สาย Entertainment และความมือถือสาก ปากถือศีลของสังคม

"สาย Entertainment และความมือถือสาก ปากถือศีลของสังคม"
เขียนโดย มานัส

หลายวันมานี่ก็คิดอยู่หลายครั้งว่าควรเขียนโน๊ตเล็กๆ เล่าเรื่องเกี่ยวกับกรณีน้องพริตตี้ดีไหม เพราะกรณีของน้องถือว่าเป็นอุทาหรณ์เกี่ยวกับความ "มือถือสาก ปากถือศีล" ของสังคมไทย

เอาเป็นว่าวันนี้ #วันพระ ก็จะลองเรียบเรียงลงให้ก็แล้วกันนะคะ เพราะได้ไป commented ในหลายเพจมาแล้ว

"เอน" "เอนปาร์ตี้" ""เอนนัว" หรือถ้าฉบับอเมริกานั้นจะเรียกว่า "Escort" ซึ่งไม่ว่าจะเอน หรือ escort ความหมายที่หนักไปกว่านั้นคือ

ไทย = เอนวี
อเมริกา = prostitution

เมืองไทยมี เมืองนอกก็มี แต่เพราะสังคมไทยไม่ยอมรับ กฎหมายไทยมองว่าการขายตัว หรือ prostitution นั้นผิดกฎหมาย ทั้งๆ ที่การขายก็มีให้เราเห็นเกลื่อน ไม่ว่าจะทางไลน์ ทางเอเย่น์ ทางผับบาร์ หรือแม้แต่ริมถนนบางสาย หรือสวนบางแห่ง (ข้ามถนนไปเป็นโรงพักก็มี)

แต่คนที่เขาขาย เขาก็จะชัดเจน เพียงแต่ไม่มีอะไรหรือใครคุ้มครองเขา (บางคนอาจมีกลุ่ม มีผู้มีอิทธิพล หรือมีผู้ชายที่ภาษาเราๆ เรียกว่าแมงดา คอยดูแล) กฎหมายก็ไม่คุ้มครอง สังคนรับรู้ก็…นะ

บางคนนั่งรอ “เอน” แขกอยู่หน้าร้าน พาแขกเข้าร้าน คุย ดื่ม ชงเหล้า สารพัด รวมทั้งให้แขก...ล้วงควัก บางคนโดน...ออฟ ไปต่อก็มี และมีบางคนที่แขกฝรั่งชอบ จ้างไปเป็นเมียบำเรอที่ต่างประเทศก็มี จากกรณีที่เห็นชัดที่สุด มีผู้หญิงแบบนี้ที่ไปอยู่อิตาลีหลายเดือนเพื่อบริการ...แขก แต่ไปในฐานะแม่บ้าน

เมืองนอกมีไหม...มีค่ะ หลายกรณีถูกกฎหมายเสียด้วย (หนังเรื่อง Pretty Woman)
การรับงานก็จะมีขั้นตอนไป หลายคนมีกลุ่มที่ดูแล มี agency มีมาเฟีย หลายคนก็…นะ เป็นสายฉายเดี่ยว

รับงานที่ไหน นานกี่ชั่วโมง กี่วัน กี่อาทิตย์ ก็แล้วแต่ตกลง

ในกรณีนี้คนขายเต็มใจขาย คนซื้อเต็มใจซื้อ ทำการตกลง ข้อจำกัด ข้อทำได้ หรือไม่ได้ก็ว่ากันไป ถือว่าแฟร์ๆ

แต่การที่เขา…ขาย (ไทยหรือต่างประเทศ ก็ไม่ได้มีหมายความว่า ผู้ซื้อจะมีสิทธิ์ทำอะไรเขาก็ได้)
เพียงแต่ผู้ซื้อบางรายไม่รู้สึกอย่างนั้น

