Thai fever doesn't goes easiely. รู้สึกว่าชีวิตช่วงนี้จะเครียดยังไงไม่รู้? เครียดจริงๆ ไม่ใช่แค่บ่นๆธรรมดาแล้ว. เรียนหนักแุถมการเมืองที่เมืองไทยอีกลามมาถึงนี่เลย. หวานใจทำงานหนักมากก็เครียดและเหนื่อย. โปรเจค นี้เสร็จยังไม่เรียบร้อยต้องเริ่มโปรเจคใหม่ทันที. แล้วต้องไปทำที่ออสโล ไม่อยากขับรถไปเองต้องนั่งรถไฟไปกลับเกืิอบสี่ชั่วโมง. ปกติจะไม่ค่อยบ่นจะใจเย็น แล้วก็นิ่ง แต่วีคที่ผ่านมาถึงกับออกปากผมอยากพักร้อน. เดี๊ยนเห็นใจมากเลยแต่ไม่รู้จะช่วยยังไง. นอกจากบอกว่าเห็นใจนะ ทำอาหารให้ทานแล้วก็ช่วยนวดหลังให้นิดหน่ิอย. ฝ่ายเดี๊ยนก็รายงานเพียบแต่ไม่มีกะจิตกะใจจะทำมัวแต่ลุ้นลุงหมัก กะพันธมิตร. แลัวก็บ่นทำรายงานไม่ทัน. เค้าถามว่าผมเห็นคุณนั่งอยู่แต่หน้าคอมทำอะไร? ไม่ได้ทำรายงานเหรอ? เดี๊ยนบอกเปล่า? เข้าแต่บล๊อกแก็งละสิเค้าว่า. เดี๊ยนเลยบอกค่ะ. เค้าเลยจัดการเข้าไปที่วิคิปิเดียหาข้อมูลให้เดี๊ยน. เดี๊ยนบอกจะเอาภาษานอรเวย์. เลยเข้าไปที่ google translateให้ รายงานเดี๊ยนเลยเรียบร้อย. แล้ววันไหนที่เดี๊ยนไม่เข้าห้องเรียนนะเขาจะโทรมาถามทำไมไม่เข้าห้องเรียนละครับ? เดี๋ยวก็ตามคนอื่นไม่ทันนะ. เราสองคนคบกันเกือบสองปี เราเข้าใจกันเกื้อกูลกันเห็นอกเห็นใจกัน. เราสองคนเหมือนเพื่อนกัน แต่ก็รักกันแบบคู่รัก มันมีความรู้สึกผูกพันยิ่งกว่ารักธรรมดา. มันไม่ใช่ Lust แต่มันไม่ใช่l oveธรรมดาเคยมีใครมีความรู้สึกไหม? ค่ะเวลาที่เหนื่อยท้อแท้...แล้วเห็นหน้า หรือได้ยินเสียงจะมีความรู้สึกว่าดีจังมีเธออยู่ข้างๆ. แปลกคือกาลเวลาเพียงไม่นานที่คบกันมันไม่ได้มีผลกะความรู้สึกผูกพันแบบนี้. คนที่คบกันมานานแถมมีลูกด้วยสองคนยังไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย. อายุเดี๊ยนไม่ใช่น้อยแล้วนะเป็นป้าแล้ว. คือตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยรู้ว่าความรักคืออะไร? เอาแต่เรียกร้องตามหาความรักเลยไม่เจอความรัก. ตอนนี้เจอความรักแบบไม่คาดหวัง แต่ชีวิตก็ยังมีอุปสรรคอยู่ดี. หลังจากที่เดี๊ยนไปเข้าวัดปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิถือศีลแปดเสาร์อาทิตย์. ไปเรียนวันจันทร์ เดี๊ยนไม่ตอบ sms ไม่รับโทรศัพท์ ตอนเย็นไปเดินเล่นที่ท่าเรือหลังจากขับรถไปส่งเด็กๆ ไปเรียนดนตรี. เค้าตามหาเดี๊ยนจนเจอ. เค้าบอกว่าลมแรงและก็หนาวกลับบ้านเถอะ. เดี๊ยนบอกว่าอยากอยู่คนเดียว อยากหยุดพักเรื่ิองของเราสองคน. เค้าเงียบเค้าคงรู้ว่าเดี๊ยนพูดจริง เพราะไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน. เดี๊ยนบอกว่าตั้งแต่แรกที่จะคบแล้วเราไม่มีอนาคตร่วมกัน คุณขอโอกาสฉันก็ให้โอกาสแต่กำแพงประเพณีของเรามันสูงมาก. ฉันไม่คิดว่าเป็นวิธีที่ฉลาดที่จะมาต่อสู้ทั้งที่รู้ว่าแพ้. ฉันเลือกที่จะอยู่เฉยๆ ถ้ามันใช่มันก็หนีไปไหนไม่พ้นหรอกต้องมาอยู่ด้วกันแหละ. ถ้าไม่ใช่ก็คือไม่ใช่. แล้วเดี๊ยนก็บอกว่าถ้ายังไงจะโทรหาแล้วกัน. ตอนนี้อยากอยู่คนเดียวมากๆเลย. ปล. หวานใจเป็นปันจาบี in India ค่ะและครอบครัวให้แต่งงานกะผู้หญิงทางเดียวกัน เลี่ยงมานานแล้ว และครอบครัวฝ่ายหญิงยอมจ่ายสินสอดที่ฝ่ายชายเรียกสูงมากๆ. และพ่อหวานใจรู้ว่าเค้าคบกะเดี๊ยน และเค้าบอกผู้หญิงไปแล้วว่าคบเดี๊ยนยู่แต่เธอจะแต่ง เพราะจะอายุเกินสามสิบแล้ว. พ่อเค้าทั้งบังคับและขอร้อง ให้เลิกกะเดี๊๊ยนพราะอายุมากกว่าแปดปี หย่าสามีแุถมลูกสอง ป๋ารับไม่ได้ อย่าขัดใจป๋า แถมประโยคเด็ดมาให้.... Thai fever doesn't goes easiely.... ¨55555   Create Date : 10 กันยายน 2551 7 comments Last Update : 11 กันยายน 2551 1:48:28 น. Counter : 462 Pageviews. Share Tweet

