space
space
space
 
มีนาคม 2564
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
space
space
24 มีนาคม 2564
space
space
space

เรื่องสั้น : เพื่อนใหม่
       “มืงวันนี้เจอกันที่ คลับเฮ้าส์นะ” ลูกปลากดพิมพ์ไลน์ชวนมัดหมี่ วันนี้วันศุกร์พวกเธอรู้สึกคอแห้ง ต้องไปหาน้ำดื่มดับกระหายสักหน่อย และสถานที่ ๆ ว่าก็คือร้านคลับเฮ้าส์นั่นเอง ซึ่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่ทำงานมากนัก

                มัดหมี่ชะเง้อหน้าหันมายังโต๊ะทำงานของลูกปลา พอดีกับลูกปลาหันไปมองทางโต๊ะทำงานของมัดหมี่ด้วย ทั้งสองคนหัวเราะให้กัน “อี่ปลา มืงเดินมาคุยกับกูก็ได้มั้ย แค่นี้ก็ต้องไลน์” มัดหมี่บ่น

             “ช่วยไม่ได้มืง กูเติมรายเดือนมาเยอะ ฮา” ทั้งสองคนตะโกนคุยกัน ไม่ทันได้สังเกตว่าครรชิตมองบนกรอกตาไปมาให้อย่างไม่สบอารมณ์อยู่ ตะโกนข้ามศีรษะของเขาไปมาอย่างไม่เกรงอกเกรงใจกันเลย

             ครรชิตที่ร่างเป็นชายใจเป็นหญิง หน้าอกและซิกแพ๊คแน่นปึก ร่างกายกำยำ พูดเสียงเล็กแหลม เหมือนพยายามให้มันคล้ายเสียงผู้หญิงที่สุด ทนไม่ไหวจึงพูดขึ้น “นี่นังชะนีทั้งสองตัว ทำไมหล่อนไม่เดินไปคุยกันดี ๆ ยะ ตะโกนข้ามหัวฉันไปมาอยู่ได้”

              “โทษ ๆ ! ครรชิต เอ้ย !! คิสชี้ “ ลูกปลาหัวเราะขอโทษขอโพยเพื่อนกึ่งชายกึ่งสาว “ไปด้วยกันมั้ย วันนี้มีเพื่อนใหม่ไปด้วยนะ” ลูกปลาพูดจบ ก็ยิ้มกริ่มทำลับลมคมในให้เพื่อนสองคนสงสัยเล่น ๆ 

               “ใครเพื่อนใหม่ ฮั่นแน่ ! อย่าบอกว่ามีผู้มาจีบอีกแล้วนะอี่ปลา แล้วก็บอกพวกกูว่า ครั้งนี้พอกันที่ ! เลิก ! ไม่คบใครอีกตลอดไป ! วันนี้พาเด็กใหม่มาเปิดตัวซะและ” ครรชิตแซวพร้อมเดินมาหาลูกปลาที่โต๊ะทำงานส่วนตัว อีกทั้งมัดหมี่ก็ตามมาด้วย

              ลูกปลาหัวเราะพร้อมส่ายหน้า เพื่อน ๆ ไม่ค่อยจะอยากรู้เรื่องส่วนตัวของเธอเลย “นี่พวกมืงไม่ค่อยจะอยากเผือกเรื่องกูเลยนะ ไม่ใช่เว้ย ! กูยังไม่คบใครตอนนี้หรอก กู... กู ฮือ !“ ทำท่ากระซิกกระซี้จะร้องไห้

               “หยุด ! ไม่ใช่เวลาที่มืงจะมาร้องไห้วันนี้อี่ปลา “ มัดหมี่เบรคลูกปลาไว้ทัน ลูกปลาอ้าปากค้างเหมือนแผ่นซีดีสะดุด สะอึกสะอื้นต่อไปไม่ได้ เพราะโดนเบรคไว้ก่อน

