กุมภาพันธ์ 2552

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
28
 
ตรวจสุขภาพทุกปี ดีจริงๆ
เมื่อวานนี้ไปตรวจสุขภาพประจำปีมา เป็นสวัสดิการของบริษัทให้พนักงานทุกคนได้ตรวจสุขภาพปีละ 1 ครั้ง

เราไปตรวจตอนที่เข้างานมาแรกๆ แต่ก็ไม่ได้ไปทุกปี มีอยู่ช่วงนึงเว้นไป 3 ปี เพิ่งไปอีกทีเมื่อปีที่แล้ว กะว่าปีนี้จะไม่ไปแต่เพื่อนเราบ่นว่า เค้ามีสวัสดิการให้ ได้ตรวจฟรี อายุก็เยอะแล้ว (???) ให้ใส่ใจสุขภาพซะบ้าง ถ้าเราไม่ไปเดี๋ยวจะมาลากตัวไป โอเคเพื่อน เดี๋ยวปีนี้ไปตรวจก็ได้

พอเคลียร์งานเรียบร้อยสัก 9 โมงก็เดินไปสถานพยาบาล ไปถึงเห็นมีคนรอตรวจอยู่ก่อนหน้าประมาณ 10 คน ก็ถือว่าไม่มาก เจ้าหน้าที่ก็ขอหมายเลขประจำตัวเพื่อไปหยิบแฟ้มประวัติมา และก็ให้ชั่งน้ำหนักและวัดรอบเอว ปีนี้น้ำหนักขึ้นมา 1 กิโลแฮะ เอาใหญ่กว่าเดิม 1.5 เซน แง๊ว....

พอกรอกข้อมูลแล้วก็รดพยาบาลมาสอบถามประวัติสุขภาพและวัดความดันปีนี้เราความดันปกติ ปีที่แล้วความดันต่ำไปหน่อย จากนั้นพยาบาลก็ให้เราไปเอ็กซเรย์ ที่ห้องนั้น เราต้องถอดเสื้อและเสื้อชั้นใน รวมทั้งสร้อยคอออก แล้วใส่เสื้อคลุมสีเขียว และไปยืนตรงๆ หน้าเครื่อง พอเสร็จแล้วก็กลับไปแต่งตัว

เสร็จแล้วก็ไปเจาะเลือด พอเรียกเราเข้าไปพยาบาลก็บอกให้ไปเอาปัสสวะมาตรวจก่อน แล้วถึงจะเจาะเลือด แล้วบอกให้เราเอาปัสสวะช่วงกลางๆด้วยนะ ให้ทิ้งตอนต้นก่อนแล้วรองมาสักครึ่งถ้วย ตอนปลายๆก็ไม่เอา ยุ่งจริงๆ ดีนะไปฉี่รดมือตัวเอง

พอได้แล้วก็กลับเข้ามาเจาะเลือด วันนี้เส้นเลือดเราหาง่าย บางครั้งหาอยู่นานหลายนาที คราวนี้ทีเดียวเจอเลย ยังไม่กล้ามองเหมือนเดิม มันหวาดเสียวนี่นา พอเสร็จแล้วก็แปะพลาสเตอร์และให้งดแขนไว้ให้เลือดหยุดไหล

จากนั้นก็ไปรอตรวจสายตา เราสายตาสั้นแต่ใส่คอนแท็กเลนส์ ปีนี้อ่านตัวเล็กๆเริ่มไม่ชัดแล้ว คิดว่าสายตาอาจจะสั้นลงต้องมาตรวจละเอียดอีกที แต่ตอนนี้ก็ยังใช้ได้อยู่ ปกติ ถ้าไม่ได้ทำงานในโรงงานหรือคอนโทรลรูม ก็จะตรวจแค่นี้แล้วก็พบหมอเลย แต่เราเห็นว่าตอนนี้คนน้อยแล้ว มีอยู่ 5-6 คนเท่านั้น เลยขอเค้าว่าอยากตรวจให้หมด

พยาบาลก็เลยให้ตรวจสมรรถนะปอด ให้เป่าเครื่องอะไรสักอย่างให้ยาวที่สุด ซึ่งผลก็ออกมาปกติ และก็ไปตรวจการได้ยิน เค้าจะให้เข้าไปในกล่องกระจก ใส่หูฟังแล้วยกมือข้างที่ได้ยินเสียงออกมา บางทีเราก็ได้ยินเบามากๆ รู้สึกว่าหูข้างซ้ายจะได้ยินเบากว่าข้างขวา อาจจะเพราะเพิ่งหายจากหูอักเสบก็ได้ แต่ผลโดยรวมก็ปกติ

จากนั้นก็รอพบคุณหมอ เมื่อเข้าห้องไป คุณหมอก็ฟังเสียงหัวใจ ตรวจคอและส่องดูหู ถามอะไรเล็กน้อยแล้วก็ถึงเวลาที่รอคอย คุณหมอให้ขึ้นไปนอนบนเตียง ปลดตะขอเสื้อชั้นในเพื่อตรวจเต้านม

