รอยจำบนความรู้สึก

2.

มีเรื่องมากมายผ่านเข้ามาในชีวิตเรา
สังคมเปลี่ยนแปลง
เพื่อน ๆ ก็เปลี่ยนไป
ทั้งที – มีคนรู้ใจ
ทั้งที – มีเพื่อนมากมาย
แต่ – ทำไมฉันถึงไม่เคยลืมแกนะ
ในวันนึง … ก็เป็นต้นคิดจัดงานเลี้ยงรุ่นมอ 6
ใช่ …ฉันเอาเพื่อนมาอ้างว่าพวกเราควรเจอกัน
มันผ่านมาตั้งสิบแปดปี
ขอสารภาพว่าอยากเจอแก
ก็ไอ้สายตาเข้มๆ ที่มองมาละก็หลบตาเวลาสบกันนั้น
- ยังติดในความรู้สึกจนทุกวันนี้ -
แค่ผ่าน-บ้าน-เป็นต้องมองจนเลี้ยวหลังทุกที

แกโทรมาอำ – ขำขำแต่ฉันก็จำไม่ได้
วันที่เจอกันที่งาน Meeting
แกเป็นหนุ่มโฉดที่ผ่านอะไรมาโชกโชน
เด็กผู้ชายในวันนั้นหายไปแล้ว
ผู้ชายเงียบเงียบวันวาร
กลายร่างเป็นชายโฉดสมบูรณ์แบบ
ไม่หลงเหลือเงาของชายหนุ่มที่เก็บงำคำพูดอีกแล้ว
เมื่อแอลกอฮอล์เข้าไปปนอยู่ในกระแสเลือด
คำพูดต่างๆ พรั่งพรูออกมามากมาย
แกถามฉันว่า – เมื่อก่อนฉันชอบแกใช่ไหม?
แหม แหม …ช่างคิดนะยะ
ฉันเอง - ยังไม่เคยกล้าคิด
เพราะไม่อยากคิด
วันนั้น ฉัน- เมา -
แต่แปลก ที่เรากลับคุยกันรู้เรื่อง
เรื่องที่คุยช่างมากมายยังกับว่า …
เราเคยคุยกันมาตลอด 18 ปี
ให้ตายเถอะ – มิตรภาพมันดีอย่างนี้เอง
เมื่อไหร่ …ยังไง … ก็ต่อกันติด
[ แต่ ] ที่คิดยังไง๊ ยังไง ก็ไม่เข้าใจ
ทำไม - เพิ่งมาคุยกัน
ทำไม - ต้องรอให้มันล่วงเลยมาถึงวันนี้
สิบแปดปีที่สูญเปล่า !!!
- - - -
เอาวะ ฉันจะลองดู
ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่า - - -
เส้นทางที่ฉันขีดให้แกเดินเข้ามา
ฉันเองก็ว่าจะลองเดินไปด้วยเหมือนกัน
หนทางข้างหน้า - มันจะมีอะไรให้ค้นหา
อย่างน้อยมันก็เริ่มต้นจาก - มิตรภาพ -
เส้นทางนี้อาจไม่มีจุดจบ แต่ฉันก็เชื่อว่า - - -
[ความสุข] ของการเดินทางอยู่ [ระหว่างทาง]
ไม่ใช่ [จุดหมาย]

Create Date : 26 เมษายน 2550		1 comments
Last Update : 26 เมษายน 2550 7:45:44 น.
Counter : 517 Pageviews.
Share Tweet