แล้วเราก็ได้เจอกัน.....
วันนี้เป็นวันแรกที่แม่ร้องไห้จนไม่รู้จะร้องยังไงแล้ว สงสารหนู หนูโดนเจาะเลือด
หนูร้องไห้...แม่กลัวหนูจะเป็นอะไรไป...คนสวยของแม่...แม่กอดหนูตลอดทางกลับบ้าน
ป้าหมอบอกว่า ต้องมาเจาะพรุ่งนี้อีกที เช็คดูว่่าค่าความเหลืองของหนูลดลงไหม....รักลูก
แม่ไม่กล้าอาบน้ำให้หนู...เลยให้คุณยายเหมาทุกวัน ^_^
หนูกลับมาบ้านสามพรานได้ไม่นาน...คุณย่า กับ ป้าต๋อย ลุงตู่ พี่เนปจูน พี่น่านเจ้า พี่มาริจัง ก็มาหาหนู
คุณแม่กับคุณพ่อเอาผมหนูไปลอยแม่น้ำค๋า
ทุกๆวันภารกิจของหนูคือไปให้กำลังใจคุณตาแกละ...ทุกๆ 7 โมงเช้าที่ข้างๆลู่วิ่งคะ
วันนี้แม่ขอจบการ up สำหรับช่วงนี้ก่อนน๊ะ....หนูมีอะไรๆให้แม่แปลกใจได้ทุกวัน.....
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
