Bloggang.com : MoonlessNight : ตามหากาลิเลโอ หาจนมึนส์

ตามหากาลิเลโอ หาจนมึนส์

อย่างที่ได้บอกไว้ว่า เมื่อวันอังคารไปดูแฮรี่ พอตเตอร์มา
แล้วพอวันศุกร์ก็ยังใจกล้าไปดู หนีตามกาลิเลโอ อีกครั้ง
ด้วยความหวังว่าคงจะไม่โชคร้ายซ้ำสองอีก ไม่ได้ดูดวงไปด้วยแฮะ..
(ใครสงสัยให้กลับไปดูบล็อคแฮรี่ พอตเตอร์ข้างบน)

หนังสนุกดีนะ ชอบเต้ย น่ารักดี
ต่ายก็น่ารัก แต่ด้วยบทแล้วอาจทำให้ไม่น่ารักเท่าที่ควร เหอเหอ
ใครยังไม่ได้ดูอยากให้ไปดู แต่ต้องเตือนก่อนว่าเป็นหนังที่ยาวพอสมควร
ประมาณสองชั่วโมงครึ่งได้ ไม่รวมโฆษณา
เราเข้าไปตอนสี่โมงสี่สิบห้า ออกมาตอนประมาณทุ่มยี่สิบนาทีทุ่มครึ่งราวๆนี้
นั่งกันจนขาชาไปเลยทีเดียว
หนังถ่ายแต่ละที่นี่ วิวสวยๆทั้งนั้นเลย ไปดูๆเอาไว้เพราะคงไม่มีปัญญาได้ไป

เด็กๆม.ปลายเข้าไปดูกันเป็นกลุ่มๆ ออกมาแต่ละคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน
"กูอยากไปบ้างว่ะ"
แต่เราว่าบางตอนมันก็น่าเบื่อนิดนึงนะ นานไปหน่อยอ่ะ เราคิดเอาเองว่าเค้าคงไม่อยากตัดฉากต่างๆออกเยอะ อุส่าไปถ่ายตั้งไกล แพงก็แพง ใส่ลงไปมันทั้งหมดนี่แหละเดี๋ยวไม่คุ้ม อิอิ แค่ออกความเห็นนะค้า อย่าว่ากัน บางคนอาจจะชอบก็ได้

บรรยากาศในโรงหนังเงียบมาก
ดูเหมือนทุกคนตั้งใจดูยังไงชอบกล อย่างกะจะมาจดเลคเชอร์
เลคเชอร์ยังไม่ตั้งใจเท่านี้เลยมั้ง หรือเรารู้สึกไปเองก็ไม่รู้นะ
เพราะเราเองตั้งใจอ่ะ อยากดูม้ากกกกมากกกกก..
คงเพราะเราอยากไปเรียนเมืองนอกมั้ง โดยเฉพาะอังกฤษนะ โหยสุดยอดด

บิ๊กเบน

รถเมล์สองชั้นนน

พอหนังเข้าปุ๊บเรารีบแรดไปดูปั๊บ

คราวนี้คนข้างๆเราไม่มีแอ็คชั่นให้ดูเหมือนแฝดสยองที่แฮรี่พอตเตอร์
แต่เป็นป้าคนนึง มาดูคนเดียวด้วย
นั่งนิ่งเชียว ไม่มีเสียงรบกวนเลยแม้แต่นิดเดียว จนเราสงสัยว่าป้าแกหลับไปรึยังหว่า?
แต่เราไม่ต้องสงสัยนาน
เพราะแกหยิบเอากระป๋องยาดมยาหอมห้าอินทรีย์ออกมา(ตั้งชื่อเองน่ะ) แล้วสูดหายใจเอากลิ่นอันหอมสดชื่นรันจวนใจเข้าไปเฮือกใหญ่ แต่เฮือกนั้นไม่ใหญ่พอที่จะสูดเอากลิ่นเข้าไปได้หมด กลิ่นที่เหลือจึงยังคงล่องลอยตกค้างอยู่แถวๆเรานี่แหละ ฉุยยยยยย... เล่นเป็นกระป๋องเลยอ้ะ คิดดู๊ เสียดายไม่มีรูปมาแปะ โดนพิษรักแรงหอมจากยาหอมห้าอินทรีย์เล่นงานจนเราตกอยู่ในภวังค์ มึนส์ไปเลย
แต่เราว่าก็ยังดีนะ เค้าไม่ได้รบกวนอะไรเราซักกะหน่อย
ไอ้ยาหอมต่างหากที่มันไม่ดี๊!!!! ต้องโทษไอ้ห้าอินทรีย์เท่านั้น!!
ป้าดมเป็นระยะๆจนเราเริ่มคุ้นเคย ยังคิดจะถามอยู่ว่าซื้อมาจากไหนค้า
ท่าจะคุ้มค่าเงินที่เสียไป กระป๋องเดียวใช้ได้เป็นปีแน่ๆ กลิ่นมันช่าง "แรง"
สงสัยดูหนังคราวหน้า คนเรื่องมากอย่างเราต้องไปนั่งแถวหน้าสุด ที่คนเค้าไม่นั่งกัน ไอ้ที่มันต้องเงยคอดูอ่ะ ชัวร์ ปัญหามันเกิดที่เราเองแหละ ขี้รำคาญเกิ๊นน ผิดที่ชั้นนน T_T