               “เออกูไม่ร้องก็ได้ ส่วนเพื่อนใหม่ที่กูว่าน่ะ เดี๋ยวถึงเวลาก็รู้” ลูกปลายิ้มแบบมีเลศนัยอีกครั้ง นึกตลกก็มิปานที่เพื่อนสนิทสองคนไม่ทันมุกของเธอ ที่นึกถึงบุคคลที่สี่ไม่ออกว่าเป็นใคร ส่วนมัดหมี่กับครรชิตก็ยังทำท่าสงสัยและพยายามนึกหาคำตอบอยู่

               ย้อนกลับไปเมื่อวานตอนเที่ยงคืน เพราะลูกปลานอนไม่หลับ...

               กระดิ่งแจ้งเตือนบนเฟซบุ๊กขึ้นแจ้งเตือน 150 แจ้งเตือน ลูกปลากดเข้าไปดูแบบสบายใจ เพราะชินแล้ว คนมันสวยก็แบบนี้แหละ ผ่านแอพแต่งรูปไม่รู้กี่แอพพลิเคชันถึงลงรูปได้ ส่วนมากก็เป็นเพิ่มเพื่อนมา และแสดงความคิดเห็นต่าง ๆ ทว่ามีโปรไฟล์คนหนึ่งสะดุดตามาก ลูกปลาขมวดคิ้วด้วยความคุ้นตา “ใครกัน ! “ สบถเบา ๆ จะว่าเพื่อนสมัยประถมก็ไม่ใช่ จะว่าไม่ใช่เพื่อนก็คล้ายเหลือเกิน

               Maity Freedom ! ชื่อโปรไฟล์

              “ใครวะ !” ลูกปลาพูดกับตัวเอง ส่วนมือก็กดเข้าไปดูโปรไฟล์ เลื่อนดูรูปเรื่อย ๆ ยิ่งดูยิ่งชัดเจน ยิ่งดูยิ่งใช่ นี่มัน... เอ้ย ! ไอ้ใหม่ ! ไอ้ใหม่นี่หว่า “ปีใหม่ทำไมเปลี่ยนไปอย่างกับเหวเช่นนี้ “ พูดกับตัวเองคนเดียวและหัวเราะเสียงดังลั่นห้อง จะหัวเราะดังกี่เดซิเบลก็ได้ อยู่ห้องคนเดียวไม่มีใครว่า

               ลูกปลากดรับเพื่อนทันทีแล้วก็ส่งข้อความหา ปีใหม่เปลี่ยนไปมาก จากหน้ามือเป็นหลังมือกันเลย ตอนนี้ปีใหม่ผมยาว ทำสีผมสีบอร์นทองอย่างกับสาวฝรั่ง ขาว สวย เซ็กซี่ หุ่นดี ถ้าไม่มองดี ๆ นึกว่าผู้หญิงแท้กันเลย สวยกว่าเธออีก

                 ปีใหม่คือเพื่อนสนิทสมัยประถม พอจบ ป.3 ปีใหม่ก็เข้ามาต่อ ป.4 ที่กรุงเทพพร้อมครอบครัว ส่วนมัดหมี่กับครรชิตก็เรียนเล่นและโตมาด้วยกัน แถมได้งานทำที่เดียวกันด้วย พวกเธอก็ไม่ได้ติดต่อปีใหม่อีกเลย จนมาถึงวันนี้วันที่เธอได้เจอกับเพื่อนเก่าโดยบังเอิญ ทั้งดีใจ ทั้งตกใจปนเปกันไปหมด สมัยเด็ก ๆ ปีใหม่เป็นผู้ชายรูปร่างอ้วน ตัวสูงกว่าพวกเธอ เจอกันล่าสุดตอนอยู่ ม.2 ปีใหม่ก็ยังเป็นผู้ชายทั้งแท่ง บัดนี้ร่างกายอ้อนแอ้นอรชรมาก ๆ 

               พวกเธอคุยกันจนถึงตีสองก็ขอตัวนอน และนัดกันว่าวันศุกร์ไปเจอกันที่ร้านคลับเฮ้าส์ ต้องไปให้ได้ ให้ได้เท่านั้น ! นัดใครไว้ยกเลิกให้หมด !

