|
ผ่านไป อีกคืน ...!
เธอผู้พลัดหลง ในความมืดบอดแห่งนาคร ปรารถนาที่นำพาไร้ทางทิศ สร้างภาพฝันเธอดื่มด่ำความเปล่ากลวงของอารยะจารีต
กระสันต์อันทาบทอ มิอาจต่อเติมรูปธรรม วิเวกแห่งบรรณาลัย ในคืนเพ็ญเด่นดวง ปราศจากอ้อมกอดอันอบอุ่น ของชายผู้เป็นที่รัก
ค่ำคืนที่ยาวนาน รอยก้าวเธอผ่านล่วงแล้วซึ่งความเปลี่ยวเปล่าของหลืบเมือง แม้บางซีกฟ้าจักเจิดแจ้งด้วยแสงไฟ ประดับราตรีกาล บทเพลงจากมุมมืดของสถานเริงรมย์ บอกเล่าเรื่องราวนางฟ้า และ ดวงดาว ดอกราตรีเบ่งบานท่ามกลิ่นเหล้าและควันบุหรี่ ชายหนุ่มผู้หลับไหลอยู่กับพิษสุรา ฝันหวานถึงปรารถนาอันซ่อนเร้น เขาพร้อมจะตื่นขึ้นมาหยิบยื่นเศษเงินอันน้อยนิดเพื่อแลกกับการสมสู่ เข็มนาฬิกายังท่องวนไปเรื่อยเรื่อย คล้ายรอการมาบรรจบพบเจอ
เธอผู้พลัดหลง ในความมืดบอดแห่งนาคร กับปรารถนาที่นำพาไร้ทางทิศ สร้างภาพฝันเธอดื่มด่ำความเปล่ากลวงของอารยะจารีต
กระสันต์อันทาบทอ จะต่อเติมเป็นรูปธรรม ดับความวิเวกแห่งบรรณาลัย ในคืนเพ็ญเด่นดวง ด้วยอ้อมกอดของชายแปลกหน้า ค่ำคืนที่ยาวนาน จะผ่านไปอีกคืน ………………………………… โดยคำ ลานเทวา
| Create Date : 27 สิงหาคม 2553 |
|
1 comments |
| Last Update : 27 สิงหาคม 2553 20:54:31 น. |
| Counter : 463 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
