Bloggang.com : kidmaiaok - ~ภูกระดึง~

~ภูกระดึง~

ไปภูกระดึงมา....แล้ว>.....มีคนเคยบอกไว้ว่าคนที่มีปัญหาเรื่องสุขภาพควรมาเที่ยวที่อากาศดี ๆ เลยคิดว่าน่าไปหาที่เที่ยวสักที เลยศึกษาในเว็บหาที่เที่ยวที่นใจ นั่นก็คือ...อุทยานแห่งชาติภูกระดึง เนื้องจากว่าอยู่บนที่สูง และต้องใช้แรงขา และ ใจ ในการเดินทาง เมื่อเห็นอย่างนั้นแล้วเราจึงตัดสินใจมาที่ ภูกระดึง เมื่อมาถืงเราได้รับรู้ถึงบรรยกาศและความอดทนอย่างมาก เราเดินทางมาในวันที่ 5 ธ.ค 2551 มาถึงภูกระดึง วันที่ 6 ธ.ค. 2551 เหนื่อยมากมายเลยอ่ะ แต่สนุกมากๆ happy happy

.....เราเดินทางโดย บริษัทขนส่ง แอร์เมืองเลย เดินทางออกจากหมอชิต
4 ทุ่มกว่า มาถึงตี 4 กว่า ๆ เกือบตี 5 มาถึง ผานกเค้า หรือร้านเจ๊กิม เขามีบริการห้องน้ำ อาหาร การจองตั๋วล่วงหน้า เราได้ใช้บริการที่นี่ได้ทั้งหมดเลย (ยกเว้นการนอน) มีรถสองแถวจอดรอรับนักท่องเที่ยวอยู่เป็นจำนวนมาก

.....เรามาถึงภูกระดึงประมาณ 7.30 น. เริ่มเดินทาง 8 โมง ขึ้นไปได้สักระยะ รู้สึกเหนื่อยมาก บวกกับการที่ถ่ายรูปตลอดทางทำให้รู้สึกเหนื่อย จากที่อากาศหนาวมากมายแล้ว ยังทำให้รำคาญเสื้อกันหนาว รู้สึกว่าอากาศร้อน หายใจไม่ทัน พอเดินไปสักพักได้มาถึงจุดชมวิว ที่ชื่อว่า "ซำแฮก" ที่นี่ทิวทัศน์สวยมาก อากาศสดชื่นมากมายอ่ะ...

.....เราได้เดินทางต่อ ในการเดินทางนี้ เขามีป้ายบอกสถานที่ต่าง ๆ และระยะทาง บอกไว้อย่างละเอียด "ซำแค่" เป็นทางที่ชันและเดินทางยากที่สุด (เฉพาะเราหรือป่าวหว่า..) พอเดินทางมาได้สักระยะ เจอบันไดสูงชันมากๆ บางคนต้องปิดตาเดินเพราะไม่กล้าที่จะขึ้น....เดินต่อไปอีกสักระยะถึงสถานที่ทุกคนต้องบอกว่าสุดยอดเพราะนี่เป็นสถานที่สุดท้ายที่เดินมาถึง นั่นก็คือ ..หลังแป.. ทุกวันนี้ยังจำขึ้นใจเพระว่ากว่าเราจะมาถึงที่นี่ ใช้เวลาในการเดิน 4.5 ชม.

.....เรารู้สึกเหนื่อยมาก และอยากพักผ่อนแต่ก็ต้อง อย่างร้องออกมาดัง ดัง .. ที่พักอยู่ไหน เราต้องเดินไปหาที่พัก อีกประมาณ 3 กิโล ซึ่งมันไม่ใช่ใกล้ๆ พอเราถึงที่พักเราก็ทำการจัดเตรียม และ นอน บอกได้ว่า นอน ไม่อง ไม่อาบ แล้วน้ำนะ แรงจะเดินต่อไปก็จะไม่มี

......เราตื่นเช้ามาด้วยความสดชื่นและเปียกๆ เนื่องจากน้ำค้างจากเมื่อคืน วันนี้เราเตรียมตัวไปดูใบเมเปิ้ล เราไปทานข้าวร้านอาหารที่หนี่งที่นั่นให้อาหารเยอะมาก ทำให้รู้สึกอิ่มมากๆ เราเดินไปดูน้ำตก และไปไหว้พระ จุดเปลี่ยนที่ทำให้เราไม่ได้ไปดู ใบเมเปิ้ล เนื่องจากเราจะไปสระอโนดาต ที่เขาบอกว่าลงไปเป็นน้ำวิเศษ (ใครบอกมาหว่า..)

.....เมื่อเราไปถึงเราก็ได้แต่เอามือเตะ ๆ เพราะว่าอากาศหนาวมาก เราก็เลยเริ่มเปลี่นสถานที่ เป็นผาหล่มสัก ที่ทุกคนมาแล้วต้องไป แต่มันเป็นทางเดินที่ทรหดมากใช้เวลาเดินทางนานมากๆ ระยะทาง 8 กิโล ระยะทางคดเคี้ยวมาก เราได้พบน้ำตกที่สวยและน่าเล่นมาก แต่ว่าสถานที่หลักไม่ใช่ที่นี่เราก็เลยเดิน เดิน เพื่อไปผาหล่มสัก

.....พอถึงผาหล่มสัก เราก็ได้หาอาหารทาน วันนี้เราทานส้มตำและอาหารอีกหลายอย่าง เรามีเวลาทานอีก 1 ชั่วโมง เพราะว่าพระอาทิตย์ตกประมาณ เกือบ 6 โมงเย็น เราเริ่มหาที่นั่งชมวิว และรอ รอ พระอาทิตย์ตก เราได้ถ่ายรูปพระอาทิตย์ตกไม่กี่รูป เนื่องจาก แบตเตอรี่ในกล้องถ่ายรูปหมดพอดี(อด)

.....สักพักพอพระอาทิตย์ตกปลุบ อากาศเย็นเริ่มมาเยือน ท้องฟ้าเริ่มมืด และอากาศหนาวก็มาอย่างฉับพลัน เราใช้เวลาในการเดิน 2 ชั่วโมงครึ่ง เราไม่ได้พักที่ไหนเลยเพราะทางอุทยานบอกว่าต้องรีบเดินเนื่องจากจะมีสัตว์ป่าออกมาหากิน และมันก็มืดมากไม่มีไฟทาง เราก็ไม่ได้เอาไฟฉาย ต้องรีบเดิน เดิน แล้วก็เดิน ทำให้วันนี้ในการเดินทางกลับที่พักเหนื่อยมาก เรามาถึงที่พักรู้สึกว่าไม่อยากอาบน้ำเลยอากาศหนาวมากๆ โดนน้ำแค่นิดเดียวก็ตัวแข็งแล้ว ทำให้วันนั้นเราใช้วิธี อบแห้งกัน เราไปเช่าถุงนอนอีก 1 ถุง เนื่องจากคืนก่อนนั้นเราเปียกเพราะน้ำค้างหยด เห็นพี่บอกว่าคืนนี้อุณหภูมิ 5 องศา ทำให้เราต้องเตรียมเต็มที่

......วันนี้เราเดินทางกลับบ้านแล้ว เราใช้เวลาในการเดินทางลงเขา 4 ชม. เราดูตั๋วรถทัวร์อีกรอบว่าอยู่ไหม ปรากฎว่าอยู่ดูเวลา....เอ้า(งานเข้า)เขาลงเวลาเป็น 15.00 น. เรานัดเขาไว้ 15.30 น. ทำไงดีหล่ะ รีบโทรเลย โทรไปปุ๊บรถมาถึงผานกเค้าแล้ว 15.15 น. เราก็บอกให้เขารอสักพัก แต่เนื่องจากรถอสองแถว ไม่ได้เป็นใจกับเราเลย ทำให้เรา ตก ตกรถไปเลย เสียใจ เสียดาย ทำไง พี่เขาบอกว่าให้นั่งรถไปลงโคราช และต่อรถเข้ากรุงเทพ รถ ป.1 อะไรไม่รู้จอดทุกป้ายเลย มียืนด้วยนะ ไม่รูว่า ป.1 ตรงไหน กว่าถึงโคราชเกือบ ตี3 รีบมากๆ ทำให้ลืมของสำคัญนั่นก็คือ ประกาศนียบัตรที่ทางอุทยานออกให้ สำหรับนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาที่ภูกระดึง เราได้รถมาถึง กรุงเทพ 6.30 น. happy มาก ๆ

Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2552 15:10:27 น.
Counter : 260 Pageviews.

0 comments