บันทึกนักดำน้ำ ตาฮิติ4 - สู่ท้องทะเล
หลังจากที่เดินทางจนหน้ามัน สะท้อนแสงแสบตาคนพื้นเมือง เราก็มาถึงซะที เมื่อคืนก็ผลอยหลับไปเนื่องจากความเหนื่อย นั่งเตรียมอุปกรณ์ไปก็สัปหงกไป ดูดีๆอาจจะถ่ายติดรอยหยดน้ำลายที่อยู่บนdome portก็ได้
ปัญหาของตากล้องใต้น้ำก็คือเมื่อเอากล้องใส่housingแล้ว มันก็แสนหนัก ทำให้ไม่อยากหยิบมาถ่ายภาพบนบกเลย ถ้าถ่ายภาพก็จะเบลอๆเพราะกล้ามหัวไหล่ที่แสนจะลีบจากงานนั่งทำงานหน้าคอมพ์นานๆมันเริ่มจะล้า ให้นึกถึงหน้าตานักยกน้ำหนักโอลิมปิกเอ็นขี้นคอ คล้ายๆกัน
จะรู้ว่าชีวิตเมืองหลวงหนวกหูแค่ไหนก็เมื่อได้ไปที่สงบๆครับ ไม่มีเสียงอะไรเลยนอกจากเสียงคลื่น วิวด้านภูเขา
ทางเดินเข้าฝั่ง
วันนี้ก็เรื่มไปดำน้ำกับ Bathys dive ครับ ที่นี่ก็คล้ายๆกับSharm el Shiekhที่ทุกโรงแรมจะมีร้านดำน้ำ แต่ร้านนี้ค่อนข้างได้รับรีวิวดีเลยจองมาตั้งกะก่อนออก บังเอิญที่delayไปเลยต้องวางแผนใหม่โดยกะว่าดำน้ำน้อยลงจะได้มีเวลาพักผ่อนบ้าง พรุ่งนี้ดำน้ำ1dive จากนั้นก็2-3divesต่อวัน
ผู้จัดการ François(อ่านว่าฟรังซัว ถ้าดัดจริตใส่สำเนียงให้น่าหมั่นไส้หน่อยก็ฟองสวา~)ก็มารับตอน9โมงเช้า พาไปที่ร้าน ลืมบอกว่าที่ร้านเป็นคนฝรั่งเศสหมด ทุกคนอัธยาศัยดีมากครับ คุณป้ามารีที่ส่งe-mailตอนจองก็จำได้ว่าจะมีคนไทยมา เพราะแฟนเขาเตยไปอยู่ที่ไทยจนพูดได้ ตอนนี้กำลังเหงาปากอยากหาคนพูดด้วย คุยถูกคอถือว่าผ่าน
อุปกรณ์เช่าที่นี่ค่อนข้างดี ใหม่ SPGมี Suunto Gekkoติดทุกตัว บัดดี้ชอบบ่นว่าไปเช่าบ้านเราแล้วชอบมีปัญหา ไม่สายLPรั่วก็เร็คหายใจฝืด โอริงแตกก็ยังดันทุรังให้ใช้ เอาเล็บกดๆลงร่อง ตกลงโอริง10บาทมันมีค่ามากกว่าชีวิตตูใช่มะ (ที่ฉอดๆนี่ผมบ่นเอง บัดดี้หยุดบ่นไปตั้งกะประโยคแรกแล้ว)
ของที่นี่ดูได้รับการเอาใจใส่ดีครับ ถ้าทุกที่เป็นแบบนี้ก็ไม่ต้องขนอุปกรณ์ไปเองก็ได้
ลงเรือพร้อมbrief แบ่งเป็นกลุ่ม4คน ไม่ได้ถ่ายมา7เดือน ไดว์แรกเลยฝืดๆ กดปุ่มผิดๆถูกๆ คอนแทคก็หลุดอีก มองไม่เห็นค่าวัดแสงเลย
ปะการังที่นี่เป็นแบบแข็งทั้งหมด ความหลากหลายทางชีวะต่ำ ฝูงปลาก็ไม่มาก ทะเลแดงว่าน้อยแล้วที่นี่น้อยกว่าอีก ท่าทางมาโครจะไม่ได้ใช้แล้ว
ถ้าจะดูสัตว์เล็กไปอินโดหรือฟิลิปปินส์จะดีกว่า จุดประสงค์ที่มาก็เพื่อมาดูสัตว์ใหญ่ครับ
ผีเสื้อแรคคูน
ระหว่างดำเห็นฉลามหูดำ (Blacktip reef shark)ว่ายผ่าน ถ่ายได้แต่ไกลๆ วันนี้พอละ พรุ่งนี้มาดำต่อ ดำแบบคนขี้เกียจ
