|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
FW: อ่านนะ......ดีมาก
บทความนี้เขียนขึ้นโดย จอร์จ คอลลิน ซึ่งเป็นดาราตลกที่โด่งดัง เขาเขียนขึ้นในวันที่ 11 กันยายน (ตึกเวิรด์เทรดถล่ม) หลังจากที่ทราบว่าภรรยาของเขาเสียชีวิตในตึกนั้น ด้วย.. ทำ..ในสิ่งที่อยากจะทำ อยากให้ทุกคนได้อ่าน ข้อความนี้ มีความหมายดีนะ
ทุกวันนี้..เรามีตึกสูงขึ้น.. มีถนนกว้างขึ้น..แต่ความอดกลั้นน้อยลง เรามีบ้านใหญ่ขึ้น.. แต่ครอบครัวของเรากลับเล็กลง เรามียาใหม่ ๆ มากขึ้น.. แต่สุขภาพกลับแย่ลง เรามีความรักน้อยลง.. แต่มีความเกลียดมากขึ้น เราไปถึงโลกพระจันทร์มาแล้ว แต่เรากลับพบว่า.... แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้านกลับยากเย็น...
เราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้ว แต่แค่ห้วงในหัวใจกลับไม่อาจสัมผัสถึง เรามีรายได้สูงขึ้น.. แต่ศีลธรรมกลับตกต่ำลง..
เรามีอาหารดี ๆ มากขึ้น.. แต่สุขภาพแย่ลง..
ทุกวันนี้..ทุกบ้านมีคนหารายได้ได้ถึง 2 คน แต่การหย่าร้างกลับเพิ่มมากขึ้น
ดังนั้น
จากนี้ไป
ขอให้พวกเรา อย่าเก็บของดี ๆ ไว้โดยอ้างว่า..เพื่อโอกาสพิเศษ
เพราะทุกวันที่เรายังมีชีวิตอยู่คือ
โอกาสที่พิเศษสุด
แล้ว จงแสวงหา..การหยั่งรู้.. จงนั่งตรงระเบียงบ้าน..เพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่.. โดยไม่ใส่ใจกับความ
..อยาก
จงใช้เวลากับครอบครัว เพื่อนฝูงคนที่รักให้มากขึ้น
. กินอาหารให้อร่อย.. ไปเที่ยวในที่..ที่อยากจะไป.. ชีวิต..คือโซ่ห่วงของนาทีแห่งความสุข... ไม่ใช่เพียงแค่..การอยู่ให้รอด.. เอาแก้วเจียระไนที่มีอยู่มาใช้เสีย น้ำหอมดี ๆ ที่ชอบ จงหยิบมาใช้เมื่ออยากจะใช้ เอาคำพูดที่ว่า
.สักวันหนึ่ง
..ออกไปเสียจากพจนานุกรม
บอกคนที่เรารักทุกคนว่าเรารักพวกเขาเหล่านั้นแค่ไหน
อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง.. ที่จะทำอะไรก็ตาม.. ที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น ทุกวัน..ทุกชั่วโมง..ทุกนาที..มีความหมาย เราไม่รู้เลยว่าเมื่อไร..มันจะสิ้นสุดลง
และเวลานี้
. ถ้าคุณคิดว่าคุณไม่มีเวลาที่จะ copy ข้อความนี้ ไปให้คนที่คุณรักอ่าน
แล้วคิดว่า
. สักวันหนึ่ง
....ค่อยส่ง...... จงอย่าลืมคิดว่า
.สักวันหนึ่ง
.. วันนั้น คุณอาจไม่มีโอกาสมานั่งตรงนี้... เพื่อทำอย่างที่คุณต้องการอีกก็ได้
Create Date : 25 สิงหาคม 2553 |
|
1 comments |
Last Update : 25 สิงหาคม 2553 23:10:47 น. |
Counter : 1878 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
*กาพย์*
แค่เป็นส่วนเกิน..จึงพาโดนเมิน..จากใครหนึ่งคน
แม้คิดฝากฝัน..เป็นได้แค่ควัน..หมดสิ้นทางยล
มองฟ้ามองฝน..แล้วก็วิ่งวน..แต่ห้วงเดียวดาย
หมดรักที่แหงน..ไกลสุขตอบแทน..กระวนกระวาย
ไม่มีแม้สิทธิ์..ไม่มีแม้คิด..อยู่อย่างไร้หมาย
หรือใจจวนตาย..ยามมองห่างปลาย..ที่เคยใฝ่ปอง
*โคลง*
อยู่อย่างคนเงียบฟ้อง..............ขาดแรง
อยู่อย่างคนเคลือบแคลง..........หวั่นแท้
อยู่อย่างจิตหมดแสง................สว่างอบ อุ่นเอย
อยู่อย่างรู้คนแพ้.......................ที่นี้อ่อนแอ
ใจเอยใจเจ็บแม้.........................แค่คิด
จำกัดขีดเส้นสิทธิ์......................บ่อยครั้ง
ยังเผลอไป่ได้ชิด.......................แต่เร่า ร้อนนา
เขาไม่รักไม่รั้ง...........................ห่างไร้คิดถึง