Bloggang.com : MamyHwaHwa : HwaHwa 3 ขวบแล้วจ้า

สิงหาคม 2554

	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30	31

28 สิงหาคม 2554

HwaHwa 3 ขวบแล้วจ้า

HwaHwa 3 ขวบแล้วจ้า

หว่าหวา 3 ขวบแล้วจ้า
หนัก 14 kgs. สูง 95 cm. มีฟัน 22 ซี่แล้ว
ตอนนี้สาวน้อยเรียนอนุบาล 1 แล้ว
มีชื่อเล่นเพิ่มขึ้นหลายชื่อ เช่น อ้อนจัง ดื้อจัง ซนซนจัง
มีความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก
ชอบช่วยเหลือหม่าม้าทำงานบ้าน ไม่ว่าจะเก็บผ้า พับผ้า กวาดบ้าน
(ซักผ้า เมื่อก่อนชอบ แต่เดี๋ยวนี้หว่าหวาตื่นสายเลยไม่ได้ช่วยหม่าม้าซักผ้า)

ความสามารถที่ทำได้
- สามารถขี่จักรยานได้สบายๆ
- ชอบร้องเพลง และเต้นมากๆ
- ระบายสี 1 รูปด้วยหลายๆ สีได้ ไม่ใช่สีเดียวทั้งรูป แต่ยังออกนอกเส้นอยู่เยอะ
- นับจำนวน 1-10 (ไม่ใช่แค่นับเลข แต่รู้จำนวนจริง)
- แยกแยะภาพที่เหมือนหรือต่างกันได้
- รู้จัก ก-ฮ, A-Z เกือบทุกตัว
- หย่านมแล้ว แต่ยังกินนมขวด

สามารถพูดคุยรู้เรื่องเหมือนผู้ใหญ่มากๆ และก็มีหลายครั้งที่พูดคุยแล้วทำให้เราขำได้ง่ายๆ เช่น
หว่าหวา : ตอนหว่าหวาเล็กๆ เรียนอยู่ชั้นล่าง กินขวดนม ตอนนี้หว่าหวาโตแล้ว เรียนชั้นบน ต้องเดินขึ้นบันไดไป ไม่ต้องกินขวดนมแล้ว
หม่าม้า : (เคาะที่ขวดนมที่หว่าหวากำลังดูดอยู่) แล้วนี่อะไร
หว่าหวา : ขวดนมไว้กินที่บ้านนนน

หว่าหวา : ทำไมหม่าม้ามีสิวล่ะ
หม่าม้า : ก็หม่าม้าเช็ดหน้าไม่สะอาดนี่ เลยมีสิวขึ้น หว่าหวาก็เหมือนกัน ต้องเช็คหน้าให้สะอาดนะ จะได้ไม่มีสิวขึ้น
หว่าหวา : หนูยังไม่โตสักหน่อย

มีหลายๆ เรื่องที่ทำให้เราทึ่งว่า เด็ก 3 ขวบรู้ขนาดนี้แล้วหรือนี่
หว่าหวาเรียนเรื่องผักและผลไม้มา ปะป๊าเลยลองภูมิสักหน่อย
ปะป๊า : ส้มเป็นผักหรือผลไม้
หว่าหวา : ผลไม้
ปะป๊า : แครอทเป็นผักหรือผลไม้
หว่าหวา : ผัก
.
.
.
หว่าหวาตอบได้ถูกต้องหมด ปะป๊าเลยถามว่า
ปะป๊า : ดอกบัวเป็นผักหรือผลไม้
หว่าหวา : ดอกบัวเป็นดอกไม้

ขับรถไปกับหว่าหวา 2 คน มีคนเดินข้ามถนน
หว่าหวา : หม่าม้า ทำไมเมื่อกี้ไม่มีไฟสีส้มกระพริบล่ะ
หม่าม้า : ทำไมต้องมีไฟสีส้มกระพริบล่ะ
หว่าหวา : ก็คนต้องข้ามถนนตรงที่มีไฟสีส้มกระพริบสิ

และก็มีเรื่องที่ทำให้หม่าม้าซึ้งได้เช่นกัน
วันนึงปะป๊างอนหม่าม้า หม่าม้าพยายามง้อแล้ว ปะป๊าก็ไม่ยอมคืนดี เลยคุยกับหว่าหวาให้หว่าหวาช่วยง้อปะป๊า
หม่าม้า : ปะป๊าโกรธหม่าม้า ทำยังไงดีล่ะ
หว่าหวา : ปะป๊าโกรธหม่าม้า ก็ไม่เป็นไร หว่าหวาจะอยู่เป็นเพื่อนหม่าม้าเองนะ (แล้วทำหน้าจริงจัง)

คืนก่อนวันงานวันแม่ที่โรงเรียน ปิดไฟเล่านิทานนอนแล้ว สักพักหว่าหวาก็ไม่ได้หลับ ลุกขึ้นมาแล้วก็บอกว่า
หว่าหวา : หม่าม้าคะ ฟังหนูร้องเพลงอุ่นใดๆ นะคะ (เพลงอิ่มอุ่น)
แล้วก็ร้องตั้งแต่ต้นจนจบเพลง ด้วยสายตาเป็นประกายในความมืด
หม่าม้าก็น้ำตาไหลออกมาเองเลย