==========================================================

และสายเอนเตอร์เทนหรือ escort ก็จะมีสายที่เบา ที่ถือว่าเป็นการให้บริการความสนุก ให้บริการ companionship or entertainment หรืออย่างที่ภาษาที่ตอนนี้เกือบทุกคนพอทราบคือสาย "เอน" และ "เอนปาร์ตี้"

ที่อเมริกามีเยอะแยะไป ประกาศตามหน้าหนังสือพิมพ์ใหญ่ๆ ยังมีให้เห็นเป็นประจำค่ะ

และการทำอาชีพ escort โดยไม่มีการขายตัวนั้นมีให้เห็นเยอะที่อเมริกา เคยลงไว้ในฉากของเรื่อง “เถ้าหัวใจ” ที่ณัฐเห็นภูเก็ตมากับเพื่อนร่วมงานโดยทั้งกลุ่มจ้าง “โสเภณีชั้นสูง” (อันนี้ใส่ความคิดให้ตัวละครคิดเช่นนั้น ซึ่งจริงๆ แล้วพวกหล่อนเหล่านั้นจะเป็นโสเภณี หรือแค่ escort หรือสายเอนแบบเอนเอียงไปทาง...นั้น ก็ให้ผู้อ่านจินตนาการเอง)

การทำงานของ escort มีทั้งเบาๆ “เอน” อยู่เป็นเพื่อน กินข้าว ออกงาน ไปเที่ยว ฯลฯ และสาย “เอนปาร์ตี้นัว” คือกอด จับ อย่างที่เราทราบ แต่ไม่ถึงกับมีเพศสัมพันธ์ ระยะเวลา สถานที่ และขอบเขต ก็จะมีการตกลง การรับงานเท่าที่ได้เคยเห็น ก็จะผ่าน agency งานส่วนใหญ่ escort ไปเดี่ยว หลายๆ โอกาส ไปเป็นกลุ่ม บางงานที่อาจเสี่ยงก็มีคนมาคุมว่าสาวๆ ไม่โดนล่วงเกินกว่าที่ตกลงไว้ ที่เมืองนอก ถ้า...no hands, no touching ก็ต้องเป็นเช่นนั้นจริงๆ

น้อยมากที่จะได้ยินข่าวล่วงละเมิด หรือการทำร้าย หรือการตายของ escorts
มันคงมีแหละ แต่น้อยกว่าประเทศเราเยอะ

คราวนี้หันกลับมาดูประเทศของเราที่อย่าว่าแต่การขายตัวนั้นผิดกฎหมายเลย การเอนเตอร์เทนโดยไม่มีการขาย...ก็ยังสีเทา

เล่นไพ่กับเพื่อน กินเงินเพื่อนด้วยความสนุกในหมู่เพื่อน ก็ถือว่าผิดกฎหมาย (พม่า เขมร ลาว มีบ่อนกันหม๊ดดดด)

 

==========================================================
มาถึงตรงนี้ หลายคนถามว่า แล้วพอเจออย่างนี้จะไปร้านแบบนั้นทำไม

เราไปเพราะเราไป นั่ง ดื่ม กิน เขียนนิยาย ไปคนเดียว ไปกับเพื่อน ไปกับแฟน ไปเดท ตามปรกติสามัญที่คนเรามักทำกัน แต่เราไม่เคยไปทำอะไรที่ผิดกติกา มารยาทสังคม หรือมารยาทสากล

สังคมที่เราอยู่มันแปลกประหลาด...การกระทำที่ถ้าเป็นประเทศอื่น กฎหมายจะมองว่าอนาจาร หรือแม้แต่การมองของสังคม...ก็จะมองว่าอนาจาร แต่พอโดนกระทำโดยคนที่มีเงิน ผู้ชายที่มาเป็นฝูง กลับโดนมองว่า...ปรกติ

จริงๆ มันไม่ควรปรกติ เพราะถ้าคุณยังทำพฤติกรรมอนาจารในที่สาธารณะได้ แล้วในที่ลับตาคน คุณจะทำอะไรกับน้องพริตตี้บ้าง

เช่นกรณีของน้องเบล...