ไอ้นี่แหละ ปีแรกที่เรามาตรวจถึงกับสะดุ้ง ไม่เคยมีใครมาจับนมเค้ามาก่อนเลยนะ คุณหมอเป็นคนแรกเลย ปีก่อนๆ จะเป็นหมอสูงอายุ เค้าจะเอาผ้ามาคลุมแล้วสอดมือมาคลำ คุณหมอก็จะทำหน้าตาไร้อารมณ์และพูดด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์สุดๆ ปีที่แล้วเราก็ไม่ได้ตรวจตรงนี้เพราะวันที่ไปเป็นคุณหมอผู้ชาย แต่ปีนี้พอเราปลดตะขอและนอนลงแล้ว คุณหมอก็เดินมาเลิกเสื้อขึ้นไปให้เราโป๊แบบอล่างฉ่างซะอย่างนั้น เฮ๊ย..ไม่มีอะไรมาปิดเลยเหรอ โอ้โห... ปีก่อนๆที่เคยตรวจคุณหมอจะเอาผ้ามาคลุมแล้วสอดมือเข้ามาคลำ แต่ปีนี้แปลก ไม่มีการคลุมอะไรให้ คุณหมอเลิกเสื้อเราขึ้นไปเฉยๆแล้วบอกให้ยกมือทั้ง 2 ข้างขึ้นไว้บนหัว แล้วคุณหมอก็ลงมือคลำ....

คุณหมอไม่คลำเฉยๆ ยังโกยอีก มันไม่ค่อยมีใช่มั๊ยคะ คุณหมอคลำอยู่สักพัก แล้วก็บอกเราว่ามีก้อนเล็กๆอยู่ ให้เราเอามือมาคลำดู เราไม่เห็นรู้สึกถึงก้อนอะไรเลย (ไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนบอกว่า ทำไมไม่บอกคุณหมอไปว่า นั่นมันหัวนมหนูค่ะ ไอ้บ้า ทะลึ่ง..) คุณหมอก็คลำต่อแล้วบอกว่าหายไปแล้ว อาจจะเป็นก้อนไขมัน แล้วก็ไปคลำอีกข้าง ไม่มีอะไรก็กลับมาคลำข้างเดิมต่อ เอ่อ..คุณหมอคะ หนูรู้สึกเหมือนถูกลวนลามโดยไม่มีทางสู้เลยค่ะ คุณหมอคลำอย่างเมามันมากเลยนะคะ พอไม่เจออะไรก็ให้ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า มันใส่เสื้อชั้นในยากนะ ต้องเอื้อมมือไปใส่ข้างหลัง คุณหมอถามว่าใส่ได้มั๊ย ถ้าไม่ได้เดี๋ยวช่วยใส่ให้ อ่า..ไม่เป็นไรค่ะ เราก็พยายามอยู่แป๊บนึงก็เสร็จ แล้วก็มานั่งคุยต่อคุณหมอก็มาดูผลตรวจเลือดกับปัสสวะ เดี๋ยวนี้มีผลออนไลน์เลย เริ่มไฮเทคแล้ว ผลทุกอย่างปกติดี เรียบร้อย ถ้าเราอยากดูผลคร่าวๆ ให้เข้าไปดูในเวปไซต์ได้ และผลการตรวจอย่างละเอียดทุกอย่างจะส่งไปให้อีกประมาณ 2 อาทิตย์

จบแล้ว การตรวจสุขภาพปีนี้ ใช้เวลารวม 1.30 ชั่วโมง ช่วงบ่ายรู้สึกแปลกๆมึนๆหัว แล้วก็มีน้ำมูกนิดหน่อย สงสัยจะเป็นหวัด ไม่รู้ว่าเป็นเพราะไปเปิดหน้าอกให้คุณหมอคลำอยู่นานหรือเปล่า หรือเพราะตอนเดินจากตึกที่ทำงานเราไปสถานพยาบาลมันไกลเหมือนกันและแดดร้อนจัดด้วย

เช้าวันนี้ตื่นมามึนหัวและหายใจไม่ค่อยออก เป็นหวัดแน่ๆ ขี้เกียจไปเอายาที่สถานพยาบาล มันไกลและคิวรอยานี่คนเยอะ ก็เลยไปซื้อยาจากตลาด ร้านนี้เป็นร้านที่ไปซื้อยาเป็นประจำ จะขายของถูกมาก ไปบอกอาการเภสัช เค้าก็จัดยาให้แล้วเรียกว่ามาอธิยายว่า “มานี่ตัวเล็ก จะอธิบายให้” แหม..เธอมันก็ตัวพอๆกับชั้นนี่แหละ ดูแล้วนะ เธออายุน้อยกว่าฉันแน่ๆ เราบอกกลับไปว่า “แล้วตัวเองตัวใหญ่ตายละ” เค้าหัวเราะแล้วบอกว่า “ตัวเล็กเอาไว้เรียกเด็กๆไง” เอ๊า..คิดว่าชั้นอายุเท่าไหร่กันนี่ เคยไปซื้อครีมบำรุงเค้าบอกว่าเรายังไม่ต้องใช้หรอก ไว้ถึง 30 เมื่อไหร่ค่อยมาซื้อ มีงี๊ด้วยวุ๊ย แล้วชั้นน่ะเกิน 30 แล้วนะยะ จะดีใจดีมั๊ยเนี่ย



Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 16 มิถุนายน 2552 13:07:04 น.
Counter : 656 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เด็กหญิงฟ้าใส
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]