ดำเสร็จ คุณป้ามารีก็พาไปส่งโรงแรม ระหว่างทางเลยแวะไปกินร้านที่แฟนแกทำงาน เป็นอาหารฝรั่งเศสอร่อยกว่าเมื่อคืนเยอะ ราคาถูกกว่าหน่อยประมาณ1200บ.ต่อหัว น้ำที่นี่แพงครับขวดลิตรละ 500บ ขนาดลอนดอนยังถูกกว่าเลย ที่นี่จะไม่มีร้านถูกๆแบบชาวบ้านเลย ทุกร้านข้างถนนจะเป็นแบบภัตตาคารหมด ถามที่ร้านดำน้ำก็ได้ความว่าทุกคนกลับบ้านกินข้าวหมด ถ้าต้องไปเสียเงินกินอาหารไม่อร่อยที่โรงแรมอีก ไม่เอาแน่ กินเสร็จก็เลยแวะไปซุปเปอร์ซื้อของตุนไว้หน่อย น้ำข้างในราคาเหลือ150บ... ไว้มาเปิดเพิงขายน้ำดีกว่า กำไร200%แถมถุงแถมหลอดไปเลย
วิวจากหาด แต่เป็นบ้านคนอื่น
กลับมาดำsnorkelที่หน้าบ้านครับ
น้ำเย็นเหมือนกัน ขึ้นมาอาบแดดหลับไปจนเย็นแล้วก็ลงดำใหม่ ฝักบัวส่วนตัว
นอนอาบแดดให้ดำหน่อย เดี๋ยวหาว่าไม่ได้มาจริง ได้ยินเสียงคลื่นซัดแนวปะการังไกล ข้างนอกlagoonคงคลื่นแรงน่าดู
ตื่นขึ้นมาก็ทำแซนวิชกิน หมูหยองกับน้ำพริกเผาไม่มีขายนะ เอาไปเอง รู้ว่าอาหารจืด เตรียมพร้อมหน่อย วงจรกินนอนไม่เคยหายไปจากชีวิตนักดำน้ำ
ถ่ายแบบครึ่งๆ เสียดายไม่มีฝูงปลาหรือปะการังอ่อนจะได้ตัดกับฟ้าส้มๆ ถ้ามีลูกเต่าก็จะได้ภาพอย่างลุงDavid Doubiletไปเลย
นอนดูทางช้างเผือกทอดผ่านชายคาบ้านไปจนสุดขอบฟ้า เห้นดาวตกไม่รู้กี่ดวง ตอนดึกคลื่นลมจะแรงมากจนกลัวบ้านจะลอยออกทะเลไปจริงๆ ซุกอยู่ใต้ผ้าห่มเวลาแบบนั้มัความสุขที่สุดเลย
วันรุ่งขึ้นตื่นเช้าหน่อยมาดูพระอาทิตย์ขี้น
วันนี้คุณป้ามารีมารับตั้งกะ 7โมง ยังมึนอยู่เลย วันนี้เป็นShark Feeding Diveครับ หลังจากที่ได้ดูShark waterและไปสัมมนาของShark Trustก็รู้เรื่องฉลามมากขึ้น แต่ไม่เคยเจอจังๆซะที เป็นเหมือนวิญญาณที่เห็นอยู่ลิบๆแล้วก็หายไปในมวลน้ำ คงกลัวคนสุดๆ
ไดว์แรกก็ไปsite ชื่อ Tikiเลยครับ อยู่นอกreef น้ำสงบแต่คลื่นสูง พอลงไปก็ไปนั่งคุกเข่า บังเอิญไม่ชอบนั่งรอ(ไปดูตอนอียิปต์)เลยนอนรอถ่ายเลย วันนี้ใช้เลนส์20mmครับ 10.5มันทำให้ดูฉลามเล็กไป ต้อง้ข้าไปใกล้เกินความจำเป็น
หูดำเข้ามาก่อนเลย ขี้อายแต่ใจกล้า ฉลามเป็นสัตว์ที่น่าสงสาร หลังจากหนังJawsก็ทำให้โดนล่า โดนเกลียดทั้งๆที่ส่วนมากไม่ดุ แถมขี้อาย มีไม่กี่พันธุ์ที่โอกาสจะเช่น Great White, Bull shark, Tiger Shark
ถ้าตามปรกติฉลามจะไม่สนใจคนเลย ไม่ต้องกลัวครับ จะเข้ามาก็เมื่อได้กลื่นเลือด ฉลามจะค่อยๆว่ายเข้ามาวนรอบๆดูก่อนว่า จุดกำเนิดคืออะไร ใช่อาหารไหม ลดวงโคจรให้แคบลงๆ ส่วนใหญ่เห็นเป็นคนก็ไม่เข้ามาแล้วล่ะ แต่ถ้าเป็นฉลามห่างไกลความเจริญ ดูแล้วยังไม่รู้ว่ากินได้หรือเปล่าก็จะเอาหัวชนสำรวจ ถ้ายังไม่รู้อีกก็อาจจะลองกัดดู โดยมากจะเป็นแผลแต่ไม่ถึงตาย ถึงจะลงมือกิน ไม่ใช่แบบJawsที่อยู่โผล่ขึ้นมางาบจากใต้ทะเลลึกแถมคลานกระดืบๆขึ้นเรืออีก(ยกเว้นฉลามขาวโจมตีแมวน้ำเป็นcaseพิเศษ)
หูดำโฉบเข้ามาดูลาดเลาแล้วก็ไป ตาก็จะคอยจ้องเรา คงระแวงคนเอามากๆ คอยทิ้งระยะห่างสม่ำเสมอ
มีประมาณ7-8ตัว ว่ายวนๆ
