ปรางหอม

ปรางหอม

ปรางหอมลุกพรวดเดียวถึงห้องน้ำโก่งคออาเจียนอยู่กับอ่างล้างหน้า แม้ไม่มีอะไรออกมาจากปากของเธอ แต่เธอก็รู้สึกได้ถึงบางอย่างที่ทำให้เธอมีอาการเวียนหัวตลอดเวลา เธอจ้องมองตัวเองจากกระจกตรงหน้า มองแผ่นตรวจการตั้งครรภ์ที่ระบุว่าเธอท้องผ่านม่านน้ำตา เธอหยิบมันทิ้งลงถังขยะหน้าห้องน้ำถังขยะนั่นเต็มไปด้วยแผ่นตรวจการตั้งครรภ์นับสิบอัน ไม่ว่าเธอจะตรวจกี่ครั้ง กี่หน ผลก็ออกมาเป็นอย่างเดิม

เขาหายออกไปจากห้องพักรังรักของเธอกับเขาได้เกือบจะเดือนแล้ว ไม่บอกกล่าวอะไรให้เธอรู้เลยนอกจากเงินสดสามหมื่นบาทที่เขาวางทิ้งไว้ในห้องให้เธอ เพื่อนของเขาที่คณะบอกแต่เพียงว่าเขาไปเรียนต่อต่างประเทศ ฝากบอกเธอไว้เพียง ทำในสิ่งที่ควรทำ

จากวันที่เขาหายไปอย่างไม่ใยดี ปรางหอมคบเพื่อนเที่ยวต่างคณะของเขา ทุกค่ำคืนไม่เหงาและเศร้าอีกต่อไป เพื่อนมากมายต่างรุมล้อมที่จะต้องการเธอ จนวันที่อาการผิดปกตินี้ปกปิดไว้ไม่อยู่อีกต่อไป ข่าวแพร่สะพัดไปอย่างรวดเร็วและเธอถูกให้เขียนใบลาออกจากมหาลัย

เสียงรถบัสขนาดเล็กที่เก่าจนเกือบเป็นเศษเหล็กเบรคตัวเองสุดแรงจนผู้โดยสารทั้งคันแทบหัวคะมำมารวมกันอยู่ข้างหน้า พลางได้ยินเสียงคนขับด่าฝูงควายที่ไม่ยอมเดินหลบลงไปจากทางรถ มันยังคงนอนและบางตัวก็เล็มหญ้าที่ขึ้นเป็นกระหย่อมจากพื้นดินที่คนขับคงสมมุติว่าเป็นถนน ปรางหอมก้มมองโทรศัพท์มือถือของเธอ ที่ขณะนี้สัญญาณเริ่มกระพริบเดี๋ยวเพิ่มเดี๋ยวลดของระดับเสาสัญญาณและในที่สุดก็หายไปไม่เหลือแม้สักขีดเดียวความกันดารและห่างไกลความเจริญคือสิ่งที่เธอรู้จักเป็นอย่างดี

รถจอดอีกหลายครั้งหากแต่เธอไม่ได้ลง เธอยังครุ่นคิดถึงถ้อยคำของเพื่อนหญิงชายในกลุ่มของเขาว่าไม่ควรรอเวลาเพื่อให้เกิดปัญหาที่ยากเกินแก้ไข แต่เธอไม่กล้า.... และทำไม่ได้

จนในที่สุดก็ต้องกลับมายอมรับกับพ่อแม่ตามตรงว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

เธอขยับตัวลุกขึ้นยืนพร้อมสะพายกระเป๋าเป้ใส่เสื้อผ้าใบย่อมเขากับตัว พลางปิดมือถือยัดใส่เป้ด้านหน้า ในสถานที่แห่งนี้ที่เธอคุ้นเคยดีไม่มีแม้แต่สัญญาณโทรศัพท์ของเครือข่ายไหนเข้าถึง ความจนและความกันดารเดินทางไปในทิศเดียวกันสำหรับที่นี่

รถจอดสนิทก่อนที่เธอจะก้าวเท้าลงมามายืนมองทางเดินเลาะคันนาเข้าบ้านของเธอ มองตรงไปข้างหน้าจะแลเห็นบ้านไม้ยกใต้ถุนสูงอยู่ไกลลิบๆ เธอถอนหายใจและก้มหน้ามองพื้นขณะเดินตามคันนาเพื่อเข้าบ้านพ่อแม่

