Group Blog All Blog
|
ประสบการณ์คลอดลูกแบบมึนๆ มารอบนี้อาจจะแลดูยาวเผลอบรรยายละเอียดเชียว อ่านเล่นเพลินๆกันนะค่ะ ท้องมาเนิ่นนานไม่มีวี่แววจะคลอดสักทีในที่สุดหมอเลยนัดทำการแอดมิทเร่งคลอดวันที่ 5 มี.ค. อายุครรภ์ 40+4 W ถึงวันนัดก็ตื่นอาบน้ำแต่งตัวกินข้าวซ้อนมอไซสามีไปโรงบาล ทุกอย่างปกติก็ไปที่ห้องคลอด หมอก็จะทำการตรวจภายในเราก่อน ขณะที่หมอกำลังจะตรวจน้ำเดินแตกโพละใส่หมอเฉยเลย หมอบอกมดลูกเปิด 4 ซมแล้ว เหล่าพยาบาลกับนศแพทย์ก็ช่วยกันให้เราเปลี่ยนเสื้อผ้า ถอดเครื่องประดับ พยาบาล : ไม่รู้สึกเจ็บท้องบ้างเลยหรอค่ะ หรือมันชินแล้ว (ทำหน้าพิศวงสุดๆ) เราก็มากรอกเอกสารนั่นนู่นนี่ เริ่มรู้สึกปวดท้องค่ะ ปวดท้องแบบเหมือนเวลาเราไม่สบาย ปวดแบบทนได้ค่ะ และก็ไปโดนโกนโดนสวน ตอนนี้เริ่มไม่มีแรงค่ะปวดท้อง สวนเสร็จสัก 2-3 นาทีเข้าห้องน้ำเลยค่ะ พยาบาลกำชับว่าต้องถ่ายออกให้หมด แล้วพยาบาลก็พาเราไปขึ้นเตียงนอนรอคลอดค่ะ อารมณ์นั้นจะว่าชิลก็ชิล จะว่าทรมานก็ทรมาน มันปวดท้องอารมณ์แบบที่หมดแรงหายใจเข้า-ออกทางปากรัวๆ นศแพทย์ก็จะจับท้องเราและก็จับเวลา เค้าจะคุยกันตลอดเวลา ไม่ก็ช่วยกันจับ ไหนจะติดเครื่อง ฟังเสียงหัวใจกับนับท้องแข็งอีก มันจะรู้สึกรำคาญมากๆเลยค่ะ ไหนจะอาจารย์หมอคอยบ่นคอยสอนอีก อาจารย์หมอ : เนี่ยดูคนไข้กำลังนอนหายใจด้วยความทรมาน และก็พล่ามๆสอนไปอีก เนี่ยคนนี้ (หมายถึงเรา) พูดอะไรสักอย่างทำนองว่ามีการทนความเจ็บปวดได้สูง แมวน้อยไปถึงรพ. 10.30 เวลา 12.30 หมอใส่ยาเร่งคลอดให้ในน้ำเกลือ และคาดคะเนว่าแมวน้อยจะคลอดตอนประมาณราวๆ 5-6 โมงเย็น พอใส่ยาเร่งคลอดสัก13.30 จากเจ็บท้องทุกๆ 3 นาทีกว่าก็เหลือทุกๆ 2 นาที ตอนเจ็บท้องเนี่ยมันเจ็บมากจริงๆ นอนตะแคงซ้ายจิกหมอน ข่วนผ้าปู จะเจ็บไม่ถึง 1 นาที และก็ปล่อยให้เราพักหายใจทุก 2 นาที แต่ทุกครั้งที่เจ็บคือมันทรมานสุดยอดจริงๆ และตอน 2 นาทีสำหรับพักหายใจ พยาบาลก็เอาเอกสารมาให้อ่าน แนะนำวิธีดูแลตัวเองหลังคลอด ยันเซ็นเอกสารอะไรไม่รู้ อารมณ์นั้นคือเขียนไม่เป็นตัวแล้ว นามสกุลดันยาวอีก มันเจ็บจนเราร้องโอ้ยยยๆ พยาบาลก็เอายาแก้ปวดมาฉีดให้ และก็บ่นๆเรา "อย่ารัองค่ะคุณแม่ เก็บแรงไว้เบ่งลูกนะค่ะ ต้องเบ่งเองนะค่ะ หายใจเขัาลึกๆและปล่อยช้าๆค่ะ ยานี่จะทำให้ง่วงนะค่ะหลับได้หลับเลยค่ะ" ตอน 2-3 นาทีแรกมันก็ง่วงอยู่หรอก แต่คือมันเจ็บท้องมากกว่า เราก็ร้องดังขึ้น พยาบาลอีกคนก็เดินมาดู "เฮ้ย ร้องเสียงเหมือนคนกำลังคลอดเลยอ่ะ เหมือนเบ่งไปแล้วด้วย" เค้าก็ช่วยกันพลิกตัวเราเพื่อดูปากมดลูก ปรากฎว่าจาก 5 มันกลายเป็น 10+1 เห็นผมลูกแล้ว ทุกคนตกใจมากและเตรียมตัวทำคลอดไม่ถึง 5 นาทีเลยค่ะ หลายคนถามว่าคลอดลูกเจ็บไหม เราตอบแบบมั่นใจมากว่าไม่เจ็บเลย มันรู้สึกแบบเหมือนปวดอึหนักๆ เป็นก้อนที่ใหญ่มากกกก มันแบบมาแล้วเราต้องเบ่งออก มันจะมีลมเบ่งมาค่ะ แรกๆเบ่งไม่เป็น พยาบาลก็จะบอกอย่าทำอย่างนั้นค่ะ ให่ทำอย่างนี้ค่ะ ผ่านไปสักพักนึง พยาบาลหันไปหยิบอุปกรณ์อะไรสักอย่าง เราก็รวบรวมลำดับในหัว 1.หายใจเขัาให้ลึกที่สุด ลึกแบบลึกมากแล้วกลั้นไวัห้ามหายใจออก ห้ามออกทางปากด้วย ต้องกลั้นไว้ 2.ให้ดึงอะไรสักอย่างมันเป็นเหมือนที่จับอยู่ข้างเตียง เหมือนแรงแขนเราไปลงกับตัวนี้ 3.ขาให้ยันกับตัวขาหยั่ง 4.ออกแรงเบ่งแบบสุดชีวิต เราลำดับทีละอย่างในหัวพยายามใจเย็นแล้วเบ่ง พยาบาลก็บอกอย่าเพิ่งเบ่งค่ะๆ คือมันไม่ได้ไง มันมาแล้วมันต้องเบ่ง แล้วมันรู้สึกเลยว่ามันพรวดพุ่งออกมา พยาบาลน่าจะทำการตัดสายรกแล้วชูลูกให้เราดู " ผู้หญิงนะค่ะ " เราที่โล่งแล้วแต่คือหมดแรงขั้นสุด ในสายตาคือเด็กตัวแดงๆม่วงๆเขียวๆกำลังร้องอยู่ แล้วก็มาถึงขั้นตอนเย็บแผลเหมือนกับว่าพยาบาลต้องทำอะไรบางอย่างตอนที่เรากำลังเบ่ง แต่ทีนี้เค้าทำไม่ทันเพราะเราเบ่งพรวดออกมาเลย ทำให้เรามีแผลที่หนักมาก โดนยาชา 2 เข็ม ใช้เวลาในการเย็บพอสมควร เข็มหลังๆนี่คือรู้สึกเลยค่ะว่าเข็มทิ่มผิวหนังรู้สึกถึงด้ายที่มันเคลื่อนที่ หลังจากนั้นเราต้องนอนตรงนั้นอีก 2 ช.ม. ได้ขึ้นห้องพักตอน 5 โมงเย็น นศแพทย์ที่อยู่กับเราตลอดยืนมองเราด้วยสายตาแบบเหมือนสงสารบอกไม่ถูก "คุณแม่คลอดแล้วซีดไปเลยนะค่ะ" เราเดาว่าเพราะเราตัวเล็กมาก + ขาว สภาพตอนนี้คือหมดแรงและก็มึนๆยาแก้ปวดที่โดนฉีด คงดูซีดและล่องลอยมากตอนนั้นคิดถึงแฟนตลอดเวลาเลยค่ะ มันเหมือนเราอยู่ในภาวะอ่อนแอ ขึ้นห้องมาก็ไม่เจอใคร เนื่องจากพยาบาลบอกให้สามีกลับไปก่อน กว่าจะได้เจอคือพรุ่งนี้เช้า นอนหมดแรง น้ำตาไหล ปัญหาต่อมาคือฉี่เองไม่ได้ ต้องสวนออก อันนี้ก็ทรมาน ปวดฉี่มากตลอดเวลาแต่มันไม่ออก กว่าจะฉี่ได้เองก็เกือบรุ่งเช้าของอีกวัน เจ็บแผลมากนั่งตรงๆไม่ได้เลย ขนาดเราถือว่าโชคดีไม่เจ็บปวดท้องใดๆ เจ็บท้องคลอดก็แปปๆราวๆครึ่งช.