ขอบคุณที่อุตส่าห์แวะมาให้กำลังใจ

คุณเป็นคุณพ่อที่น่ารักมาก ดีใจด้วยที่ครอบครัวได้อยู่กันพร้อมหน้าอย่างมีความสุข ขอให้ถนอนรักษาความสุขนี้เอาไว้ให้นานนาน

  

มาอ่านเรื่องราวบ้านนี้ แล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ
ลูกชายคุณ เขาช่างชัดเจน กล้าพูดในสิ่งที่ตนเองต้องการ

ต่างจากเราเมื่อเป็นเด็ก แอบเหงาแอบเศร้า
แต่ไม่กล้าบอก ว่าอยากให้เขามาอยู่ใกล้กัน

เวลาผ่านไป คิดว่าหายไปแล้ว เมื่อวันเด็กที่ผ่านมา
ไปชมเด็กๆร้องเพลง ชื่อเพลงเกี่ยวกับพ่อ
กระถินริมรั้ว แม่แอบร้องไห้ อะไรสักอย่าง
นั่งอยู่ดีดี น้ำตาก็ทะลักทะลายออกมา จนต้องขอตัว
ไปเข้าห้องน้ำ ร้องซะตาช้ำ เวรกรรม

เวลาไม่ได้ช่วยให้โตขึ้นเลย
ขอบคุณนะคะ ที่แวะไปอ่านงานเขียนมือใหม่หัดขับที่บ้าน
และทิ้งคอมเม้นท์ไว้ให้

ฝากความคิดถึงสุดหล่อของคุณด้วยนะคะ


แอมอร

  

ลูกผมหล่อจริง ๆ ครับไม่ได้โม้

  

ลูกเคยถามผมว่าทำไมตั้งชื่อว่าเวียงพิงค์
ผมตอบว่า
อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอนว่าเราจะไปอยู่ที่ไหน
พ่อตั้งชื่อหนูว่าเวียงพิงค์
เพื่อเตือนใจหนูว่าบรรพบุรุษเราเป็นคนเชียงใหม่นะ

  

ยืนยันว่าหล่อเหมือนพ่อ 555

  

แวะมาเยี่ยมนะลุง
แหม๋เห่อลูกชายเหมือนกันนี่
หล่อแบบนี้เดี๋ยวก็มีลูกสะใภ้เน้อ

  

เห็นด้วยเนอะ
เชียงใหม่นี่พวกผิดเพศเยอะ
ส่วนตัวก็ไม่ได้แอนตี้อะไร
แต่...
ไม่อยากให้ลูกหลานตัวเองเป็น แค่นั้นเอง

  

จริงค่ะ..เงินไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ไม่มีเลยก็ไม่ดี..พอประมาณแล้วมีความสุขดีกว่าค่ะ..สบายดีรึเปล่าค๊ะ ไม่ได้แวะมาทักทายกันซะนาน

  

ไม่อัพบล็อกใหม่เลยนะลุง

  

แวะมาฟังเพลงเจ้า ม่วนดี

  

อิ้อหือ!!ลูกชายหล่อจริงๆด้วยซิ แวะมาทักทายค่ะ ที่เงียบไปเพราะกลับเมืองไทยค่ะ สบายดีน๊ะค๊ะ

  

ลูกโตขนาดนี้เลยป๋า
หล่อเหมือนพ่ออ่ะ