ผู้ติดตาม...

ตอนอยู่ ม.5

เราและญาติๆ(ซึ่งเป็นเด็กๆ) ติดตามลุงเขยไปสัมมนาที่ภาคใต้เป็นเวลา 6 วัน

ถึงวันออกเดินทางเช่ารถตู้ไปทั้งคณะมีลุง,ป้า,คุณย่า,อา(น้องสาวป้า),พี่สาว 2 คน,เรา,น้องชาย 3 คนและน้องสาวอีก 2 คน เต็มรถพอดี วันแรกเราจะพักที่หาดใหญ่กัน

หลังจากนั่งรถมาเกือบทั้งวัน ถึงหาดใหญ่ก็เกือบทุ่มแล้ว ลุงจองโรงแรมหรูแห่งหนึ่งอยู่ในตลาดหาดใหญ่ เป็นตึกสูงมากๆ ตอนเช้าเดินลงมาช้อปปิ้งได้เลย สรุปว่าจองไป 2 ห้อง ลุง,ป้า,พี่ 1 คนและน้องสาว 1 คน นอนห้องหนึ่ง ส่วนที่เหลือก็นอนอีกห้องหนึ่ง โดยห้องทั้ง 2 ติดกับบันไดหนีไฟที่เป็นกระจก มองเห็นวิวด้านนอกและล็อกกุญแจขนาดใหญ่

หลังจากกินข้าวเสร็จเรียบร้อย แยกกันเข้าห้อง บางคนอาบน้ำ บางคนดูทีวี บางคนนั่งเล่นกัน

ก๊อกๆๆ

มีเสียงเคาะประตูขึ้นมา แต่ค่อนข้างเบา เรากะน้องสาวมองหน้ากัน น้องรีบวิ่งไปเปิดประตูโดยที่ไม่ได้ดูช่องตาแมว เพราะดูไม่ถึง

แกร๊ก...แอ๊ด...........

น้องเปิดประตูเร็วมาก แต่...........................ไม่มีใครสักคน มองทางระเบียงก็ไม่มี ห้องตรงข้าม(ที่ลุงพัก) ก็ปิดสนิท น้องเราปิดประตูกลับเข้ามาเงียบๆ ใครมาเคาะประตูเล่นนะ



วันที่สอง

วันรุ่งขึ้น หลังจากซื้อของกันเสร็จ เราก็มุ่งตรงเข้าสู่ จ.ภูเก็ต โดยที่วันนี้เราจะพักที่โรงแรมบนเกาะ ต้องนั่งเรือตังเกข้ามไป บนเกาะนั้นมีนกเงือกด้วย น่าตื่นตาตื่นใจยิ่งนัก

แบ่งห้องอีกแล้ว คราวนี้แบ่งเป็นสามห้องๆละ 4 คน ห้องเรามีคุณย่า,เรา,น้องสาว(ที่เปิดประตูเมื่อวาน) และน้องชายแท้ๆของเราเอง ห้องอยู่ตรงกับบันไดขึ้น-ลงพอดีเป๊ะ

เย็นนั้นหลังจากกินข้าวเสร็จ กลับห้องกัน แต่....อาหารเมื่อเย็น มันน้อย กินไม่อิ่ม คุณย่าก็เลยสั่งข้าวกับขนมขึ้นมาให้พวกเรากินอีก หลังจากกินเสร็จก็วางจานหน้าห้อง ข้างนอกมืดแล้ว และขณะที่เรากับน้องๆกำลังนั่งอยู่บนพื้นที่หน้าทีวีนั่นเอง

ก๊อกๆๆๆ

เสียงเคาะดังอีกแล้ว น้องเราคนเดิมวิ่งไปที่ประตู เราก็เดินตามไปกับน้องชายด้วย แล้วเปิดผัวะ.......................ไม่มีใคร ไม่มีเสียงวิ่ง ไม่มีเสียงเดิน
จานข้าวก็ยังวางอยู่ที่เดิม ปิดประตูกันเถอะเรา ปัง....



วันที่สาม ย้ายโรงแรมอีกแล้วครับท่าน โรงแรมสุดท้ายต้องพักจนถึงวันกลับ

คราวนี้ย้ายไปอยู่โรงแรมในเมือง แต่สภาพโรงแรมค่อนข้างเก่า ราคาถูก หาของกินง่าย ใกล้ที่สัมมนา ที่สำคัญ ได้ส่วนลดด้วย แบ่งห้องอีกละ

คราวนี้ห้องที่เราอยู่ เราเป็นผู้อาวุโสสุด มีเรา,น้องชาย 2 คน, น้องสาว(คนเดิม) ตอนแรกพี่สาวจะมานอนด้วย ไปๆมาๆ ชิ่งไปนอนห้องอื่นเฉยเลย

พวกเราพยายามเฮฮาเต็มที่ เพื่อปกปิดความกลัว ห้องเราอยู่ใกล้ลิฟต์ ใกล้บันได (โรงแรมนี้บันไดอยู่กลางโรงแรมเลย)

ข้าวเย็นไม่ค่อยกิน พอดึกหน่อยหิวอีกละ รวบรวมเงินสั่งอาหารขึ้นมากินกัน แล้วก็เอาจานวางหน้าห้องเหมือนเดิม

เอ้าๆ ผลัดกันอาบน้ำ วนกันอาบไปเรื่อย จนถึงน้องสาวเราน่ะแหละ เรากะน้องอีกสองคนนั่งดูทีวีกันอยู่ เห็นน้องสาวเดินออกมาจากห้องน้ำ หันมามองหน้า แล้วก็รีบก้มลงดูที่พื้นตรงช่องใต้ประตูเลย แล้วก็รีบวิ่งกระโดดมานั่งบนเตียงเกาะเราแน่น

เราถามว่าเป็นไร น้องบอกว่าได้ยินเสียงเคาะประตูเบาๆ เลยก้มลงไปดูเลย เห็นเท้าผู้หญิง เล็บแดงเลย ยืนหน้าห้องพวกเราเนี่ย กลัวๆๆ

วงแตกล่ะงานนี้ จะหนีออกไปก็ไม่ได้ จะโทรตามอากะพี่ๆ ก็ดึกแล้ว นั่งกลัวกันจนเช้าเลย

ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่าที่มาให้เห็นให้ได้ยินน่ะ เค้าเป็นใคร ตามมาตั้งแต่ตอนไหน ทั้งงง ทั้งกลัว หาคำตอบไม่ได้

อีกสองคืนที่เหลือ ใครได้ยินอะไรก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ หูทวนลมไปซะงั้น เงียบสงบ สยบความกลัว

Create Date : 22 ตุลาคม 2551		0 comments
Last Update : 30 ตุลาคม 2551 9:13:03 น.
Counter : 394 Pageviews.
Share Tweet