เมื่อวานไปสัมภาษณ์วีซ่านักเรียนมาคะ เพื่อไปเรียนภาษา ที่ CA, LA
จากการช่วยเหลือจากพี่ๆๆที่น่ารักในการเดินเรื่องสมัครเรียนให้
หลังจากนั้นก็ได้เอกสารมากรอกๆๆ กรอก DS-160 หลายหน้ามากๆๆ
ก็งมๆๆไป ทวนแล้วทวนอีก

ถึงขั้นตอนนัดวันสัมภาษณ์ ก็นั่งเฝ้าเป็นอาทิตย์เพื่อจะได้วันให้เร็วที่สุด
จากวันที่คาดว่าจะเดินทางวันที่ 20 เมษา
ครั้งแรกที่นัดสัมภาษณ์ ได้วันที่ 21 เมษา  เลือกอีกครั้ง..
จนอีกครั้ง ก็ได้วันที่ 31 มีนาคม 2553

เตรียมตัวจากการอ่านประสบการณ์ของพี่ๆๆในไกลบ้าน
หาสคริปที่น่าจะปรับใช้ได้ อ่านสคริป เตรียมสคริป
ตอนกลางคืนก็เริ่มนอยด์คะ นอนไม่หลับ คิดวนไปวนมา
จะตอบยังไงดี ตอบแล้วท่านจะเข้าใจความหมายมั๊ย เครียดมาก
จนถึงตอนเช้าก้ตื่นตี 4 .50 แต่งตัว
เรียกแทกซี่ไปสถานฑูตถึงประมาณ 6 โมง (คิว 7.45) ต่อแถวยาวมากกกกกกก

 ผ่านด่านฝากของอิเลคโทรนิกส์ โทรสัพ ที่ชาร์จ ร่ม หูฟัง HDD ได้กุญแจมาคล้องมือ 1 ดอก

 ด่านต่อไปนำใบที่ปรินท์จากการกรอก DS-160 ใบเสร็จค่าธรรมเนียม
เอกสาร I-20 ทรานสคริปต์ ตรวจเสร็จพี่เสื้อชมพูใช้ลวดหนีบและใส่ซองใสให้พร้อมบัตรคิว

 พอถึงคิว..ก็เดินเข้าไปเพื่อตรวจเชคเอกสาร กับคุณพี่ช่องเบอร์ 10

... ขณะยืนรอ ได้มองซ้ายมองขวา ได้ยินทางไมค์เสียงดังมาก พี่ผู้หญิงเบอร์ข้างๆๆ
โดนถามว่า คุณกรอกผิดนะคะ คุณเคยมาขอวีซ่าแล้วหนิ คุณก็ต้องคลิก yes สิ ว่าเคยมาขอแล้ว
พี่คนนั้นก็เลยบอกว่า ขอครั้งที่แล้วไม่ผ่าน โดนไปตามระเบียบคะ

(หลายๆๆคนที่เคยสัมภาษณ์ไม่ผ่าน ก็คงสงสัยกันบ้างแหละคะ
ว่าฉันจะเคยได้วีซ่า หรือไม่เคยได้ดี เพราะฉันไม่ผ่านหนิคะ T_T) เครียดไประยะนึง... พอถึงคิวตัวเอง
 
 ด่านแรกคุณพี่คนไทย ก็ถามคำถามเช่น

- กรอกเอกสารเองรึเปล่า

- ใครเป็นสปอนเซอร์ (คุณน้าคะ)

- น้าสาว หรือ น้าชาย (น้าชายคะ)

- สปอนเซอร์ทำงานอะไรคะ (กรมศุลกากร...)

- เคยเปลี่ยนชื่อมั๊ย (เคยเปลียนคะ แต่ก่อนจะทำพาสปอร์ต)

- ชื่ออะไรบ้างคะ (ชื่อ..สะกด , ชื่อ..สะกด)

- เรียนจบแล้วใช่มั๊ยคะ ทำงานรึยัง (ยังไม่ได้ทำคะ จบมาแล้ว1ปี)

- มีญาติอยู่ที่อเมริกามั๊ยคะ (ไม่มีคะ)

- แล้วจะไปพักที่ไหนคะ (ทางยูหา Dorm..ให้คะ)

