::27::
25 OCT 2019
Dreams For Sale
"เคยมีคนเห็นปลาโลมาที่นี่ด้วยนะ" เค้าเอ่ย "สวยจัง กลางคืนคงเห็นดาวเต็มฟ้า ทะเลดาวของแท้" "ที่นี่สวยดีนะ แต่ไม่เห็นมีประกาศขาย ตรงโน้นก็มีรีสอร์ทสร้างใหม่ ที่ดินแถวนี้คงแพงน่าดู" "ด้านหลังมีภูเขาและมีรางรถไฟแล่นผ่าน เหมือนฉากในหนังของจิบลิเลยเนอะ" ฉันพูดพรางหมุนตัวไปรอบๆ 360องศา ชมวิวแบบพาโนรามาที่ไม่มีบ้านคนซักหลัง ยกเว้นรีสอร์ทที่เพิ่งสร้างเสร็จใหม่ๆซ่อนตัวเงียบสงบอยู่เพียงหลังเดียว "ไปเถอะ จะพาไปดูหมู่บ้านบนเขาลูกนั้นมีเส้นทางคดเคี้ยวตามเชิงเขาด้วยนะ จะพาไปดูเค้าปลูกสับปะรด" เค้าชี้ชวน "เดี๋ยวสิ ขอบุกรุกเข้าไปที่หน้าหาดนั่นหน่อย คงไม่มีใครว่าหรอก ก็ไม่เห็นมีคนอยู่เลยซักคน"
ฉันเดินนำเค้าเข้าไปยังที่ดินว่างเปล่าแปลงถัดมาจากรีสอร์ทหลังนั้น ผ่านผืนดินราบเรียบผืนใหญ่ และต้นสนที่ถูกปล่อยทิ้งไว้เพียงต้นเดียวกลางผืนดินนั้น โดยมีฉากหลังเป็นทะเลสีฟ้า เดินไปจนถึงหน้าหาดที่ทำเนินหินเตี้ยๆ ก่อตัวเป็นเขื่อนหินยกสูงขึ้นมาจากหาดทรายนิดหน่อย
"ดูจากลักษณะการถมดินและทำเขื่อนหินแบบนี้ เตรียมสร้างรีสอร์ทแน่ๆ" เค้าเดินบ่นอุบอิบตลอดทาง
"โล่งดีจัง รู้สึกสมองปลอดโปร่ง ไม่เหมือนทะเลแถวบ้านเราเลยเนอะ แถวนั้นผู้คนพลุกพล่าน และสิ่งปลูกสร้างรกรุงรังเต็มไปหมด"
"อืมมมทะเลเดียวกัน แต่ถอยห่างออกมาแค่ไม่กี่กิโล ก็เหมือนหลุดออกมาอยู่คนละโลก อีกหน่อยพอรถไฟรางคู่สร้างเสร็จ รีสอร์ทก็คงผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด บังทิวทัศทะเลแบบนี้ไปหมดล่ะ"
"ใช่ อีกหน่อยฉากในหนังของจิบลิก็คงหายไปแล้ว ถ่ายรูปให้หน่อย จะเก็บไว้เป็นที่ระลึก" ฉันส่งโทรศัพท์ให้เค้า แต่ลืมไปว่าแบตหมด "นั่นงัย ไม่ได้เก็บความทรงจำแล้วล่ะ แบตหมด" เค้ายื่นโทรศัพท์คืนให้ฉัน แล้วควานหาโทรศัพท์ของตัวเอง "ลืมไป ไม่ได้เอาโทรศัพท์มา ไว้รอนักท่องเที่ยวมารีวิวให้ดูก็แล้วกันนะ พอรีสอร์ทเปิดให้บริการ คงมีรีวิวตามมาอีกเพียบ" เค้าเอ่ย "รีวิวหรอ แล้วพวกเค้าจะบรรยายมั้ยว่าที่นี่เงียบสงบและสวยเหมือนฉากในหนังของจิบลิ "
"ถึงตอนนั้นที่นี่ก็คงไม่เงียบแล้วล่ะ ที่นี่เป็นที่เดียวที่มองเห็นทะเลได้จากหน้าต่างรถไฟเลยนะ มองมาจากบนภูเขาลูกนู้น จะเห็นวิวภูเขาลาดตัวลงซบกับทะเล ถ้าเราอยู่บนรถไฟขบวนนั้น เราจะเคลื่อนผ่านความงามแบบอัศจรรย์ถ้าเราทันสังเกตุ"
"นายนี่...น่าไปเป็นเขียนรีวิวให้กับทางรีสอร์ทนะเนี่ย" ฮ่าๆๆๆ เราหัวเราะพร้อมกัน แล้วก็เลิกแสดงความสนใจในรีสอร์ทหลังนั้นอีก .. "อยากมีทะเลแบบนี้ที่หน้าบ้านจัง" ฉันเอ่ยคำร่ำลาท้องฟ้า ทะเล และฉากรถไฟในจินตนาการของจิบลิ เก็บภาพความทรงจำไว้ด้วยสายตาเป็นครั้งสุดท้าย แล้วเดินจากไปเงียบๆ
VIDEO .. อาจเป็นภูเขาที่ว้าเหว่ หรืออาจเป็นทะเลที่ช่างฝัน เราจะติดปีกให้รถไฟมหัศจรรย์ โบยบินไปในโลกฝันจินตนาการ จะเป็นทุกอย่างที่ฝันใฝ่ จะคว้าไขว่วันวัยแสนหวาน เพราะโลกนี้แท้จริงนั้นคือนิทาน เพียงกาลเวลาเคลื่อนผ่านเหนือรางรถไฟ ..