space
space
space
 
มีนาคม 2564
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
space
space
30 มีนาคม 2564
space
space
space

เข้าใจ 1

"อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำแต่บอกกับเธอไม่ได้สักคำ"

ชอบประโยคนี้มากจริง ๆ ค่ะ เข้าใจว่ามันไม่เหมือนเดิมแล้วจริง ๆ เมื่อก่อนจะเป็นเขาคนแรกเสมอ และเป็นเขาเสมอ ๆ ทุกครั้ง แต่ว่าตอนนี้มันไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้ว ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว เพราะเราที่ทำตัวเราเอง ที่เรางี่เง่าใส่เขา ทั้งที่ไม่ได้มีความสำคัญอะไรเลย ไม่มี ! 

ที่เรางี้เง้าก็เพราะ "มัน" ช่างมันเถอะค่ะเรื่องนั้น งี่เง่าไปน้อยในไปก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี พูดก็ไม่ได้ แม้แต่บอกความรู้สึกก็ไม่ได้ ไม่มีสิทธิ์พูดอะไรหรือทำอะไรทั้งนั้น ก็ได้แต่มองเฉย ๆ แบบเสียใจล่ะ เวลาเห็นเขาเข้าไปหา "มัน" ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่ามองดูเฉย ๆ ด้วยใจที่แลกสลาย แล้วปั้นขึ้นมาใหม่ แล้วก็แลกสลายวนเวียนกันอยู่แบบนั้น

ทำไมเราถึงบอกว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้วนะเหรอ เพราะเมื่อก่อนไม่ว่าจะเขียนอะไร จะมีเขาเข้ามาเป็นคนแรกเสมอ แต่ตอนนี้บางครั้งก็มาท้าย ๆ มาเป็นคนสุดท้าย กลาง ๆ บ้าง เจ็บสุดคือไม่มาเลย เราก็ได้แต่รอเงียบ ๆ แหละค่ะ ทำอะไรไม่ได้น้อ ทำได้แค่รอเงียบ ๆ นั่นแหละ 😣😖 เพราะทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมแล้ว

เราเข้าใจค่ะ เราเข้าใจเขาทุกอย่าง เพราะเรารู้แล้วว่าถึงงี่เง้า ถึงไม่พอใจไปก็เท่านั้น เราก็พูดอะไรทำอะไรไม่ได้อยู่ดี ก็เลยแล้วแต่เขาเลย อยากคุยกับ "มัน" ก็แล้วแต่เลย อยากมาไม่อยากมาก็ตามใจเขาเลย แต่เราก็ยังเหมือนเดิม เคยรู้สึกแบบไหนก็แบบนั้น 

มันเป็นสิทธิ์ของเราใช่ไหมคะ ที่เราแอบ... เขา เรามีสิทธิ์คิดใช่ไหมคะ บอกเราที ! ทำไมถึงมีคนชอบยุ่งเรื่องของเรานัก เข้ามาเผือกเอง อยากรู้เรื่องเรากับเขาไปวัน ๆ เพราะเราชอบมาระบายความรู้สึกลงเป็นตัวหนังสือค่ะ ในพันทิปนี่แหละ คนเผือกก็เยอะ ! แล้วเอาไปเขียนแซวบ้าง แซะเบา ๆ บ้างก็มี หลากหลายค่ะ ก็ไม่เข้าใจคนพวกนั้นเหมือนกัน บางครั้งเราอยากจะพูดนะว่า อย่าพยายามเลย เห็นไหมเขาไม่ต้องทำอะไรเลย เราก็รู้สึกดีด้วย เราก็รัก

เขาโอเค เขาปลอดภัย เขาไว้ใจได้ น่าเชื่อถือ แต่ก็อันตรายได้เรารู้ แต่เราก็ไม่ได้จะเจอเขาหนิคะ เราจะอยู่กับเขาแค่ในโลกของตัวหนังสือเท่านั้น เราตะไม่มีวันพาตัวเองไปเจอเขาเด็ดขาด ทั้งที่ทำได้ แต่ว่าสำคัญคือ *เขาไม่อยากเจอเราหรอกค่ะ* เขาเซฟตัวเองมากกว่าเราอีก เขาไม่ได้คิดอะไรกับเรา เราเองที่คิดไปคนเดียว และเราก็ไม่วุ่นวายกับเขาด้วยค่ะ ต่างคนต่างอยู่ มีแต่เรานี่แหละที่แอบรักอยู่ห่าง ๆ เขาเซฟตัวเองมาก ๆ ขนาดไลน์เขายังลบเราทิ้งเลย เฟสบุ๊กก็ไม่ขึ้นรูป ไม่มีรูปสักรูป 🤣🤣🤣 ตลกดีแต่ชอบค่ะ

เขาคุยตลกดีค่ะเราชอบ สนุก แต่ว่าตอนนี้อะไร ๆ มันก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว เพราะเราเองที่ทำตัวเองแหละค่ะ เมื่อก่อนเขากระตือรือร้นกับงานเขียนของเรามาก ๆ ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว บางครั้งก็หายไปไม่มาเลย แต่เราก็เข้าใจและยอมรับค่ะ แล้วแต่เขาเลย ไม่ตามแต่แอบคอย 😅😅

ก็เรารักของเราน้อ ไม่ผิดใช่ไหม ? เรากับเขาไม่เคยเห็นตัวจริงกันเลยค่ะ คุยกันผ่านตัวหนังสือ เจอกันในโลกของตัวหนังสือ แต่ว่าเขาเคยเห็นเรานะ รูปปัจจุบันนี่แหละ ถามว่าเราเคยเห็นเขาไหม เอาจริง ๆ เราก็เคย แต่มันไม่ใช่รูปปัจจุบันไง เราตามหาเขาจนเจอแหละค่ะ ทุกคนย่อมพลาด ! เพื่อนเขาเอาหนังสือมาลงในเฟซบุ๊ก เรากับเพื่อนของเขามีเฟซกันค่ะ เราจัดการค้นกูเกิลเลยค่ะ 5555 ข้อมูลมันตรงไงกับรู้มาตลอด ก็น่าจะใช่แหละ 

ได้แต่รอเงียบ ๆ แหละค่ะ ทำอะไรไปมากกว่ารอไม่ได้อยู่แล้ว 😔😣




 

Create Date : 30 มีนาคม 2564
0 comments
Last Update : 31 มีนาคม 2564 13:15:11 น.
Counter : 874 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

space

Chalun Ch
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






space
space
[Add Chalun Ch's blog to your web]
space
space
space
space
space