กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีดินแดนหนึ่ง ที่เจริญรุ่งเรืองด้วยอารยธรรม ณ ที่แห่งนี้ยังมีเจ้าหญิงโฉมงาม เป็นจุดกำเนิดแห่งสุข แล โศกนาฎกรรม
เนื่องด้วยเจ้าหญิง เจริญวัย แลลาวัณย์ พระราชาจึ่งได้จัดสร้างวิหาร แลทำพิธีบวงสรวง อัญเชิญเทพจิตวิญญาณแห่ง ดิน น้ำ ไฟ แล ลม มาเพื่อที่จะเป็นเป็นเจ้าบ่าวแห่งนาง
เทพจิตวิญญาณแห่งดินในขณะนั้นกล่าวว่า "ตอนนี้ แผ่นดินเพิ่งถือกำเนิด เรายังมีภาระมากมาย จึงขอสละสิทธิ์"
ดังนั้น เทพจิตวิญญาณแห่งน้ำ จึงลงมาเพื่อพบกับนาง แลกล่าวกับนางว่า "หากเลือกเรา เราจะมอบความฉลาดให้แก่นาง" นางรับฟังแลตอบว่า "สำหรับมนุษย์ อย่างข้าแล้ว ความฉลาดที่มากเกินไป ย่อมนำภัยมาสู่ตน" เทพจิตวิญญาณแห่งน้ำ จึงกลับไป
จากนั้น เทพจิตวิญญาณแห่งไฟ จึงลงมาเพื่อพบนาง "หากเลือกเรา เราจะมอบความน่าสะพรึงกลัวให้แก่นาง" นางก็ยังตอบว่า "ความน่ากลัวที่มากเกินไป ก็เป็นภัยเช่นกัน" เทพจิตวิญญาณแห่งไฟ จึงกลับไป
แล้ว เทพจิตวิญญาณแห่งลม จึงลงมาพบกับนาง เมื่อพบนาง เทพจิตวิญญาณแห่งลม ได้คุกเข่าลงต่อหน้านาง แลจูบชายเสื้อนาง พร้อมกับกล่าวว่า "เราขอมอบความรักแก่ท่าน จนหมดหทัย แลขอรับใช้นางตลอดไป" นางซาบซึ้งในความรักของเทพจิตวิญญาณแห่งลม จึงกล่าวว่า "สำหรับมนุษย์อย่าเราแล้ว สิ่งเดียวที่เทียบกับเทพเจ้าได้ คือหัวใจรักอันมั่นคง" นางจึงเลือกเทพแห่งลม ในท้ายที่สุด
พระราชาและประชาชนต่างยินดีในความรักของทั้งสอง แต่เทพจิตวิญญาณแห่งน้ำ และ เทพจิตวิญญาณแห่งไฟ ไม่พอใจ เนื่องจากเทพจิตวิญญาณแห่งลม เป็นน้องคนสุดท้อง แต่ได้เจ้าหญิงไป
จึงได้บันดาลให้เกิดน้ำท่วม และไฟไหม้ผืนแผ่นดินนั้น เพียงชั่ววาร เมืองทั้งเมือง ก็จบหายไป....
เทพจิตวิญญาณแห่งลม ไม่อาจะทำการใดเพื่อช่วยเหลือเมืองได้ เนื่องจากเป็นน้องสุดท้อง มีพละกำลังไม่มาก
เมื่อเทพจิตวิญญาณแห่งดิน รู้เรื่องก็โกรธเจ้าหญิงเป็นอันมาก เนื่องจากคิดว่านางเป็นต้นเหตุแห่งความพินาศ..ที่เกิดขึ้น จึงได้ฆ่า....และสร้างผืนแผ่นดินใหม่ขึ้นจากร่างของนาง...
เทพจิตวิญญาณแห่งลม เสียใจเป็นอย่างยิ่ง จึงยังคนพัดวนเวียน อยู่ใกล้ๆกับแผ่นดิน อันเป็นร่างของนางที่เป็นดังดวงใจ จากนั้นมาจนถึงปัจจุบัน....และต่อไปในอนาคต
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [