Bloggang.com : kandida : papa can you hear me?

Kandy kandy

Kandy

<<

พฤศจิกายน 2549

			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30

29 พฤศจิกายน 2549

papa can you hear me?

เช้าวันอาทิตย์น้องชายโทรมาบอกด้วยเสียงเครือว่า เจ้ พ่อเสียแล้ว

มือที่ถือโทรศัพท์ไว้อยู่ก็แทบจะหมดแรง ได้ยินเสียงร้องไห้ของแม่มาตามสายว่า รีบกลับบ้านนะมาหาพ่อ
ดีว่าพี่บอลช่วยโทรหาตั๋วด่วนให้เราได้กลับบ้านไปหาพ่อเย็นวันนั้น ต้องไปออกตั๋วทีสนามบินก่อนเคานท์เตอร์จะปิด

ตลอดทางจากบ้านไปสนามบิน บนรถไฟ จำไม่ได้นะว่าร้องไห้ไปกี่ครั้งแต่ร้องจนน้ำตามันไม่ไหลออกมาแล้ว แซนด์วิชที่เต็กซื้อมาให้กินก็ไม่รู้สึกรสชาติอะไรเลยคิดแต่ว่าทำไมเดือนก่อนยังกลับบ้านไปเที่ยวทะเลกับพ่ออยู่เลย วันก่อนยังคุยโทรศัพท์กัน ไม่คิดว่านั่นจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้ยินเสียงของพ่อ

ตอนอยู่บนเครื่องนั่งร้องไห้ตลอด มีพี่คนไทยคนนึงเจอกันโดยบังเอิญนั่งใกล้ๆกันทำงานอยู่บางกอกคิทเช่นที่เต็กเคยไปทำไบท์ พอเราบอกว่าเรากลับบ้านเพราะว่าพ่อเสีย แกก็ดีมากชวนคุย ยังบอกว่าวันหลังให้ไปกินข้าวร้านแกแกจะทำให้แบบพิเศษเลย ขอบคุณนะคะพี่

ลงมากรุงเทพ เสื้อหนาวที่ใส่อยู่ก็ร้อนขึ้นมาทันที เหงื่อแตก น้ำตาก็ไหลมั่วหมดสภาพคงเหมือนหมูอ้วนตาแดงๆ

แม่และน้องชายมารับที่สนามบิน แม่มากอดไว้ราวกับไม่ได้เจอแคนดี้มานานทั้งๆที่แคนดี้เพิ่งกลับบ้านไปสามอาทิตย์ก่อนเอง

แม่บอกว่าวัดปิดแล้วไปหาพ่อไม่ได้ แต่ขอเค้าไว้ว่าลูกสาวยังไม่มาอย่าเพิ่งปิดฝาโลงนะ รอลูกสาวมาก่อน
ทั้งคืนนอนไม่หลับเลย เดินเข้าไปในห้องนอนพ่อ ของของพ่อยังวางอยู่ทั้งแว่นตาและนาฬิกาข้อมือ
แม่มองเห็นคงจะเดาออกว่าเรามองหาอะไร แม่เลยบอกว่า

"แคนดี้พ่อไม่อยู่แล้วลูก"

น้ำตามันก็ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว เดินไปที่เตียง
หมอนและผ้าห่มยังอุ่นๆเหมือนพ่อเพิ่งนอน เหมือนเค้าออกไปข้างนอก อีกแปบเดียวก็จะกลับมา

ทั้งคืนนอนกอดแม่ไว้ แม่ผอมลงไปเยอะมาก
คนที่ไปก่อนอย่างพ่อ กับคนที่อยู่ข้างหลังอย่างเราและแม่ต่างก็ทุกข์เช่นกัน

ได้แต่คิดว่าพ่อไปสบายแล้วคงไม่ต้องมาทรมานกับโรคร้ายอีก

คืนนั้นได้แต่นอนคิดไปด้วยน้ำตากลบหน้าทั้งอย่างนั้น......................

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2549

Last Update : 29 พฤศจิกายน 2549 0:34:50 น.

6 comments

Counter : 472 Pageviews.

เสียใจด้วนนะคะ

ขอให้ดวงวิญญานของท่านไปสู่สุคติภพค่ะ

โดย: Picike

วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:33:14 น.

เสียใจด้วยนะครับ

โดย: ไม่เมาไม่ขับ

วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:5:59:17 น.

ฮื่ออ เศร้ามากๆ เสียใจด้วยนะค่ะ การสูญเสียสิ่งที่เรารักนี่มันช่างโหดร้ายจริงๆ

ขอไห้คุณพ่อหลับไห้สบายค่ะ

โดย: Mudblood Lady No.7 @ Daigon

วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:6:23:14 น.

เสียใจด้วยนะครับ เป็นกำลังใจให้
ผมเองก็เคยผ่านเหตุการณืแบบนี้มาแล้ว
คุณพ่อ ท่าน ไม่ไปได้ไหนหรอกครับ
ท่านจะยังอยู่ในใจเราตลอดไป
เข้มแข็งนะครับ

โดย: ken (kenjikung_9999

) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:43:35 น.

ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของอาหมอด้วยครับ

โดย: zhivago (Zhivago

) วันที่: 2 ธันวาคม 2549 เวลา:9:12:02 น.

เสียใจกะคุณเเคนดี้ด้วยเป็นกำลังใจให้..

บางครั้งบางเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตก็ทำให้เราเข้มเเข็งขึ้นเเละรักกันมากขึ้น

ของเราคืนวันที่พ่อเราเสียน้องเราคนที่สองยังไม่รู้เรื่องเพราะอยู่ที่เมกายังไม่มีใครโทรไปบอกเพราะยุ่งกันอยู่เเละกำลังเศร้า

เเต่พอตอนเช้าที่ไปรับศพพ่อเราที่โรงพยาบาลอยู่ดีๆน้องก็โทรมาหา ถามว่ามีอะไรไหม? เราก็ร้องไห้ ทุกคนร้องไห้
น้องเราที่ปลายสายก็ร้องไห้ เเบบว่าถึงไม่พูดก็รู้เเล้วตอนนั้น

อ่านเเล้วเข้าใจสภาพน้องเราตอนกลับมาบ้านเลย ตอนนั้นน้องตกเครื่องที่ญี่ปุ่นตอนเปลี่ยนเครื่อง ต้องนอนค้างอีก1คืนเเละเสียเงินเพิ่ม ประจำเดือนก็มาวันเเรกปวดท้อง เเถมท้องเสีย น้องเราโทรมาตลอดเลยเเบบว่ากลัวมาก(เป็นการไปเรียนเมืองนอกครั้งเเรกของน้อง)

เเต่เหตุการณ์ครั้งนั้นก็ทำให้พี่ๆน้องรักกันมากขึ้นกว่าเดิม

โดย: yaoicuty

วันที่: 25 มกราคม 2551 เวลา:11:43:37 น.

kandida

Location :

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

[Add kandida's blog to your web]

Bloggang.com