Bloggang.com : MoonlessNight : รถไฟฟ้า...ไม่มาอ่ะเทอ

รถไฟฟ้า...ไม่มาอ่ะเทอ

หลังจากเล่าเรื่องที่ผ่านไปนานมากๆอย่างดรีมเวิลด์ไปแล้ว ก็มาเรื่องที่อยู่แถวๆนี้กันบ้างดีกว่า
ลมหนาวเริ่มมาแล้ว เมื่อเช้าตื่นมารู้สึกป่วยๆป่วงๆไงไม่รู้ หูซ้ายอื้อๆไป มันตันๆไงไม่รู้ สงสัยนอนตะแคงขวามากไป หูซ้ายมันหนาวมันเลยประท้วงมั้ง คิดว่าไม่เป็นอะไรเลยไปฟิตเนส ไปเล่นแต่คลาสบอดี้คอมแบทกับแอโรบิค ขี้เกียจวิ่ง เล่นคอมแบทตอนแรกรู้สึกแย่มาก หูอื้อดื้อไม่หายแถมยังปวดหัวเพิ่มด้วย คิดจะกลับไปนอนแต่ว่าไหนๆก็มาแล้วเลยเอาแอโรบิคอีกซักหน่อย
ไม่ปวดหัว แต่มึนตึบ
พอเล่นเสร็จเลยไปสั่งรองเท้าบัลเลต์ ไม่ไปไม่ได้ ต้องใช้สอบเต้น
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ประชาสัมพันธ์ซะเลย
นิสิตชั้นปีที่ 4 จุฬาฯจะมีการสอบเต้นมาตรฐานบนเวที ที่หอประชุมกรมประชาสัมพันธ์ในวันที่ 22 ธันวาคม 2552 ค่า ใครสนใจไปดูได้ ไปกันเยอะๆ ไม่เสียค่าเข้าชมจ้ะ อยากได้รายละเอียดถามเราได้นะ
ต่อๆ
แล้วไปร้านหนังสือแบบโทรมๆ (ที่โทรมอ่ะเรา ร้านเค้ายังดีอยู่) เดินไปเดินมารู้สึกอารมณ์ดีขึ้น แต่มาหดหู่อีกทีตรงที่ไม่มีตังค์ซื้อ แพงจริง อยากอ่าน L.A. Candy แต่เล่มละ 650 บาท เลยต้องจำใจจากมา น่าแปลกที่หายปวดหัวหูแล้ว สงสัยเป็นผลจากอารมณ์ดีตกค้างเมื่อกี้นี้แต่กำลังจะหมดไป
ตอนเย็นไปกินพิซซ่ากะน้อง อารมณ์ดีขึ้นมาเชียว นอยเพราะหิวนี่เอง
นึกขึ้นมาได้ อ้าวมื้อแรกของวันนี่หว่า คนเราลืมกินข้าวก็ได้นะ

ย้อนไปเมื่อวาน คนอะไรเขียนย้อนไปย้อนมา แต่มันบล็อกเรา เอาเหอะ!! ต่อ
ได้ไปดู "รถไฟฟ้า มาหานะเธอ "มา
ชอบอ่ะ สนุกดีนะ ตอนแรกไม่สนใจเลย เพราะไม่ชอบหนังไทย
ไม่ได้ว่าอะไรนะสำหรับคนที่ชอบ (อย่าด่าเราเลย) แต่ว่ามันไม่เร้าใจ เราว่าหนังฝรั่งมันส์กว่าอ่ะ
นอกเรื่องอีกละ กลับมาๆ
เพิ่งรู้สึกตัวว่าชอบดูหนัง แล้วก็ชอบเอาหนังที่ดูมาเขียนบล็อกด้วย
เราว่าหนังเรื่องครบรสดีอ่ะ เรื่องใกล้ตัวแล้วไม่กระชากอารมณ์จนเกินไปด้วย
เราเข้าไปดูนะ ได้ข้อคิด ได้รอยยิ้ม ได้หัวเราะ ได้ร้องไห้
ได้ร้องไห้ทั้งน้ำตา ยังไงวะ ร้องไห้มันก็ต้องมีน้ำตาอยู่แล้วแหละ ฟายย
พิมพ์ผิดขี้เกียจลบ ได้หัวเราะทั้งน้ำตาต่างหาก
อินจัดเลยอ่ะ เพราะเราว่าเราเข้าใจความรู้สึกของนางเอก (คิดว่าตัวเองเป็นนางเอกซะงั้น)
ความรู้สึกของคนไม่มีแฟนไง รู้สึกอิสระและสบายในบางครั้งและเบื่อโลกเวลาเห็นคนจู๋จี๋กัน (หมั่นไส้ว้อยย)
อยากเจอมือปราบคานของตัวเอง แต่ยังหาไม่เจอ
พ่อปลูกฝังมาแต่เด็กว่าอย่าไว้ใจใคร
ผลปรากฏว่าจนผ่านมาจะ 22 ปี เลยยังไม่มีแฟน
...
พอเหอะ เปลี่ยนเรื่อง!!!

สรุปว่า รถไฟฟ้า...มาหานะเธอสนุก เชิญให้ไปชม Recommended
พอเห๊อะ นึกจะจบก็จบแล้วล่ะ
อวสาน

Create Date : 03 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 15 พฤษภาคม 2553 17:38:36 น.

0 comments

Counter : 337 Pageviews.