เข้าเรื่องเรียนต่อต่างประเทศ
วางแผนไว้นานแล้วว่าพอเรียนจบเมื่อไหร่จะไปเวิร์คแอนทราเวลอเมริกาก่อน ไปชิมลาง
ถ้ากลับมายังไม่มีงานทำ ก็อยากจะไปเรียนนอกประเทศบ้านเกิดกะคนอื่นเค้าบ้าง
บอกว่าอังกฤษทีเล่นเอาป๊าเหงื่อตกเลย แต่มันก็แพงจริงๆ
สงสัยป๊าจะคิดด่าเราในใจ หาเรื่องอีกแล้วลูกตู อยากจะบร้าส์
ตอนนี้ป๊าพยายามไซโคให้เราต่อโทที่เมืองไทย แบบสุดๆ
เหตุผลเรื่องเงินเองก็ใช่เพราะบ้านเราก็ไม่ได้รวย เป็นปุถุชนคนธรรมดา
แค่มีปัญญากินซิสเลอร์ แต่ไม่ถึงกับแกรนเชอราตัน
(อยากเป็นดาราฮอลีวูดเหมือนกันแฮะ จะได้รวยๆ ฝันอีกแระ)
แต่ที่เป็นเหตุผลหลักๆเลยคือว่า ป๊าไม่อยากให้เราอยู่ห่างจากป๊าเกินรัศมี 100 กิโลเมตร ป้าดดดโธ่ววว อะไรมันจะหวงลูกสาวขนาดน้านนนน
ฟังแล้วจะทราบซึ้งถึงความรักที่พ่อมีต่อลูกหรือจะหมั่นไส้ลุงแกดี
อย่างไรก็ตาม (แหม! เกริ่นซะเป็นทางการเชียว)
ที่เราอยากไปมากๆอ่ะ ก็เพราะเราอยากเก่งอังกฤษ เอาแค่แบบว่าพูดได้ดั่งภาษาแม่ สปีคทีลิ้นเป็นไฟ มีควันออกมาด้วยก็ดี (ขอมากไปป่าวว้า) ถึงจะเรียนที่เมืองไทยมันก็ไม่เหมือนกันอ่ะเราว่า ถ้าเรียนภาคอินเตอร์มันก็คงจะดีนะแต่เราไม่เคยเรียนอ่ะ ไม่รู้ว่ามันจะได้ผลแค่ไหน เราว่าพอออกมานอกห้องเรียนก็เจอแต่ภาษาไทยอยู่ดี เฮ้ออ..
เรื่องอนาคตเอาไว้ก่อนละกัน คิดแล้วเครียดสุดขีด

ยังไงก็อย่าลืมไปหนีตามกาลิเลโอกันนะ เรายังหนีตามไม่ได้เพราะยังหากาลิเลโอไม่เจอ อยู่ในขั้นตอนการตามหากาลิเลโอ เจอเมื่อไหร่ค่อยคิดว่าจะหนีตามไปด้วยดีมั้ย? (พิมพ์ไปพิมพ์มาชักงงเองแล้ว)

ป.ล. วันนี้ปิดบล็อกแบบงงๆแฮะ คิดจะจบก็จบ ตกลงนี่มันหัวข้ออะไรกันล่ะ นอกเรื่องจนกลับไปไม่ถูกเลย จากหนังมาเป็นการศึกษาซะได้ เอาเหอะนะ ง้านก็จบกันดีกว่า ไปล่ะ ชะแว้บบ

อ้อ!! ลืมให้เครดิตด้วย
รูปภาพที่เอามา มาจากกูเกิ้ลและ //www.deargalileo.com

ไปจริงๆล่ะ ชะแว้บบ

Create Date : 30 กรกฎาคม 2552

Last Update : 30 กรกฎาคม 2552 18:59:11 น.

3 comments

Counter : 1470 Pageviews.

น่าจะไปตามหาขงจื้อ บ้างเนอะ อิอิ

โดย: น้ำค้างหยกเก้าบุปผา

วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:21:19 น.

เรื่องนี้เราก้อไม่เจอวีรกรรมอะไร

แต่เต้ยน่ารักมาก ขนาดเราเป็นผู้ญ.แท้ๆยังหลงมองยิ้มสดใสตลอด แทบจะละลายอ่ะ ผู้ชายนะไม่ต้องห่วงเชียว

พี่เรย์เท่ห์ดีนะ แนวดี

ในโรงเราก้อเงียบมาก จะไอจะจามยังไม่กล้าเลย ทั้งๆที่คนแน่นโรงแต่เงียบและตั้งใจกันมาก บทจะฮาก้อยังดีที่ช่วยกันฮา น้องเราก้อนั่งจนบ่นอุบว่าเมื่อยก้นเมื่อยหลัง มันนานได้อีก

แต่ข้อคิดดีๆเยอะเหมือนเรียลลิตี้

โดย: aiannahna

วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:4:02:27 น.

คิดถึงเพื่อนกาลิเรโอจังเลย

โดย: แนน IP: 58.9.118.161 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:12:29 น.