               ลูกปลานั่งนึกถึงรูปร่างหน้าตาของเพื่อนใหม่ เพื่อนที่ชื่อใหม่ ไม่ใช่เพื่อนใหม่ที่เจอกันครั้งแรกหรือมาใหม่ เป็นเพื่อนเก่าที่ชื่อใหม่นั่นเอง และปรายตามองเพื่อนสนิททั้งสองคน มัดหมี่และครรชิตกำลังครุ่นคิดถึงบุคคลปริศนาที่เธอพูดถึง

                   “เฮ้เพื่อน ! จะคิดทำไมให้ปวดหัว ปะเลิกงานแล้วไปเจอกับเพื่อนใหม่กัน” พอถึงเวลาเลิกงานลูกปลาไม่รีรอ เก็บกระเป๋าลงเวลาเลิกงานอย่างด่วนจี๋ ก็เพราะอยากเจอเพื่อนใหม่เต็มทนแล้ว รวมทั้งมัดหมี่และครรชิตด้วย

               เข้างานก็เกือบสาย เลิกงานเร็วอย่างกับจรวดนะ... เสียงพูดลอย ๆ ของใครบางคนตามหลังพวกเธอมา

              “แล้วแต่ !” ครรชิตตอบลอย ๆ เช่นกัน พวกเธอสามสาวเพื่อนสนิทเดินส่ายสะโพกออกไปจากออฟฟิศ ปล่อยให้เจ้าของเสียงปริศนากระอักเลือดตาย พากันนั่งแท็กซี่ไปยังร้านคลับเฮ้าส์ทันที 

                 “อี่คิสชี้ มืงกล้าต่อกลอนกับป้านะ พรุ่งนี้โดนแขวะแน่มืง” มัดหมี่พูดด้วยท่าทางร่าเริง ไม่กลัวเลย 

               “แล้วแต่ค่า ! คิสชี้ไม่สน หึหึ” ครรชิตตอบ ส่วนลูกปลาก็มัวแต่คุยไลน์กับเพื่อนใหม่ ถามว่าถึงไหนแล้ว พวกเธอกำลังจะถึง

                แท็กซี่ขับรถมาเรื่อย ๆ มิเตอร์ขึ้นหนึ่งร้อยห้าบาทก็ถึงร้านที่ว่าพอดี ลูกปลาเป็นคนควักค่าแท็กซี่จ่ายเอง

               พวกเธอยังไม่ทันเข้าไปในร้าน ยืนรอเพื่อนใหม่กันอยู่ ทั้งสองคนมัดหมี่กับครรชิตอยากเจอเต็มทน

               “ถ้าเพื่อนใหม่มืงงานดีนะ กูจ่ายเองวันนี้” ครรชิตพูดอย่างคนมีความหวัง ทำเอาลูกปลาอดขำไม่ได้ เดี๋ยวก็รู้ มองหน้าเพื่อนและนึกในใจ

                “เฮ้ ! ลูกปลา ! ลูกปลาใช่มั้ย เราเองใหม่” ปีใหม่มาถึงร้านคลับเฮ้าส์ ชะเง้อมองอยู่พักหนึ่งก่อนจะตัดสินใจเดินเข้ามาทัก

                 “ปีใหม่ ! ลูกปลาเอง คิดถึงมาก เราไม่ได้เจอกันกี่ปีแล้ว โอ้ยคิดถึง !” ลูกปลาสวมกอดปีใหม่ด้วยความตื่นเต้นดีใจ ถึงปีใหม่จะเป็นเพศชาย ทว่าตอนนี้เปลี่ยนเป็นผู้หญิงหมดแล้ว ไม่สนใจเลยว่ามัดหมี่กับครรชิตกำลังงงเป็นไก่ตาแตกกันอยู่

