เจอกันที่กระติ๊บ.....

คืนนี้นอนไม่หลับ อากาศร้อนชะมัด ....

แปลก ที่วันนี้ น่าเป็นวันที่ง่วงนอนมาก ๆ เพราะเมื่อคืนวันที่ 25 ก็ไปกินและดื่มกลับมาบ้านตั้งเกือบตี 1

เมื่อวันที่ 25 ไปกระติ๊บกะเค้ามาเหมือนกัน เพราะเพื่อนในห้องบลูจะกลับไปต่างประเทศ ได้เราก็ดันลืมถามไปว่า กลับไปประเทศอะไร

ไปถึงช้ากว่าเค้าเพื่อนเลย เพราะน้าโต้ง ( สองล้อรอคนซ้อน )งานยังไม่เสร็จบวกกับหลงสถานนีซะงั้น

ก่อนวันไปกระติ๊บ 1 วัน โทรนัดกับน้าโต้ง ซะดิบดี น้าบอกว่าให้มารถไฟใต้ดิน แล้วมาลงสถานีพระราม 9

พอมาถึงหัวลำโพง น้าโต้งโทรเข้ามาพอดี

น้าโต้ง --- ฉิน เอ็งอยู่ไหนแล้ว

ฉิน ---- ฉินอยู่หัวลำโพงแล้วน้า

น้าโต้ง --- เออ ๆ เอ็งมาลงสถานีพระราม 9 เลยนะ แล้วมารอที่หน้าแม็ค

ฉิน ---- ได้ ๆ น้า แล้วเด๋วเจอกัน

น้าโต้ง --- เอามาเร็ว ๆ แบตข้าจะหมดแล้วนะ

ฉิน ---- เช ๆ น้า


เชื่อน้าจ้ะ เดินมาซื้อตั๋วด้วยความมั่นใจเต็มกระเป๋า....ลงพระราม 9 ค่ะ

พอโผล่มาพระราม 9 แล้ว หาทางออกไม่เจอ มานต้องไปทางไหนวะเนี๊ย

คว้าทอสับมาได้ โทรหาน้าโต้งทันที

ฉิน --- น้าโต้ง ฉินมาถึงพระราม 9 แล้ว มันต้องออกทางไหนอ่ะ

น้าโต้ง ---- ไอ้ฉิน เอ็งดูตรงป้ายที่เค้าเขียนว่า เอ็กพะนาด จิ ออกทางนั้นแหร่ะ

ฉิน ---- น้าโต้งไม่เห็นมีเลย เห็นมันเขียน ฟอร์จูน รัชดาซอย 3

น้าโต้ง ---- งั้นเอ็งก็ออกป้ายที่เค้าเขียนว่า สถานทูตจีนแล้วกัน

ฉิน ---- น้าโต้ง มันก็ไม่มีนะ สถานทูตจีนน่ะ ไม่เห็นมันเขียนไว้เลย

น้าโต้ง ---- ฉิน งั้นเอ็งถามเจ้าหน้าที่เอาเองล่ะกัน ตรู๊ดดด ตรู๊ดดดด....

ง่ะ แบตหมดไปซะแหร่ะ น้าเรา

หันซ้าย หันขวา ไม่เห็นมีเจ้าหน้าที่สักคน ถามผู้โดยสารด้วยกันนี่แหร่ะ

กร๊ากกกก อยากจะบ้า ถามมาเรียบร้อยแล้ว เค้าว่าไงรู้ป่ะ

เค้าบอกว่า เอ็กพะนาด ต้องไปลงที่สถานีศูนย์วัฒนธรรม แล้วออกที่ ทางออกที่ 3 ต้องไปอีก 1 ป้าย

ฉินก้อไปเถียงเค้าอีกนะ ว่าเพื่อนให้ออกทางนี้ เค้าก็ส่ายหัว ต้องไปศูนย์วัฒนธรรมค่ะ ไปอีก 1 ป้าย

โอเช ไปอีก 1 ป้าย อีตอนไปอีก 1 ป้ายนี่แหระปัญหา เพราะดันได้ยินว่า ย้อนไปอีก 1 ป้ายอ่ะจิ

วิ่งลงใต้ดิน เพื่อกลับไปขึ้นรถไฟ โดดขึ้นฝั่งตรงข้ามเลย กำลังจะออกพอดี หวุดหวิดชะมัด

