น้ำมันใกล้หมด และเส้นทางที่ไม่คุ้นเคย

หลังจากไปอยู่วัดมา ๗ วัด
ขาดเรียนไปสามวัน หนึ่งอาทิตย์พอดี (จันทร์, พุธ, ศุกร์)
บวกกับก่อนหน้านั้นอาจารย์ไม่สบาย
งดสอนไปอาทิตย์หนึ่งเช่นกัน
มาคราวนี้เลยสอนทุกวัน (จันทร์ - ศุกร์)
จนหมดคอร์สที่เหลือเลย (๒๐ ก.ย.๔๙)
ลางดีมาตั้งแต่เริ่มเข้าโรงเรียน
ทุกวันไม่เคยมีรถนำเข้าโรงเรียน แต่วันนี้มี
พอเข้าไป เจอแข่งฟุตบอลกีฬาสีกันอยู่
ที่จอดรถเต็ม คันที่นำมาก่อนหาที่จอดไม่ได้
ฉันตามมาติด ๆ จะไปไหนได้ล่ะ
ทางเข้าโรงเรียน รถวิ่งได้คันเดียว
โชคดีที่มีรถอาจารย์กำลังจะออกพอดี
จะออกด้วยความเต็มใจ หรือจำใจก็แล้วแต่
แต่ก็ต้องออกแล้วค่ะ มีรถรอจอดสองคัน
เลิกเรียน มีพี่เขาบอกให้กลับรถทางนี้
ก็ไปกลับเอาอีกทาง
ลำบากพี่เขาต้องมาดูทางให้
แล้วยังต้องเข็นรถคันอื่นให้อีก
เพราะขยับเองไม่พ้น
สตาร์ทรถออกจากโรงเรียนไฟน้ำมันแดงซะแหละ
ถ้าไม่เติมคืนนี้ พรุ่งนี้อาจจะออกมาไม่ถึงถนนใหญ่
กะว่าจะไปเติมแถว ๆ บ้าน น่าจะพอไปถึง
ขึ้นสะพานข้ามแยก เหยียบเพลินไปนิด
เข้ามาอยู่เลนเลี้ยว ออกไปซ้ายไม่ได้แล้ว
เลยต้องเลี้ยวมาลงพระราม ๒
เอาล่ะสิ ขับกลางคืนก็จะแย่ละ
มาเส้นทางไม่คุ้นเคยอีก
ไม่ใช่ไม่เคยผ่านเลย เคยผ่านเส้นนี้พอสมควร
ในฐานะผู้นั่งไม่ใช่คนขับ เวลานั่งไม่เคยดู หลับตลอด
เลี้ยวเข้าซอยไหน ออกซอยไหน
น้ำมันก็แดง เส้นทางก็ไม่คุ้นเท่าไหร่
จะรอดไหมว้า ทางลัดด้วย น่ากลัว ๆ
เห็นป้ายบอกทางลัดก็เลี้ยวเข้าไปเลย
พอจะคุ้นแหละ เข้าซอยนี้น่าจะตรงไปตามทางเรื่อย ๆ
ถ้าอีกซอย ยังไม่รู้ซอยไหน
คงจะต้องเลี้ยวขวาตรงแยก ซึ่งก็ไม่รู้ว่าแยกไหน
โชคดีล่ะที่เข้ามาซอยนี้ ทีนี้ก็มองหาปั๊ม
เห็นแสงไฟสว่าง ๆ เป็นต้องชลอ
แล้วมันก็ไม่ใช่ปั๊มสักที เป็นร้านอาหารอ่ะ
เจอปั๊มอีกฝั่ง แต่ไม่เอาอ่ะ มันต้องมีปั๊มอยู่ฝั่งเดียวกันมั่งสิ
วิ่งไปสักสองสามกิโล เจอแหละ ปั๊มแรกนี้แหละว้า
มีรถเติมน้ำมันอยู่สองสามคัน เลยต้องรอคิว
เพราะเขาเปิดให้บริการอยู่แค่นั้น
ฉันก็เปิดกระจกด้านคนนั่ง
รอให้ป้าปั๊มมาถามว่าจะเติมเท่าไหร่
ป้าปั๊ม .. อายุเป็นป้าได้แล้ว ไม่กล้าใช้เด็กปั๊ม
ชะโงกหน้าไปหา ตะกี้เห็นแว้บ ๆ ป้าแกหายไปไหนล่ะ
ตะกี้รอคิว แล้วยังต้องมารอป้าอีกหรอ
หันซ้าย มองหน้า มองหลัง ไม่เจอป้าแกสักที
พอหันขวา ... เป็นอันต้องสะดุ้งเฮีอกกก
ป้าแกมายืนกุมมือ หน้าแทบจะติดกระจก
ตกใจจะรีบเลื่อนกระจกลง ดันดับเครื่องไปแล้ว
เลยต้องเปิดประตูไปบอกป้า
"๙๑ ๒๐๐ ค่ะ"
ป้าทวนคำแล้วก็เดินอ้อมรถไปจัดการให้
แหะ แหะ คราวหน้าป้าอย่าทำอย่างนี้เซ่
อุตส่าห์เปิดกระจกรอด้านนู้น ป้ามาโผล่ด้านนี้
หนูหัวใจจะวาย มันมืดแล้วเน้อ
น้ำมันกระดึ๊บขึ้นมาขีดนึง ใจชื้นล่ะ ถึงบ้านแน่นอน
มาลุ้นกับเส้นทางข้างหน้าต่อ ถนนมันหลายโค้งดีจัง
พยายามเกาะติดรถคันข้างหน้าหาเพื่อนร่วมทาง
ก็เปลี่ยนผู้นำทางตลอด เดี๋ยวกระบะ เดี่ยวเก๋ง
เปลี่ยนเป็นแท็กซี่ คราวนี้ได้รถใหญ่นำ
รถเก็บขยะ
ไม่กล้าแซง โค้งเยอะ ซ้ายก็รถจอด
นำไปเลยพี่ พี่ไปไหน หนูไปด้วย
ในที่สุดก็ถึงแยกที่คุ้นเคยซะที
แต่ก็ไม่เคยขับเส้นนี้เลย นี่ถ้าไม่เข้าเลนผิด
ไม่ได้ผ่านเลยนะเนี่ยทางนี้

Create Date : 11 กันยายน 2549		3 comments
Last Update : 11 กันยายน 2549 23:45:14 น.
Counter : 448 Pageviews.
Share Tweet