up ไวจังเลย

สุดแสนจะไพเราะ

ป้าขอแอดนะ จะได้แวะมาอ่านบ่อยๆ

เอาเป็นว่า อัพตอนไหนเดินไปเคาะประตูบ้านป้าหน่อยละกัน

ผู้เฒ่าจะโขยกเขยกมาอ่านจ๊ะ

หวานจังใช้คำสวยทุกคำเลย
เพลงเพราะอีกต่างหาก

ขอบคุณนะคะที่แวะไปยิ้มหวานที่สตูดิโอริมหาด
บ้านคุณแม่นายธันว์

หวังว่าคงถูกใจ และแวะมาอีกบ่อย ๆ นะคะ

หลังไมค์จ๊ะ

อัพสามเวลาหลังอาหารเลยน๊า....ขยันจังเลย

อาจจะไม่เข้าใจลึกซึ้ง
แต่ ชอบค่ะ

คิดถึงลานดอกแก้วที่ศิลปากร วังท่าพระจังเลย

หนสุดท้าย...วันนั้นไปดูงานท่านอังคาร เสร็จแล้วมานั่งเขียนโปสการ์ดเพื่อส่งสูจิบัตรงานไปให้พี่คนหนึ่ง

กลิ่นหวานของดอกแก้วยังติดในความทรงจำอยู่แล้ว

สวัสดีค่ะ..

อ่านแล้วเห็นภาพเลยค่ะ
ความรู้สึกตอนนี้เป็นเช่นนี้ค่ะ

...

หนึ่งกลีบบางที่พลิ้วไหว..
สื่ออาลัยในโลกหล้า
ณ ยามเช้าชื่นศรัทธา
..หนึ่งผกา..ร่วงราโรย

ห่มผิวดินให้อุ่นกรุ่นกลิ่นแก้ว
ร่วงลงแล้วปลิดฝันอันระโหย
แนบดินอุ่นกรุ่นฝันอันโบกโบย
ลมแผ่วโชยปลอบขวัญวันจากลา

....

ขอบคุณค่ะที่ไปเยือนณ เรือนใจ

ขออนุญาตแอดบล็อกท่านนะคะ

เพราะจังค่ะ

แอบอยากเห็นภาพสี..

แวะมาดู
ยังไม่อัพ
งั้นกลับละ
………………..
ทิ้งหลังไมค์ไว้หลายวันแล้ว ดูหรือยัง จ๊ะ????

เพราะมากเลย

สวัสดีค่ะ กลอนเพราะ รูปสวยค่ะ
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่บล็อคนะคะ

ขอเก็บไว้ในย่ามฝัน...

สักคนนะค่ะ...