- คุณรอเรียนตามหมายเลขนะคะ

ตอนรอต่อคิวเชคเอกสาร คุณกงศุลผู้หญิงหมายเลข 9 น่ารักมาก
สัมภาษณ์แล้วยิ้มแย้ม ถ้าได้สัมภาษณ์กะคุณคนนี้ คงใจชื้นขึ้นบ้าง
แต่!! เป็นคุณฝรั่งคนที่สัมภาษณ์พระตั้งแต่เช้าอะคะ เครียดเลย
ท่านก้ถามพระไปว่าเคยไปไหนมาบ้าง ... หลายรูปมากเลยคะ
กลัวเลยในทันใด เมื่อฝรั่งเสียงดัง

 รอคิว..คะ เรียกปุ๊บก็สวัสดีคะ

เมื่อไมค์ไม่ได้ยินเลย ประกอบกับเสียงสัมภาษณ์ที่ใกล้ๆกัน งึมงัมๆๆก็ทำให้ไม่ค่อยได้ยินคะ
ท่านก็เลยบอก เอานิ้วโป้งวาง (เป็นภาษาไทย T_T)

- จะไปเรียนภาษา นานเท่าไหร่ (1ปีคะ)

- 1 ปีเลยหรอ ไม่นานไปหรอ (อธิบายไปว่า อยากเรียนครบทั้งหลักสูตร ซึ่งมี 13 level
เพื่อที่จะได้กลับมาสอบเพื่อต่อปริญญาโทที่เมืองไทยให้ได้คะ
และนำภาษาที่ได้ มาหางาน ทำงานเป็นไกด์เพราะว่าจบการท่องเที่ยวมีบัตรไกด์)

- ไปแอลเอ มีญาติอยู่มั๊ย (ไม่ค่อยได้ยินคะ เลย เอเกนพรีซ.. อ้อ ไม่มีคะ)

- แล้วรู้มั๊ย แอลเอมีอะไรบ้าง... (เอ่อ..)

- ท่านหันไปเปิดทรานสคริป แล้วก้บอกว่า เกรดน้อยนะ!!
(ใจจริงๆๆอยากจะร่างยาวให้ฟังเลยว่า ยอมรับคะว่าเกรดน้อย
แต่ที่จบมาได้ก็สู้สุดใจ เพราะเป็นโรคแพ้เลข
แต่ก้ต้องเรียนบริหาร แต่ก็ต้องเงียบ..แล้วก้ยอมรับคะ)

... ท่านพิมพ์ไปซํกพัก ....

- ผมว่าคุณไม่ควรไปนะ คุณควรไปเรียนเพิ่มมาก่อน
(ก้เลยลองยื่นใบประกาศว่าผ่านการเรียนคอร์สแกรมม่าให้ท่านดู
แล้วบอกว่า เรียนเพิ่มมาแล้วคะ แต่เนื่องจากมันไม่ได้ใช้ทุกวัน
ภาษามันก็ไม่พัฒนาเท่าไหร่ จึงมาขอวีซ่าเพื่อให้ไปเรียนภาษา
เพื่อให้ได้เจอกับสถานที่จริง คนต่างชาติจริงๆ เพื่อจะได้พัฒนาได้มากขึ้นคะ)

- ท่านก็ Sorry ครับ แล้วก็ให้กระดาษมา 1 ใบ โดยท่านกาช่องที่ว่า
" ท่านไม่สามารถแสดงให้เห็นว่ามีคุณสมบัติและแผนการด้านการศึกษาที่มีความเหมาะสมต่อการอนุมัติ....."
คืนพาสปอร์ตมา และเดินออกไปด้วยน้ำตาคลอ..

เสียใจจริงๆๆคะ นึกว่าจะรับโอกาสจากความพยายาม
นาทีนั้นร้องไห้ยอมแพ้ ตรงป้ายรถเมล์หน้าสถานฑูตเลยคะ
ดิฉันก็เหมือนเด็กนักเรียนไทยหลายๆๆคน ที่เรียนภาษาอังกฤษมาตั้งแต่อนุบาล
แต่จนป่านนี้ก้ยังสื่อสารไม่คล่องเหมือนเจ้าของภาษา
ดิฉันจึงมาขอโอกาส เพื่อที่ดิฉันจะได้นำความรู้กลับมาทำงานหาเลี้ยงตัวได้ แต่ความหวังนั้นก็สิ้นสุดลง...

ทำอย่างไรต่อไปดีคะ จะตอบคำถามในการสัมภาษณ์ครั้งต่อไปยังไงดี
ควรจะไปลงเรียนคอร์สพูดที่ไหนดี เพื่อที่จะเตรียมสัมภาษณ์ในครั้งต่อไป??

Create Date : 01 เมษายน 2554
Last Update : 1 เมษายน 2554 10:00:43 น.		21 comments
Counter : 8426 Pageviews.
Share Tweet