เป็นกำลังใจให้นะคะ ไม่มีใครคุยด้วย มาคุยกับเฟื่องก็ได้ค่ะ

อิอิ สู้ๆๆ

นี่แหละคะ อาชีพคนเป็นมารดา อิอิอิ
อาการส่อให้เห็นว่าคนเป็นแม่มันยากส์
1. วิตกจริต กับ เจ้าตัวเล็ก
2. โรคซึมเศร้า
3. วันว่างไม่มีเพราะหมดไปกับตัวเล็ก ตอนเจ้าตัวเล็กตื่นก็ต้องตื่น ตาต้องสว่าง สมองต้องตื่นตัว พอเค้าหลับ อะ อะ มะได้หลับหรอก อิอิ ต้องโกยผ้าไปซักเพราะทิ้งฉี่ ทิ้งอึ ไว้ให้กำจัด ยังไม่พอ ขวดนมก็ต้องล้าง พอทำเสร็จ ตัวเล็กก็ตื่นเพราะหิวนมมม อีกแล้ว

เอาแค่นี้ก่อนชีวิตประจำวัน ของคนเป็นมีอาชีพเป็นมารดา

อย่าบนเลยคะ มีไรถามได้ อิอิ ตอนนี้ยิมเป็นคุณแม่วัยรุ่นคะ เพราะลูก ๆ เลยวัยทารกและเด็กไปแล้ว รับมือกับเด็กวัยรุ่น เฮ้อ รับมือกับเด็กทารกดีก่า กิน นอน อึ ฉี่ เท่านั้น.....

อดทนค่ะ คำเดียวเท่านั้นที่ช่วยได้ เพื่อลูกน่ะค่ะ เราตอนนี้3เดือนแล้ว ดีน่ะทีสามีพาออกเที่ยวตลอด แอบมีเหงาบ้างค่ะ อาศัยเล่นกับลูกเอา คุยกับเขาสิค่ะ เราก็ว่างปรึกษาได้ค่ะ

เป็นกำลังใจให้คุณแม่ค่ะ

ก็ยังดีกว่าคู่ที่อยากมีลูกแล้วมีไม่ได้นะคะ สู้ๆ ค่ะ

Su su na ka.

เป็นเหมือนกันค่ะ คนหัวอกเดียวกันเลย
ขออนุญาติแอดเป็นเพื่อนนะคะ
ว่างๆเข้ามาคุยกันแลกเปลี่ยนประสบการณ์
แลกเปลี่ยนความทุกข์ความเครียดนะคะ

อีกไม่กี่เดือนเราก็คงมีสภาพแบบนี้เหมือนกัน แต่ก็มีคนบอกว่าการอยู่กับลูกทำให้เรามีความสุขไปอีกแบบ เชื่อเช่นนั้นค่ะ สู้ๆ นะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

มีปัญหาคับอก (มะได้คะ มีแค่คับ เอ กร๊วกๆๆ)
คับใจถามได้นะคะ
พี่มีลูกสองคน อายุเกือบ 15 ปี แล้วคะ

55+ ของเรากว่าจะคลอดคงจะชิน เพราะตัดขาดจากโลกภายนอกตั้งแต่รู้ว่าท้องแระ..เคยแท้งเองมา 2 ครั้ง ครั้งนี้ตัดใจ ออกจากงาน มาบำรุงครรภ์ให้เต็มที่ ทั้งที่ไม่ได้อยู่กับสามี..
ตอนนี้เช่าบ้านอยู่กับเพื่อน ก็เหมือนอยู่คนเดียวเลย เพราะความเคยชินกับการอยู่อพาร์ทเม้นท์ ถึงมาเช่าบ้านอยู่ ก็อยู่ห้องใครห้องมัน ไม่มีธุระ ฉาน ก็ไม่ลงจากห้องเลย
แล้วไอ้พุงโตๆ เนี๊ยะจะออกไปไหนก็ลำบาก วันๆ ก็อยู่แต่หน้าคอมฯ นึกอยู่ เอาวะ ลูกคลอดมะไหร่ คงมีเพื่อนคุย เพื่อนเล่นละทีนี้..
เอาใจช่วย เจ้าของห้องนะคะ..ถ้าเหงาๆ ก็แวะไปคุยกานเน้อ++

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ....เพราะลูกคือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตค่ะ
สู้ๆๆค่ะ

เข้ามาเป็นกำลังใจให้คะ เหงาเหมือนกัน วัน ๆ อยู่บ้านเลี้ยงลูก เรื่องเหนื่อยนะไม่เท่าไร แต่มันเหงามากเหมือนตัดขาดสังคม แล้วยิ่งมาอยู่เมืองนอกด้วยแล้ว เครียดมาก ๆ เลยกันคะ คิดถึงพ่อถึงพี่ๆ หลานและเพือน ๆ ที่เมืองไทยมาก