หญิงสูงวัยผู้เป็นแม่วางช้อนกินข้าวลงทันทีที่แลเห็นปรางหอมผู้เป็นลูกสาวเดินก้มหน้าตากแดดร้อนเปรี้ยงตรงเข้ามาหา แม่ลุกจากแคร่รีบสาวเท้าเดินไปรับเธอโดยไม่แม้แต่จะเสียเวลาใส่รองเท้า ชายสูงวัยผู้เป็นพ่อลุกขึ้นตาม ปรางหอมน้ำตาไหลเมื่อถูกผู้เป็นแม่โอบกอด เธอพนมมือไหว้กับอกแม่และพ่อ พ่อลูบผมเธอด้วยความเอ็นดูไม่เคยเปลี่ยนไปตามกาลเวลา

วันเวลาผ่านไปไม่นานนักปรางหอมได้ให้กำเนิดหลานสาวน่าตาน่าเอ็นดูให้สองตายายได้อุ้มชู เพียงไม่ถึงเดือนดีหลานสาวตัวน้อยก็เป็นดังเทวดาของตากับยาย ปรางหอมเองก็รู้สึกสบายใจที่ลูกสาวติดมือตายาย เพราะเธออยากกลับไปเรียนต่อ ความคิดนี้ถูกบอกกล่าวเมื่อหัวค่ำของวันนั้นเอง พ่อและแม่ของเธอมีสีหน้าเคร่งเครียดนักเมื่อเธอเอ่ยปาก พ่อว่าที่นาที่จำนองเขาเมื่อคราวที่แล้วก็ยังเก็บค่าเช่านาส่งไม่หมดดีเลย จะไปหาจากไหนอีก นอกเสียจากจะตัดใจขายทิ้งเสียถึงจะได้เงินพอที่จะเป็นค่าเล่าเรียน แม่มีสีหน้าไม่ต่างจากพ่อขณะไกวเปลเจ้าตัวเล็ก

เมื่อเธอยืนยันจะเรียนต่อเพื่อนำโอกาสที่ดีมาสู่บ้านของเธออย่างตั้งใจจริง พ่อกับแม่จึงตัดสินใจขายที่นาแปลงใหญ่ที่ไปจำนองกับผู้ใหญ่บ้านทิ้งเสีย

สองสามวันถัดมา... พ่อรับเงินจากลุงผู้ใหญ่ที่มีสีหน้ากังวลแทนพ่ออยู่ตลอดเวลา ปากก็ว่า ตัดสินใจดีแล้วเหรอ นี่ที่นามรดกจากแม่เอ็งเลยนะ พ่อตอบคำถามด้วยการพยักหน้า ก่อนจะบอกว่า “ ห่วงอะไรว่ะ ยังเหลือผืนเล็กที่ให้เช่าทำนาอยู่อีกผืน ไหนจะผืนที่ข้าอยู่อีก แถมปลูกข้าวกินเองได้ทั้งปี “ ก่อนจะขี่รถมอไซด์คันเก่าสนิมเขรอะกลับบ้านในบ่ายนั้น

ตอนเช้าของวันนี้ที่อากาศดูจะสดใสและเป็นใจสำหรับปรางหอม พ่อนับเงินแล้วดึงออกเสียปึกหนึ่งกะดูคงสักหมื่นบาทได้ ก่อนจะส่งให้เธอพลางว่า “แปดหมื่นนะปรางหอม โอกาสนี้ที่พ่อแม่ให้เอ็งนั้นแลกมากับหยาดเหงื่อของพ่อแม่ที่ไม่เคยนึกเสียดายทรัพย์สินนอกกาย ทุกสิ่งทุกอย่างพ่อแม่ล้วนหามาเพื่อสร้างโอกาสให้แก่เอ็งจงใช้โอกาสอย่างทะนุถนอมนะลูก” ปรางหอมรับเงินก่อนที่จะไหว้ลาพ่อและแม่ที่แคร่ใต้ถุนบ้าน

หลังรถบัสคันเก่าปุโรทั่งแล่นเข้าตัวเมืองปรางหอมหยิบมือถือขึ้นมากดเปิดเครื่อง เพื่อเช็คสัญญาณโทรศัพท์มือถือ สัญญาณกระพริบๆก่อนจะขึ้นสัญญาณเต็มขีดในหน้าจอ เธอยิ้มนัยน์ตาซุกซนก่อนพิมพ์ข้อความลงในหน้าจอมือถือ

“ เหงาจัง ต้องการใครสักคนที่จะไม่ทำให้เหงาในคืนนี้”

ข้อความถูกโพสขึ้นที่หน้าจอเฟสบุ๊กไปอย่างรวดเร็วตามเครือข่ายออนไลน์ ของเพื่อนๆเธอ

โอกาสที่เธอเพิ่งได้รับมากำลังถูกทดสอบผ่านสังคมออนไลน์ที่ชื่อเฟสบุ๊ก

******************

Create Date : 21 ตุลาคม 2558		0 comments
Last Update : 25 พฤษภาคม 2560 18:57:43 น.
Counter : 828 Pageviews.
Share Tweet