ง่ะ เงยหน้ามองป้ายสถานี ตรูเอ๊ยยย ทำไมโง่อย่างนี้ฟระ ย้อนไปมานก็เป็น เพชรบุรีสิ

ฮ้วยยยย มันต้องไปข้างหน้าอีก 1 ป้ายไม่ใช่ย้อนไป 1 ป้าย เศร้าใจกับการเดินทางของตัวเองจริง ๆ


พอรถจอดสถานีเพชรบุรี รีบวิ่งจู๊ดดดดดดด โดดขึ้นขบวนฝี่งตรงข้ามพอดี เฉียดฉิวอีกตามเคย

คราวนี้ได้ไปลงศูนย์วัฒนธรรมจริง ๆ สักที ลงได้แต่ออกไม่ได้อีก เพราะเงินในเหรียญไม่พอ

ต้องเอาเหรียญไปให้เจ้าหน้าที่เค้าเติมเงินให้อีก 2 บาท เพื่อที่จะได้ออกมาจากสถานีได้

เหอ....เหอ.... เหนื่อยชะมัด

โผล่มาถึงเอ็กพะนาดจนได้ซิเรา โทรหาน้าโต้ง ไม่ติดซะอีกแบตน้าหมดไปซะแล้วววว

รอหน้าแมค ก็ร๊อรอ เดินสำรวจจนทั่วแม็ค ก็ยังไม่เห็นปู้จายร่างใหญ่สักที

อ้อ ๆ นึกขึ้นได้ รีบโทรบอกไอ้เฉดทันที เฉดแกอย่ามาลงพระราม 9 นะ ตีตั๋วมาลงศูนย์วัฒนธรรมนะเฟร้ยยย

ไม่งั้นแกจะเหมือนเจ๊ ....

กว่าน้าโต้งจะมา กว่ากะเฉดจะมา เราเลยไปถึงร้านเป็นทีมสุดท้ายเลย

เจอน้าเพียงกับเจ้าเต้ย จับไปโชว์ตัวที่โต๊ะของห้องก้นครัว

บอกตามตรงอายค่อด ๆ ห้องก้นครัวสวย ๆ ทั้งนั้นเลย

แล้วฉินอ่ะ หน้ามันแผล่บ แก่ก็แก่ หัวก็กระเซิง ตีนกาก็เพียบ

ฮ่วยยยย อายชะมัด

ช้านไม่ใช่ของแปลกนะเฟร้ยยยย.....


แต่ว่า ดีใจจังที่ไป ได้เจอปร้าหยด มาโซ กะ น้องสาว ก็น่ารักสุด ๆ

เสียดาย ไม่เจอพี่ตุ้ม ( สคูบ้า ) ....

จบ เมากลับมาบ้าน แบบงง ๆ ดีนะ มีน้าเพียงมาส่ง

เสียว ๆ เหมือนกันว่าน้าเพียงจะหลับใน เพราะตาเยิ้มกว่าฉินอีก

ฉินอ่ะ นั่งไปหลับไป คุยไรบ้างก็จำไม่ได้ เมาขนาดนั้น ไม่อยากเชื่อเลย

แต่ว่านะ จริง ๆ คงไม่ใช่หรอก น่าจะเป็นธรรมชาติมากกว่า

แบบพอขึ้นรถพวกที่กรึ่ม ๆ ก็มักจะเผลอหลับทุกที

ขอบคุณทุก ๆ คนจ้ะ

ปล. งานนี้โดนแซวเรื่อง tag กระจาย เป็นที่ขำขันของเพื่อน ๆ


จบ....เรื่องเล่าเรื่อย ๆ เหนื่อยก็พัก ครั้งที่ 1......



.............. ความทรงจำทุกอย่างมีคุณค่าในตัวเอง แม้บางครั้งอาจเป็นความทรงจำแย่ ๆ

.............. แต่มันก็มีคุณค่าในแง่ของประสบการณ์ชีวิต ถ้าเรารู้จักที่จะเรียนรู้มัน จดจำ และนำมาเป็นเครื่องเตือนใจตัวเราเองและคนรอบข้าง .......

Create Date : 21 เมษายน 2552		0 comments
Last Update : 4 กันยายน 2552 11:06:54 น.
Counter : 853 Pageviews.
Share Tweet