เ ร า ต่ า ง เ ป ลี่ ย ว เ ห ง า บ น ด ว ง ด า ว สี น้ำ เ งิ น
ดื่มแด่... ความเหงาดนตรีกวีและเพื่อนดีๆสักคน
เ ร า ต่ า ง เ ป ลี่ ย ว เ ห ง า บ น ด ว ง ด า ว สี น้ำ เ งิ น
เธอ...ดื่มแสงเดือนในคืนเดือนร้าวฉัน...ดื่มแสงดาวในคืนเดือนหม่นเรา...ต่างมองหาแววตาบางคนที่...บังเอิญคว้างหล่นบนความเดียวดาย เธอ...ผิวเพลงใบไม้ระบายฟ้าฉัน...โอบกอดกีต้าร์กล่อมเกาสายเรา...สุมฟืนก่อฝันล้อมพันกายสุด...ขอบโลกกว้างไกลใต้ฟ้านั้น กระชับเราเข้ามาใกล้กองไฟอุ่นนั่งผิงดาวดวงคุ้นต่างกองฝันหลอมภูเขาละลายเราไว้ด้วยกันบนเส้นทางนิรันดร์ฉันและเธอ ไกลห่างจึงอ้างว้างเหน็บหนาวกรีดน้ำตาดวงดาวทุกคราวเผลอแว่วยินเสียงสำเนียงนกละเมอก็พร่ำเพ้อเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย เราถอนตัวจากโลกโบกระบัดไล่คว้าเมฆลอยพัดแล้วลับหายดื่มกวี ดื่มดนตรี ดื่มดาวรายเดินทางสู่ความหมายที่ไม่มี เปลี่ยวเหงาเราจึงเปลี่ยวเหงาบนดวงดาวสีน้ำเงินดวงนี้ดื่มดาวอาบฟ้าอาบน้ำตาราตรีเวียนว่ายอยู่ในบทกวีอันลึกลับ
ผีเสื้อยิปซี๖ พฤษภาคม ๒๕๕๙
|
|
|
Create Date : 06 พฤษภาคม 2559 |
|
6 comments |
Last Update : 6 พฤษภาคม 2559 0:22:30 น. |
Counter : 1534 Pageviews. |
|
|
|
ดีใจที่คุณยิปซีชอบภาพสีน้ำเหมือนกัน
นั่งหาเพลงอยู่นานเหมือนกัน ที่จริงไม่รู้จักนักดนตรีท่านนี้หรอกค่ะ
ค้นในยูทูบไปเรื่อย ๆ เปิดฟังเพลงแล้วรู้สึกว่าเพราะดี
เลยแฮ้บมาลงบล็อกซะเลย
กลอนบล็อกนี้เพราะมากเหมือนเคย
ชอบสำนวนกลอนของคุณยิปซีจัง
ทั้งเพราะและให้ความรู้สึกที่ลึกซึ้งมาก
กดไลค์กับโหวตให้เลยค่า