Invisible Plan

ลูกกระสุนอุ่น ๆ ได้เดินทางผ่านลำกล้องออกสู่สังคมภายนอกจนหมดสิ้น ปลอกกระสุนถูกกลไกคัดแยกให้ไปคนละทางกับหัวกระสุน และหัวกระสุนดูจะพุ่งตรงไปยังเป้าหมายที่สงบนิ่งรออยู่เบื้องหน้า

ไม่มีเสียงร้องขอใด ๆ ตอบกลับมาให้ได้ยินหรือให้ระคายหู อาจเพียงเพราะเป้าหมายเบื้องหน้าไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะขยับหรือได้ชี้แจง และมิอาจจะระวังได้ทัน หัวกระสุนก็ได้พุ่งตรงเข้าหาอย่างต่อเนื่อง ดูเหมือนกับจะมีแรงดึงดูดประหลาด

เป้าหมายอาจยังไม่ทันรู้ตัวเสียด้วยซ้ำไปว่าได้ทำผิดบาปอะไรต่อเขานักหนา หรือไปทำเรื่องใดหรือตัวเขาหมองใจกัน จึงได้มีจุดจบอย่างเช่นที่เป็นอยู่นี้ หากแต่ยังไม่ได้ทันคิดอะไรได้มากมายนัก เสียงปืนก็ดังขึ้นอีก นั่นเป็นการยิงซ้ำอีกครั้งของ เขา

หรือนี่เขายังไม่สาแก่ใจ ก็ในเมื่อกระสุนชุดแรกที่บรรจงปล่อยให้ออกไปสู่ภายนอกนั้น ก็หาได้พลาดเป้าหมายที่รออยู่อย่างสงบนิ่งนั้นไม่

แต่สำหรับเขาแล้ว เมื่อดูจากสีหน้าที่ราบเรียบนิ่งเฉยที่ปรากฏ อาจจะพอเดาได้ว่า ไม่ได้รู้สึกยินดียินร้ายอะไรมากมายนักกับการกระทำเมื่อครู่ แต่ความรู้สึกภายนอกคงจะเป็นบรรดทัดวัดอะไรไม่ได้ คงจะสู้ความรู้สึกที่มีอยู่ข้างในหรือความคิดที่วิ่งวนอยู่ภายในไม่ได้อย่างแน่นอน

หาใช่ว่าการมี อาวุธ ชนิดนี้อยู่ในมือ และจะดูเป็นผู้ได้รับสิทธิพิเศษบางประการ หรือ จัดว่าเป็นผุ้ได้เปรียบไปทุกเหตุการณ์ก็หาไม่

แต่สำหรับเขาในยามนี้ ความรู้สึกที่พอจะจับได้อย่างหยาบ ๆ ดูเหมือนจะเป็นการได้ ปลดปล่อยบางอย่างออกไป และ ได้บางอย่างกลับเข้ามา

บางอย่างที่เขาคิดว่าถูกปลดปล่อยออกไปคงจะไม่สำคัญเท่ากับสิ่งที่ได้รับและเรียนรู้ในค่ำของคืนนี้ คืนที่มีลมหนาวพัดมาประทะร่างกาย

เวลามีปัญหาหรือเรื่องที่ยากต่อการขบคิดให้แตก หลายต่อหลายคนมีวิธีเริ่มและวิธีจบลงของปัญหาที่เกิดขึ้นแตกต่างกันออกไป คืนนี้กระสุนบางนัดได้สอนอะไรบางอย่างแก่เขา มีหลายครั้งในการยิงที่เขาใจร้อน กระตุกไกปืน ไม่หยุดรอจังหวะ หรือ รอสัมผัสกับจังหวะที่ตัวเองพร้อมที่สุด

และการใจร้อนไม่รู้จักอดทนรอ กระสุนจึงพลาดเป้าหมายไปพอสมควร อาจจะพูดได้ว่าไม่ใกล้เคียงกับความเป็นจริงเลยก็ว่าได้ (ใครเห็นคงส่ายหัว)

แต่ในทางกลับกัน กับการปล่อยกระสุนบางนัดออกไป นัดที่เขาขึ้นลำกล้องเสร็จและ หยุดใช้เวลาเพียงแค่เสี้ยวนาที ตรึกตรองและเปิดใจสัมผัสกับจังหวะของตัวเอง และจึงค่อย ๆ บรรจงเหนี่ยวไก ผลที่เห็นมันช่างแตกต่างกับกรณีแรกอย่างสิ้นเชิง

และนานเหลือเกินแล้วที่ เขา ไม่ได้เดินเข้าสนามยิงปืนเหมือนอย่างในค่ำของคืนที่มีลมหนาวมาเยือนเหมือนเมื่อหลายปีก่อน

*************************

ไม่ได้ยิงปืนนานละ คิดถึงเหมือนกัน เพราะทำให้ใจเรานิ่งและสงบลงเยอะเลย คิดถึงเรื่องเตะบอลด้วย ไม่แน่อีกไม่นานอาจจะได้กลับลงสนามอีกครั้ง


Live Forever
27/11/48 , 20.45

Create Date : 28 พฤศจิกายน 2548		2 comments
Last Update : 28 พฤศจิกายน 2548 9:56:18 น.
Counter : 690 Pageviews.
Share Tweet