Thai fever doesn't goes easiely อุ๊ยตาย....แรงนะคะคำนี้ ถ้าพี่แกเอาคารมแบบนี้มาจีบสาวแถวเมืองแขกนี้ คงมีแม่ยกเป็นพรวนเลยค่ะ รักษาสุขภาพทั้งตัวและหัวใจนะคะคุณเมย์   โดย: Arabianangel 10 กันยายน 2551 3:35:37 น.

ฟังแล้วเหนื่อยใจหง่ะ...พี่เม... ลิตช์ก็เคยมีแขกมาจีบ เรื่องเยอะหง่ะ ต้องงั้นต้องงี้ ประเพณีเค้ากีดกันคนนอกหน่ะ ท่าทางพี่เมจะกลุ้มจริง ๆ นะเนี่ย...เดี๋ยวมันก็ผ่านไปค่ะ...คือลิตช์ ก็เอาตัวไม่ค่อยรอดหน่ะค่ะ แบ่ง ๆ กันกลุ้มละกัน...   โดย: ลิตช์ (Litchi ) 10 กันยายน 2551 4:46:22 น.

ไม่เครียดค่ะ ไม่เครียด ไปดูอะไรขำ ขำ คลายเครียดที่บล๊อกป้าลินะคะ   โดย: ป้ามะลิกับลุงมะระ 10 กันยายน 2551 5:04:59 น.

สู้ๆๆๆๆๆๆๆนะคะ อิอิอิ   โดย: อู๊ด (mattrawannaka ) 10 กันยายน 2551 7:44:09 น.

โถ พี่เม จะเอาใจช่วยยังไงดีคะ เนี่ย การสร้างครอบครัวมันเป็นเรื่องยากนะคะ ถ้าไม่ได้รับความเห็นชอบจากแบ็คกราวน์ของทั้งสองฝ่าย มันก็จะมี ปม อะไรติดไปตลอดนั่นแหละ ใครว่าความรักแข็งแรงและฝ่าไปได้ทุกสิ่ง แองจีไม่เชื่อ และพี่เมก็ไม่ควรเชื่อ พี่เมต้องคิดอย่างหนึ่งคือว่า ปัญหานี้ไม่ได้หนักสำหรับพี่เมนัก คนที่หนักมากกว่า คือเขา ทีนี้พี่เมต้องบอกให้เขาตัดสินใจละค่ะ ไม่ใช่การตัดสินใจจะเลือกทางใดทางหนึ่งนะ แต่ต้องตัดสินใจให้ชัดเจนว่าตัวเองมีความมั่นคงแค่ไหนที่จะดำรงชีวิตโดยหลุดจากประเพณี แม้ว่าภายหลังอาจจะไม่ได้อยู่กับพี่เมก็ตาม เขาต้องรู้ตัวเองว่าอยากหลุดกรอบนั้นเพราะตัวเอง ไม่ใช่เพราะพี่เม แองจีรู้ว่าทุกคนมีปัญหา และรู้ว่าเจ้าตัวเท่านั้นจะรู้คำตอบ แต่ที่บอกไปก็เป็นแค่ความคิดของแองจี พี่เมต้องคิดเองนะคะ รักและหวังดี และเป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: angy_11 10 กันยายน 2551 11:15:07 น.

พี่เมย์ สบายดีไหมคะะะ เป็นกำลังใจให้นะ ก้อยติดต่อพี่เมย์ไม่ได้เลยคะ เปลี่ยนเบอร์มือถือเปล่าคะ ถ้าออนเอม ทักกันหน่อยนะคะ ดูแลสุขภาพด้วย เป็นห่วงค่ะ   โดย: ก้อย (mylife_by_aupair ) 25 พฤศจิกายน 2551 0:48:34 น.

มีสมองคิดข้อเท็จจริงบ้าง ถ้าคนที่คุณสนับสนุนดีจริง ทำไมเขาไม่สู้เพื่อความถูกต้องหล่ะ   โดย: Gigg_Pat 12 เมษายน 2552 10:38:00 น.