โลกส่วนตัว หยดน้ำ : ชายนิรนาม ภาพ : ณ ทุ่งนาเมืองร้อยเอ็ด สังคมใหญ่รักร้าง....................แรมไกล หดหู่ท้อแท้ใจ.........................เหว่ว้า ถูกแก่งแย่งผลักไส.................ตกขอบ เหน็ดเหนื่อยเมื่อยอ่อนล้า.........ปลกเปลี้ยจนแสลง ถนอมแรงเก็บเนื้อ.....................เจียมตน กินอยู่อย่างอดทน......................แต่น้อย เกิดตายแค่เพียงหน....................คนหนึ่ง ต้อยต่ำดำด่างด้อย.....................แปดเปื้อนธรรมดา ใครจักหาว่าบ้า...................บวมบอ ล้อเรียกเสียให้พอ..................แค่นั้น ต่างหมู่ต่างเหล่ากอ................จึ่งแผก ถูกปิดหัวใจกั้น.......................บีบคั้นสะสม สังคมใหญ่โหดร้าย...........แข่งขัน่ ล้มพลาดกัดถีบพลัน..........เขี่ยขว้าง ชีวิตดั่งกังหัน..................เปลี่ยนปรับ ซอกหลืบในโลกกว้าง.......ซ่อนให้ใจเสถียร เปลวเทียนระบัดพริ้ว...........วาบไหว ริบหรี่แสงรำไร...................อ่อนด้อย หายใจเป่าวูบไว..................สัมผัส ลมพัดเพียงแต่น้อย.............จบสิ้นทานทน เดินถนนห่างผู้.....................ไกลคน โลกส่วนตัวเพียงตน...............ถ่องแท้ ธรรมชาติเชิงชล...................ชายป่า อบอุ่นไอรักแท้......................พักฟื้นพลังหวน   Create Date : 16 ตุลาคม 2551 3 comments Last Update : 6 เมษายน 2554 10:43:40 น. Counter : 1076 Pageviews. Share Tweet

ชอบครับ ใช้คำง่ายๆดี   โดย: ตาพรานบุญ 17 ตุลาคม 2551 0:43:44 น.

ข้าวเหนียวเคี้ยวค่ำเช้า...........อะหรี่ดอย ข้าวมะลิหอมลอย.............กลิ่นฟุ้ง กินข้าวจี่แซ่บสอย.............อร่อยปาก ข้าวโป่งกรอบเกรียบกุ้ง..........ย่างปิ้งผิงไฟ อุ่นไอรักรอบล้อม.............กองฟืน อ้อยอิ่งควันม้วนกลืน............แผ่พ้น ลมหนาวหอบรักคืน............ท้องทุ่ง ข้าวใหม่ปลามันล้น............ถิ่นบ้านนาเรา   โดย: ลำน้ำ C 21 ตุลาคม 2551 22:49:41 น.

ฝากสายลม ยามเช้า กล่าวย้ำว่า ขอบคุณใน เมตตา นี้เหลือหลาย สู้อุตส่าห์ แวะเวียน เข้าทักทาย แสนซาบซึ้ง มากมาย น้ำใจคุณ/... สวัสดี วันอาทิตย์ค่ะ ตอนแรก คิดว่าฝนหยุดแล้ว ที่ไหนด้ ตกอีกละ ตื่นละยัง คะ   โดย: สุนันยา 26 ตุลาคม 2551 10:26:47 น.