ที่จอดรถของพ่อ

     ซอยบ้านพ่อเป็นซอยตัน บ้านพ่อเป็นหลังสุดท้ายฝั่งซ้ายมือ จะมีรถบางคันเลยมากลับรถบ้างหรือไม่ก็จะมีรถญาติของคนในซอยเลยมาจอดรถบ้าง เวลาที่พ่อได้ยินเสียงรถเข้ามา

"เธอๆ ไปดูสิรถลูกหรือเปล่า"
"เธอ ลูกจะมาวันนี้หรือเปล่า"
"เสียงรถแปลกๆ ไม่เหมือนรถคนแถวนี้ลูกมาแล้วมั้ง"
และอีกหลายคำพูดที่แสดงถึงว่า "คิดถึงและห่วงใย"

"คุณครับ เว้นที่ไว้ให้ด้วยนะครับ เดี๋ยวลูกผมจะมา"
"จอดนานไหมครับ"
"มาบ้านไหนครับ เดี๋ยวลูกผมมาแล้ว ผมจะได้เรียกให้มาขยับรถให้ลูกผมถูก"
"หน้าบ้านจอดได้ครับ แต่ต้องรบกวนมาขยับรถด้วยนะครับเวลาลูกผมมา"

     อีกไม่กี่วันก็จะครบปีแล้วที่ลูกไม่ได้ไปหาพ่อเลย ลูกใจร้ายมากที่ปล่อยให้พ่อชะเง้อคอย ลูกบอกพ่อเสมอว่าไม่มีเวลาทั้งๆ ที่บ้านอยู่ห่างกันไม่กี่ซอย ด้วยภาระงานเลิกเย็นกว่าจะกลับถึงบ้านก็อ่อนแรง พ่อไม่เคยตำหนิลูก มีแต่กำลังใจที่ได้จากปากพ่อ พ่อเก็บผักริมรั้วต้มจิ้มน้ำพริก ต้มจืดแกงเผ็ดที่ลูกชอบพ่อเคี่ยวอุ่นกินจนเกลี้ยงหม้อ เพื่อรอเวลาให้ลูกมากินด้วย ที่ขาดไม่ได้ต้องมีไข่ติดตู้เย็น 2-3 ใบเสมอ ฝีมิอทำไข่เจียวทรงเครื่องของพ่อ "อร่อยสุดยอด" มีทั้งมะเขือเทศ หอมหัวใหญ่ใส่ลงไปทอดให้เกรียมเหลืองนิดนึง ไข่เจียวของพ่อก็ไม่ธรรมดาแล้ว
เวลาที่พ่อเดินทางไปข้างนอก พ่อจะมีขนม มีผลไม้มาฝากลูกที่ทำงานเสมอ พ่อไม่เคยบอกใครในที่ทำงานเราว่าเป็นพ่อ พ่อบอกว่าลูกจะได้ไม่อายคนอื่นที่มีพ่อ "จน"

สำหรับคนที่ไม่มีเวลากลับมาหาพ่อและแม่ อะไรก็ไม่สำคัญเท่าความรู้สึกของพ่อกับแม่ กลับไปหาท่านบ้างเถอะค่ะ

Create Date : 01 ตุลาคม 2559		1 comments
Last Update : 8 ธันวาคม 2559 13:26:21 น.
Counter : 687 Pageviews.
Share Tweet