              “ว่าไงมัดหมี่สวยขึ้นนะยะ ว๊าย ! อี่ครรชิตนี่มืง ! เป็นเหมือนกูหรอ !” ปีใหม่ทักทายเพื่อนสองคนที่เหลือ ซึ่ง ณ ตอนนี้ก็ยังพากันงง ๆ อยู่ “อี่ครรชิตมืงสวยนะยะหล่อน นี่กูไม่รู้เลยว่ามืงเป็นผู้หญิง จำกูไม่ได้เหรอ กูปีใหม่ไง ปีใหม่ลูกยายเดือนกับตาปีน่ะ คุ้มไปรษณีย์ไง”

               พอปีใหม่อธิบาย มัดหมี่และครรชิตถึงกับร้อง อ๋อ ! เสียงหลงกันเลยทีเดียว และก็พากันหัวเราะให้กันและกัน ไม่คิดว่าเพื่อนใหม่ที่ลูกปลาพูดถึง จะเป็นเพื่อนเก่าที่ชื่อใหม่นั่นเอง วันนี้ทุกคนเซอร์ไพรส์มาก ๆ ดีใจและมีความสุขในวันสุดสัปดาห์มากเลย โดยเฉพาะปีใหม่กับครรชิตที่ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีรสนิยมแบบเดียวกัน 

               “หล่อนห้ามเรียกฉันว่าครรชิตนะยะ ให้เรียกว่าคิสชี้ ฉันไม่ได้ชื่อครรชิตจำไว้” ที่โต๊ะมุม ๆ หนึ่งของร้าน เพลงและไฟแสงสีผสมผสานกันได้ลงตัวมาก ๆ บางโต๊ะทนไม่ไหวต้องลุกขึ้นแดนซ์กันเลย ส่วนพวกเธอยังไม่ออกลีลา รอก่อน รอให้ดึกกว่านี้ก่อน

              “เออ หล่อนก็ต้องเรียกฉันว่าไมค์ตี้เข้าใจมั้ย เข้าใจมั้ยยะนังชะนีสองคนนี้ “ ปีใหม่หันมาหาเธอกับมัดหมี่

              “เออ  ๆ อี่ไมค์ตี้อี่คิสชี้รู้แล้วน่า พวกมืงดูผู้โต๊ะนั้นดิ เฮ้ย !!! เค้ามองฉันด้วย ลูกปลาว่าลูกปลาเจอลูกเขยของแม่แล้วล่ะ” ทำหน้าทำตา ตอนนี้กำลังเมาหน่อย ๆ เห็นใครก็หล่อไปหมด

              “อี่ลูกปลาหยุดเลย มัดหมี่มืงจับหน้ามันหันมาซิ ไม่อยากฟังมันอกหัก เบื่อ ! “ คิสชี้พูดอย่างเอื่อมระอา แล้วมัดหมี่ก็จับใหม่หน้าของลูกปลาหันมา เทเหล้าให้ดื่ม พอลูกปลาหันไปมอง มัดหมี่ก็จับใบหน้าหันมาอีก ไม่ให้มองกันเลยทีเดียว

              คืนนี้ได้มาเจอกับเพื่อนใหม่มีความสุขมาก ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เจอกัน พวกเธอทราบว่าเพื่อนใหม่อยู่กรุงเทพ แต่ก็ไม่มีใครคิดจะตามหา หาเฟสบุ๊กก็หาไม่เจอเพราะเพื่อนใหม่เปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนหน้า เปลี่ยนร่างกายใหม่หมดเลย คืนนี้เป็นค่ำคืนที่มีความสุขมาก ๆ พวกเธอต้องมาเจอกับเพื่อนใหม่บ่อย ๆ แล้วล่ะ 

จบ...


Create Date : 24 มีนาคม 2564
Last Update : 24 มีนาคม 2564 21:44:34 น. 0 comments
Counter : 691 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
space

Chalun Ch
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






space
space
[Add Chalun Ch's blog to your web]
space
space
space
space
space