จริงๆการล่อฉลามมี2แบบคือ Chummingคือล่อแบบใช่กลิ่นเลือด กับFeedingคือมีป้อนเนื้อด้วย ซึ่งเป็นการล่อของวันนี้ บางคนเห็นว่าเป็นสิ่งที่ไม่ดี แต่ในความเห็นของผมมันมีผลกระทบน้อยเพราะอาหารที่ให้น้อย ฉลามไม่ได้พึ่งพาอาหารนี้เป็นหลักจนเสียการล่าไป ขณะที่การที่เราบินไปดำน้ำหรือตกฉลามขึ้นมาตัดหูปีละเป็นล้านตัวยังมีผลกระทบมากกว่าซะอีก ไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะ
ให้คอยมองรอบๆ เพราะฉลามจะชอบเข้ามาประตูหลัง แต่หันไปสบตาเจ้านี่แทน Indo-Pacific Lemon Shark บาฮาม่าเรียกSand Tiger Sharkครับ
ตัวขนาด3เมตรได้ หน้าตาเหมือนโกรธใครมา ว่ายข้ามหัวไปนิดเดียว วิธืสีงเกตุนอกจากหน้าตาจอมโจร ให้ดูครืบDorsalหน้า หลังจะขนาดเท่าๆกันครับ
ปัจจุบันจำนวนฉลามอยู่ในขั้นวิกฤตเพราะโดนล่าหูส่งขายจีนหมด ฉลามเป็นผู้ล่าบนสุดของปิรามิดห่วงโซ่อาหาร ปลาอื่นๆที่อยู่ข้างล่างของปิรามิดก็จะโดนไล่กินไป ฉลามก็ทำหน้าที่ควบคุมประชากรของแนวปะการังนั้นๆ ปลาที่ป่วย พิการ แก่หรืออ่อนแอก็จะเป็นเหยื่อไป นี่คือวิวัฒนาการที่เป็นมานานจนเกิดความสมดุลย์ทางธรรมชาติ ทีนี่ถ้าผู้ล่าอย่างฉลามเกิดหายไปอย่างรวดเร็วเพราะโดนคนล่า ปลาและสัตว์ที่ปรกติเป็นเหยื่อก็จะเพิ่มขึ้นโดยไม่มีการควบคุม จำนวนปลาที่เพิ่มขึ้นก็อาจจะไปกินปลาที่เล็กกว่าที่หรือแย่งอาหารจนปลาอื่นหมดไป แถมปลาอ่อนแอที่ไม่โดนฉลามล่าก็มีโอกาสขยายพันธุ์ ทำให้สายพันธุ์อ่อนแอหรือพิการมากขึ้น พอมีโรคระบาดหรือการเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติ(เช่นดาวอุกกาบาทหรือเอลนิลโญ่)ก็ตายหมด ฉลามจึงเป็นเหมือนครูหรือQCที่มีมากไปเข้มไปก็ไม่ดีเพราะไม่มีใครผ่านเลย มีน้อยไปทุกอย่างก็พังทลาย
ไดว์ต่อมาก็ย้ายจุดไปที่ๆมีฉลามGrey Reef Shark ที่ออกจะดุกว่าฉลามหน้าโจรหน่อย เวลากินก็จะกินแบบFrenzyรุมทึ้งกัน ในหนังสือบอกว่าเป็นฉลามที่กัดคนมากที่สุด แต่ไม่ถึงตาย ที่ว่ามาข้างต้นทั้งนี้ทั้งนั้นฉลามก็เป็นสัตว์ป่าอยู่ดี ควรจะนึกถึงตรงนั้นไว้ครับ ถ้าเป็นสิงโตเราคงไม่เข้าไปใกล้ขนาดนี้หรอก
บนครีบไม่มีแต้มดำเหมือนกับตัวแรก
ไปเจอลุงเต่าอีก กำลังกัดปะการังกรวมๆอยู่เลย
มองขึ้นไปก็เห็นปลาสาก great Barracudaตัวเป็นเมตร
เขาก็มาว่ายวน เหลือกตาดูเราระหว่างรอพักน้ำ3นาที เลยได้ถ่ายใกล้ชิด
ภาพนี้ปิดstrobeไปละ แต่มาแยกเขี้ยวให้ดูก็ขอซะอีกภาพ
ขึ้นมาก็ไปนั่งดูDVDที่ช่างภาพถ่ายกัน ถ่ายได้ดีมากครับไม่ต้องตัดต่อก็ได้เลย วันหลังต้องลองมั่ง จะยากแค่ไหนกัน
ติดตามตอนต่อไปครับ
Create Date : 30 กันยายน 2551 |
|
36 comments |
Last Update : 5 ตุลาคม 2551 5:49:45 น. |
Counter : 2565 Pageviews. |
|
|
|