ขี้เรื้อนที่ไม่ใช่ขี้เรื้อน...

เท่าที่เคยต่อสู้กับโรคขี้เรื้อนมาหลายปี บอกได้เลยว่าโรคขี้เรื้อนแท้ๆของหมาเป็นเรื่องเด็กๆ ใช้เวลารักษาไม่เกิน 8 สัปดาห์ รับรองหายขาด แต่มันมีโรคชนิดหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายขี้เรื้อนมาก หมาจะมีอาการขนล่วงจนเหลือแต่หนัง ระหว่างนั้นมันจะเกาๆๆๆๆ จนผิวหนังเป็นแผลเหวอะหวะ จะเอายาแก้ขี้เรื้อนให้กินกี่ชนิดมันจะไม่หาย พอหมอขูดเอาเนื้อเยื่อไปตรวจก็จะไม่พบอะไร เสร็จแล้วหมอก็จะส่ายหน้าแสดงอาการหมดปัญญารักษา แล้วสรุปว่า มันเป็นโรคภูมิแพ้ โรคนี้หายยากครับ จะเรียกว่ารักษาไม่หายก็ได้...แต่จะสรุปอย่างนั้นก็ไม่ได้เสียทีเดียว

ผมมีอยู่ตัวหนึ่ง มันชื่อนังหลง ผมเกือบลืมไปแล้วว่ามันเป็นไทยหลังอาน เพราะหลายปีมานี้ ไม่เคยเห็นหลังอานของมันเลย เพราะขนที่เป็นสันอานได้หลุดล่วงไปนานแล้ว....

ความจริงแล้วขนของนังหลงไม่ได้หลุดล่วงทันที จำได้ว่าพอมันอายุได้ขวบกว่า มันเริ่มเกาๆๆๆ จนขนหมดตัว คิดว่ามันเป็นขี้เรื้อนก็เลยพาไปหาหมอๆสรุปว่า ไม่ใช่ขี้เรื้อน แต่เป็นโรคภูมิแพ้ ให้ยาหลายชนิดมากิน หนึ่งในจำนวนนั้นมีสเตอรอยอยู่ด้วย ยาตัวนี้มหัศจรรย์มาก กินปุ๊บ ขนขึ้นภายในไม่กี่วัน ระหว่างที่กินยามันจะกินแหลก จนตัวอ้วนน่าเกลียด แต่พอเลิกกินสเตอรอย ขนของมันก็จะล่วงอีก เป็นอย่างนี้สองสามครั้งที่ไปหาหมอ จนผมเลิกพาไป เพราะไม่มีประโยชน์อะไร กลัวว่ามันจะอายุสั้นเพราะกินสเตอรอย คนเลี้ยงพยายามใช้วิธีโบราณสาระพัด ไม่ว่าจะกำมะถัน นำมันมะพร้าว ทาถูๆ ซึ่งก็ไม่ได้ผล ส่วนผมก็ใช้วิธีของหมอตี๋ คือใช้เดทตอลผสมน้ำถูตัววันเว้นวัน ทำอยู่นานก็ไม่เห็นได้ผล แต่เมื่อเร็วๆนี้ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น นังหลงมันขนดกขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เห็นหลังอานชัดเจน คนเลี้ยงก็อ้างว่าเพราะวิธีของแก ส่วนผมก็คิดว่าอาจจะเป็นเพราะเดทตอลก็เป็นได้ สรุปแล้วไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร

แต่แปลกมาก ขนของนังหลงขึ้นเป็นเงาได้ไม่กี่วันอาจจะสักเดือนหนึ่งมันกลับล่วงอีก กลับไปเป็นขี้เรื้อนเหมือนเดิม ทุกวันนี้มันก็เป็นของมันอย่างนั้น

แปลกจริงๆครับ...

Create Date : 16 มีนาคม 2552		0 comments
Last Update : 25 เมษายน 2552 18:37:17 น.
Counter : 930 Pageviews.
Share Tweet