Group Blog
 
 
สิงหาคม 2553
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
25 สิงหาคม 2553
 
All Blogs
 

FW: อ่านนะ......ดีมาก‏

บทความนี้เขียนขึ้นโดย จอร์จ คอลลิน
ซึ่งเป็นดาราตลกที่โด่งดัง เขาเขียนขึ้นในวันที่ 11 กันยายน (ตึกเวิรด์เทรดถล่ม)
หลังจากที่ทราบว่าภรรยาของเขาเสียชีวิตในตึกนั้น

ด้วย.. ทำ..ในสิ่งที่อยากจะทำ อยากให้ทุกคนได้อ่าน
ข้อความนี้ มีความหมายดีนะ




ทุกวันนี้..เรามีตึกสูงขึ้น..
มีถนนกว้างขึ้น..แต่ความอดกลั้นน้อยลง

เรามีบ้านใหญ่ขึ้น..
แต่ครอบครัวของเรากลับเล็กลง

เรามียาใหม่ ๆ มากขึ้น..
แต่สุขภาพกลับแย่ลง

เรามีความรักน้อยลง..
แต่มีความเกลียดมากขึ้น

เราไปถึงโลกพระจันทร์มาแล้ว
แต่เรากลับพบว่า....
แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้านกลับยากเย็น...

เราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้ว
แต่แค่ห้วงในหัวใจกลับไม่อาจสัมผัสถึง

เรามีรายได้สูงขึ้น..
แต่ศีลธรรมกลับตกต่ำลง..

เรามีอาหารดี ๆ มากขึ้น..
แต่สุขภาพแย่ลง..

ทุกวันนี้..ทุกบ้านมีคนหารายได้ได้ถึง 2 คน
แต่การหย่าร้างกลับเพิ่มมากขึ้น

ดังนั้น……จากนี้ไป……
ขอให้พวกเรา อย่าเก็บของดี ๆ ไว้โดยอ้างว่า..เพื่อโอกาสพิเศษ

เพราะทุกวันที่เรายังมีชีวิตอยู่คือ
……โอกาสที่พิเศษสุด……แล้ว

จงแสวงหา..การหยั่งรู้..
จงนั่งตรงระเบียงบ้าน..เพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่..
โดยไม่ใส่ใจกับความ…..อยาก…

จงใช้เวลากับครอบครัว
เพื่อนฝูงคนที่รักให้มากขึ้น…….

กินอาหารให้อร่อย..
ไปเที่ยวในที่..ที่อยากจะไป..

ชีวิต..คือโซ่ห่วงของนาทีแห่งความสุข...
ไม่ใช่เพียงแค่..การอยู่ให้รอด..

เอาแก้วเจียระไนที่มีอยู่มาใช้เสีย
น้ำหอมดี ๆ ที่ชอบ จงหยิบมาใช้เมื่ออยากจะใช้

เอาคำพูดที่ว่า…….สักวันหนึ่ง……..ออกไปเสียจากพจนานุกรม

บอกคนที่เรารักทุกคนว่าเรารักพวกเขาเหล่านั้นแค่ไหน

อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง.. ที่จะทำอะไรก็ตาม..
ที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น

ทุกวัน..ทุกชั่วโมง..ทุกนาที..มีความหมาย
เราไม่รู้เลยว่าเมื่อไร..มันจะสิ้นสุดลง




และเวลานี้….

ถ้าคุณคิดว่าคุณไม่มีเวลาที่จะ copy ข้อความนี้
ไปให้คนที่คุณรักอ่าน…… แล้วคิดว่า….

สักวันหนึ่ง…....ค่อยส่ง......

จงอย่าลืมคิดว่า….สักวันหนึ่ง…..
วันนั้น คุณอาจไม่มีโอกาสมานั่งตรงนี้...
เพื่อทำอย่างที่คุณต้องการอีกก็ได้




 

Create Date : 25 สิงหาคม 2553
1 comments
Last Update : 25 สิงหาคม 2553 23:10:47 น.
Counter : 1878 Pageviews.

 

~กาพย์ขับไม้ห่อโคลง~


*กาพย์*
แค่เป็นส่วนเกิน..จึงพาโดนเมิน..จากใครหนึ่งคน
แม้คิดฝากฝัน..เป็นได้แค่ควัน..หมดสิ้นทางยล
มองฟ้ามองฝน..แล้วก็วิ่งวน..แต่ห้วงเดียวดาย

หมดรักที่แหงน..ไกลสุขตอบแทน..กระวนกระวาย
ไม่มีแม้สิทธิ์..ไม่มีแม้คิด..อยู่อย่างไร้หมาย
หรือใจจวนตาย..ยามมองห่างปลาย..ที่เคยใฝ่ปอง


*โคลง*

อยู่อย่างคนเงียบฟ้อง..............ขาดแรง
อยู่อย่างคนเคลือบแคลง..........หวั่นแท้
อยู่อย่างจิตหมดแสง................สว่างอบ อุ่นเอย
อยู่อย่างรู้คนแพ้.......................ที่นี้อ่อนแอ

ใจเอยใจเจ็บแม้.........................แค่คิด
จำกัดขีดเส้นสิทธิ์......................บ่อยครั้ง
ยังเผลอไป่ได้ชิด.......................แต่เร่า ร้อนนา
เขาไม่รักไม่รั้ง...........................ห่างไร้คิดถึง

 

โดย: โลกของหนึ่งคน 7 กันยายน 2553 11:59:50 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะ VIP Friend
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


โลกของหนึ่งคน
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




free counters
Friends' blogs
[Add โลกของหนึ่งคน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.