ม. ช.ม.นึง ตอนคลอดเราก็คลอดง่ายใช้เวลาไม่นาน แค่เกือบๆ 30 นาที แม่ๆคนอื่นที่ต้องนอน ปวดท้องข้ามวันข้ามคืน คนที่ต้องเบ่งเป็นช.ม.ๆ เวลามีคนถามเป็นยังไงบ้างเราได้แต่บอกว่า "รักแม่ให้มากๆนะ"
คลอดแล้วววววว ยินดีด้วยครับ ^__^
อ่านแล้วรู้สึกตื่นเต้นตามไปด้วยเลยครับ ตอนเรียนผมเคยดูวีดีโอการทำคลอด คนเรากว่าจะเกิดมาได้แต่ละคนนี่ลำบากเอาการเลย แต่พอผ่านมาแล้วก็เป็นช่วงเวลาที่น่าประทับใจมาก ..... แต่ที่ผมเห็นตอนคลอดกับตาตัวเองก็แมวที่บ้านนี่แหละ (แมวจริง ๆ ไม่ใช่แมวแบบคุณแมวน้อยนะ ^^") แบบว่ามันคงปวดท้องมาก นอนจิกกองหนังสือพิมพ์ข่วน ๆ กระจุย แล้วก็เบ่งพรวดออกมา ตอนนั้นก็ตกใจเหมือนกันนะแบบว่าเพิ่งเคยเห็นครั้งแรก ..... เห็นคุณแม่ตัวเล็กและน้ำหนักน้อยอย่างนี้ (แต่ลูกอยู่ในครรภ์ 40+4 weeks ถือว่าค่อนข้างนานนะ) น้ำหนักแรกคลอดน้อยตามคุณแม่หรือว่าตามเกณฑ์ปกติครับ ^^ สุดท้ายนี้ขอให้ลูกสาวแข็งแรง เลี้ยงง่าย และโตไว ๆ นะครับ ^__^ โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก
 วันที่: 13 มีนาคม 2558 เวลา:23:42:02 น.,มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ จะบอกว่าบล็่อกนี้ตัวหนังสือเล็กมาก ผมมองไม่เห็นเลยอื   โดย: อาคุงกล่อง
วันที่: 17 มีนาคม 2558 เวลา:21:42:03 น.ท้องแรกถือว่าคลอดง่ายมากค่ะ
เป็นผู้หญิงเน๊าะ นี่คือความเจ็บปวดที่ผู้ชายไม่มีทางรู้สึกถึงความเจ็บปวดนี้ค่ะ โดย: ซองขาวเบอร์ 9
 วันที่: 25 มีนาคม 2558 เวลา:20:18:41 น.ที่เรามาตรงกันเลย
โดย: ครีม IP: 49.230.188.166 วันที่: 28 เมษายน 2558 เวลา:23:03:14 น.
|
Kisshoneyz
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?] ยินดีต้อนรับสู่บ้านเล็กๆของแมวน้อยค่ะ มาเป็นเพื่อนกันเถอะนะ กรุ๊ป B ตัวจริง เพ้อฝันแบบราศีมีนเต็มตัว เป็นแมวแต่เลี้ยงหมา ไม่ชอบเกาหลี แต่รักBIG BANG  Friends Blog |
||||||||||||
โชคดีจังที่คลอดง่ายนะคะ ส่งกำลังใจมาให้ไลท์ให้คนแรกเลยค่ะ
หลับฝันดีนะคะ