิ่มปากอิ่มใจพี่ที่บ้าน งานนี้คุยถึงพี่สองคนเลยนะคะ พี่ที่บ้านเคยว่าตอนอิฉันทำเกี๊ยวครั้งแรก แหมกรี้ดกร้าดว่า หล่อนเอ้ย ไมเกี๊ยวหล่อนห่อใหญ่เท่าตัวยะ ใหญ่เท่าขนมจีบหาความงามไม่เจอ อิฉันก็เลยห่อพิเศษเล็ก ๆ ให้ จำได้ว่าหนเดียวแค่นั้น ที่พี่ที่บ้านบ่นเรื่องเกี๊ยวห่อใหญ่หลังจากได้ชิมแต่ใบเกี๊ยวแตะไส้จิ๊ดเดียว ห่อเล็ก ๆ ง่ายจะตายเร็วด้วยไม่เปลืองด้วย แต่หาอร่อยอย่างใจไม่ มีแต่แป้งน้ำแกง ถ้าไม่ขี้เกียจเคยต้มกระดูกหมูทำน้ำแกงคะ ตอนหลังขี้เกียจบ้างไม่มีเวลาบ้างก็คนอร์เลยเร็วทันใจ ใส่รากผักชี ทุบพริกไทยเม็ดใส่สักหน่อย หอมกรุ่นเชียวคะ ในน้ำแกง จะเลี่ยงใส่กระเทียมเพราะบางทีเอาไปกำนัลคุณยายฟรานด้วย ท่านว่ากลิ่นแปลก ๆ ตอนหลังก็แค่ใส่กระเทียมเจียวที่ท่านทานได้แทน ก็พอใช้ได้คะผักก็พวก small bok choy mui เป็นผักกวางตุ้งแต่ใจเล็กจิ๋ว ๆ ล้างให้สะอาดตัดใบไม่สวยทิ้งไป แช่น้ำทิ้งไว้สักครึ่งวัน ลวกกินทั้งต้น หวานอร่อยมากเลยคะ ที่แช่น้ำทิ้งไว้เพราะพวกนี้เป็นผักน้ำแช่น้ำทิ้งไว้นาน ๆ เวลาลวกแป๊บเดียวจะคงรูปเดิมสวย กรอบไม่เหี่ยว อร่อยจริง ๆแค่นี้แหละคะ ไม่ยาก แต่ใช้เวลาทำนานเชียว งาน labor เยอะ ส่วนผสมที่ปรุงแล้ว ใส่น้ำปลา น้ำตาล พริกไทย หอมดีคะใบเกี๊ยวกะลูกชิ้น ทำออกมาได้แค่นี้ ใบเกี๊ยวหนึ่งห่อได้ประมาณ 50 ลูก ในรูปมากกว่า 50 ช่ายม้าย แน่นอน เผื่อคุณพี่คนโปรดกะคุณยายฟรานคะผักใจเล็ก ๆ แช่น้ำไว้ ฟู ๆ สวยดีนะคะเครื่องปรุงแบบไทย ๆน้ำแกง ตอนถ่ายรูปยังมีควันฉุย ๆ เลยค่าเกี๊ยวแห้งมีบะหมี่ด้วยนะอันนี้แบบน้ำ พี่ชามน้องชาม อิ่มอวบสบายใจเก็บให้เกลี้ยง อิฉันโรคจิต ทำอาหารเสร็จทุกครั้งต้องเก็บให้เรียบ เตาต้องแบบนี้เลยคะ ไม่งั้นนอนไม่หลับ
ขออภัยในความไม่สะดวกนะคะ ยาวจัด