|
 |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
 |
24 พฤศจิกายน 2552
|
|
|
|
ลมหนาวกับดาวลอย
หุๆๆ...จั่วหัวข้อมาก็ชักจูงให้เยาวชนไทยไปในทางอบายมุขซะอย่างนั้น
ลมหนาวกลับมาพัดผ่าน...หลังจากเว้นวรรค...ร้อนๆไปหลายวัน..และแล้ว
ก็กลับมาหนาวจริงๆจังๆเสียที.......
....สภาพอากาศที่เชียงใหม่ขณะนี้...ความหนาวเย็นเริ่มปกคลุมทั่วทั้ง
จังหวัด....ซึ่งมีอิทธิพลต่อความเหงา..เศร้าซึม..ง่วงนอน..อย่างทวีคูณ
ความขี้เกียจ...มากขึ้นเรื่อยๆ...ขนาดอั๊พบล๊อกยังขี้เกียจเลยเหอะ
และยิ่งช่วงนี้กำลังได้โปรงานเข้ามาหมาดๆ...เพราะเพื่อนลาบวช
จากที่พยายามตื่นตัวในหน้าที่อยู่เสมอในภาวะอากาศหนาวๆน่านอนแบบนี้
ยิ่งต้องเพิ่มแรงกระตุ้นให้เอาใจใส่งานที่รับผิดชอบมากขึ้น
ไหนจะงานหน้างาน....ไหนจะงานเอกสาร....เฮ้อ...เหนื่อยจริงๆ
พูดแล้วก็อยากซดดาวลอยซักเป๊ก..55+....ยิ่งช่วงนี้
มีใครต่อใครหลายคนทักว่า...เฮ้ย...ไปทำไรมาถึงอ้วนขึ้น...
เฮ้อ....คิดในใจว่า...ไอ้เราก็ออกกำลังกายอยู่บ้าง(วิ่งเล็กๆน้อยๆ)นี่หว่า...
ยังอ้วนอีกหรอวะ...เอ๊..รึว่าเพราะดื่มยอดข้าวมากไปช่วงก่อน(เกือบทุกคืน)
ตัวก็ออกจะบวมๆนิดหน่อย...แต่มาทักว่าอ้วนเนี่ย..ถึงกับเสียเซลฟ์กันเลยทีเดียว
คงจะชิวๆไม่ได้แล้ว..ต้องออกกำลังกายจริงๆจังๆ..ท้าลมหนาวกันไปเลย
พอเข้าฤดูหนาวทีไร....เวลาอยู่คนเดียวอาการเดิมเริ่มกำเริบ
อาการของคนโสดที่เหงาๆ..เศร้าๆ..หงอยๆ..เหม่อๆ..ล่องลอย..เซงๆ..เบื่อๆ
เคยได้ยินคำๆนี้มั่งป่ะ..ที่บอกว่า
เหงาตัวเท่าควาย(ทำไมต้องตัวเท่าควายหว่า...เท่าอย่างอื่นไม่ได้รึไงวะ55+)
เฮ้ออออออออออออออออออออ......ถอนหายใจดังเฮือกกกก....
แต่พออยู่กับคนหมู่มาก....จะหัวเราะ..สนุกสนาน...ร่าเริง..บอกกับคนอื่นว่าไหว...ไม่เป็นไร...ไม่ได้เหงา...
ไม่ได้อยากเรียกร้อง....ไม่ได้อยากให้ใครมาสนใจ....ไม่ได้ขอให้ใครมาเห็นใจ
ทนกับสิ่งเหล่านี้มานานนน..จนจำไม่ได้ว่าเริ่มชินชากับความเหงาตั้งแต่เมื่อไหร่
การได้มีเพื่อนคุยเพิ่มขึ้น...เพื่อนเที่ยวเพิ่มขึ้น...เพื่อนกินข้าวเพิ่มขึ้น...เพื่อนฯลฯ
มันก็ช่วยให้เราหายเหงาได้ระยะนึง....แต่พอกลับมาอยู่คนเดียวแล้ว
มันกลับเหงามากยิ่งกว่าเดิม....กลับอ้างว้างเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิม
เพื่อนสามารถเติมเต็มได้..แต่ก็ไม่ทั้งหมด..แต่ก็ไม่ทุกสิ่ง...
อยากกลับบ้าน...อยากกลับไปหาคนที่เรารัก....ไปนอนหนุนตัก..ไปกินข้าวด้วย
ไปกอด..ไปหอม...ไปนวดหลังนวดไหล่ให้หายเมื่อย....แต่ทำไมเราไม่ได้กลับ
เหมือนคนอื่นๆเขา...ทำไมต้องมาทำงานทุกวัน...ทำไมไม่หาเวลากลับบ้านบ้าง
สารพัดว่าทำไม.....ถามไปก็ไม่ได้คำตอบอยู่ดี....ตอบไปก็กลายเป็นข้ออ้าง
ชีวิตมนุษย์หนึ่งคนมันเหนื่อยอย่างนี้....ทำไมยังต้องมาวิ่งไล่จับเงาในกระจก
กันอยู่หนอ....อยากกลับไปหากำลังใจจังเลยครับ
................................................................................................ พิมพ์ไปด้วยอารมณ์เวิ่นเว้อ....ด้วยอากาศหนาว....หรือจะด้วยอะไรก็แล้วแต่
แต่ขณะนี้รู้สึกอย่างเดียวว่า.....อิ่มข้าว...ง่วงนอนโว้ย...อิอิ.............
....ปล.....รักแม่มากครับ...คงไม่มีผู้หญิงคนไหนรักผมได้เท่าแม่อีกแล้ว.... .............อากาศหนาวมากแล้ว...อย่าลืมสวมเสื้อกันหนาว...ด้วยนะครับ....
Create Date : 24 พฤศจิกายน 2552 |
|
6 comments |
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2552 21:44:08 น. |
Counter : 582 Pageviews. |
 |
|
|
| |
โดย: pamoopam 24 พฤศจิกายน 2552 22:15:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปลาทู IP: 58.8.64.198 24 พฤศจิกายน 2552 23:17:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: Just_Smile IP: 58.9.130.26 27 พฤศจิกายน 2552 13:29:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่เอ๊ะ IP: 118.173.94.134 17 ธันวาคม 2552 14:24:21 น. |
|
|
|
| |
|
 |
~lolz~ |
|
 |
|
|
ฝันดีนะคะ