น้องรับงานสายเอน สายเอนปาร์ตี้ สายชงเหล้า ก็ถือว่าน้องเป็น entertainer นะคะ น้องไม่ได้ขายตัว

ในงานมันก็มีอยู่แล้วการกินดื่ม เฮฮา

แต่จะดื่มแค่ไหน มันก็อยู่ที่สำนึก รู้ผิดชอบชั่วดีของคนที่ว่าจ้าง

ถึงได้เล่าว่าที่เมืองนอก การว่าจ้าง escort(s) ในการเอน การว่าจ้างจะชัดเจน มีขอบเขต ถ้าภัยเกิดขึ้นกับน้องๆ กฎหมายเขาก็จัดการ หรืองานนั้น...ถ้าเสี่ยง น้องๆ ก็อาจมีคนคุ้มกันไปด้วยคอยเฝ้าห่างๆ

อาชีพเอน หรือ escort นั้นมีการรองรับตามกฎหมาย หากในสังคม เขาก็ไม่ได้เปิดเผยโจ่งแจ้ง

ผิดกับบ้านเรา กฎหมายไม่มีรองรับ แต่ทางสังคมเปิดโจ่งแจ้งคาตา ไม่เว้นในร้านที่มีเด็กเล็ก ครอบครัว คนแก่ ผู้หญิง ฯลฯ นั่นในร้าน จะร้านฝรั่งหรู ร้านเนื้อที่หลายคนชอบนัก

บ้านเรา...ร้านอาหาร สถานที่ก็เป็นใจอีกด้วยให้สิทธิ์ผู้ชายกระเป๋าหนักที่พาพริตตี้มาสารพัดเอนมากกว่าลุกค้าคนอื่น บางร้านทำเมินเมื่อพนักงานของตนทำหน้าที่เอนให้แขกเมื่อพริตตี้หมดเวลากและกลับไปแล้ว แต่แขกยังไม่กลับ เรื่องชงเหล้า รินเหล้าพนักงานผู้หญิงของร้านก็ต้องทำตามหน้าที่อยู่แล้ว เพิ่มเติมคือให้ผู้ชาย หรือกลุ่มผู้ชายกอด หอม หรือร้องคาราโอเกะ (กรณีที่ร้านนั้นมีห้องพิเศษสำหรับจัดงานส่วนตัว และแขกสั่งติดเครื่องคาราโอเกะ) ด้วยเพื่อทิป 500-1000

ถ้าสังคมบ้านเรายอมรับการที่ผู้ชายบางคน หรือกลุ่มผู้ชายบางคนซื้อบริการเอนแบบนี้

ถ้าร้านอาหารดีๆ ยอมรับและให้สิทธิ์พิเศษแก่ผู้ชายพวกนี้

กฎหมายก็ควรให้ความคุ้มครองน้องๆ ที่ทำอาชีพ entertainer หรือเอน ไม่ใช่ให้สิทธิ์แต่ผู้ชายที่ต้องการหาความสุขกับผู้หญิงอื่นที่ไม่ใช่ภรรยา หรือแฟนตนเอง หรือให้สิทธิ์แก่ผู้ชายที่ไม่สามารถกิน ดื่ม เที่ยวคนเดียวได้ ก็ควรให้ความคุ้มครองแก่คนที่ทำงานให้การบริการ entertain บรรดาผู้ชายประเภทนี้ด้วย

เพราะหลายกรณีที่เห็น โดยเฉพาะกรณีของน้องเบล ที่ผู้ชายที่ใช้บริการเช่นนี้มีบางคนที่ผิดปรกติ วิปริต ไม่มีความเป็นลูกผู้ชาย ไม่รู้ขอบเขต ไร้สำนึก ไม่รู้ผิดชอบ ชั่วดี หรือบางกรณีไร้ความเป็นคน

#มานัส

Create Date : 21 กันยายน 2562		0 comments
Last Update : 21 กันยายน 2562 15:58:23 น.
Counter : 1744 Pageviews.
Share Tweet