Bloggang.com : ป้าแหนม : มันอะไรกันยะ....!!!!!!!

มันอะไรกันยะ....!!!!!!!

กลับมาแล้วฮ่ะ จากที่ไม่ได้อัพซะนาน เนื่องจากเดือนนี้ อิชั้นต้องเปลี่ยนเวลางาน นอกจากรอบไนท์แล้ว ยังมีรอบบ่ายมาแบบกะปริดปรอยเหมือนประจำเดือนของสาววัยทอง เข้าบ่ายสอง เลิกงานห้าทุ่ม แต่ก้อยังคงคอนเซ็ปเดิม นั่นคือ ไนท์ อิชั้นเข้าบ่ายวันแรก มีแต่พี่ๆ ทัก

"อ้าว เข้าบ่ายเหรอ"

"เป็นผู้หญิงกลางวันแล้วววว "

"ไม่ต้องเป็นผู้หญิงกลางคืนแล้วววว"

หรือไม่ก็

"สาวกลางวันในรอบสิบปี..."

หืมมมมม พวกเมิงก้อเวอร์ซะ คือกรูเพิ่งทำงานมาได้ปีเดียว สิบปีบ้าไรกัน แล้วไอ้ผู้หญิงกลางคืนนี่นะ ขอโทดดดดดด เก็บไปเรียกชะนีตู้คาราโอเกะที่พวกแกชอบอ๊อฟมานอนเถอะย่ะ ชิ!!!

ก้อเอาเถอะค่ะ ช่วงนี้อิชั้นมีแต่เรื่องจริง ๆ นับไม่ถูกเลยว่าจะอัพเรื่องไหนก่อนดี เพราะมันเยอะจริงๆ ก้อเริ่มจากไป กทม มาสองวัน เพราะต้องไปทำเรื่องรับปริญญา ก้อไปค้างบ้านนังคิมมี่ เจ้าเก่าพระรามสองเช่นเคย ไปถึงตอนเย็น คุณพ่อคิมก้อพาไปทาน Hot Pot บุฟเฟต์ อิ่มไม่อั้น อิชั้นก้อไม่อั้นเช่นกัน ซัดไปแบบเต็มที่ น้ำหนักขึ้นมาสองโล เปรี้ยวค่ะ แล้วก้อนอนบ้านคิมมี่ หนึ่งคืน อิชั้นชอบมากเวลานอนบ้านคิมมี่ เพราะบ้านสบาย เหมือนโรงแรม ก่อนนอนนั่งดุ Juno กะคิม หนุกดี ชอบๆๆๆ หนังสะท้อนสังคมแรงๆ แบบนี้ นางเอกก้อน่ารักดี

วันรุ่งขึ้นก้อตื่นแต่เช้า ไปฝากของที่ห้องนังตั๊กที่ซอยเสือใหญ่ เพราะไม่อยากหิ้วของพะรุงพะรังไปชอปปิ้ง แล้วตอนเย็นจะได้กลับมาอาบน้ำด้วย อิชั้นก้อไปทำธุระที่มหาลัย จ่ายตังก์ 4500 และก้อออกมา ว่าจะไปประตูน้ำ แต่เบื่อแล้ว เลยนั่งรถเลยไปสยาม เดิน เดิน กิน กินอยู่พักใหญ่ ก้อกลับมาสาวรีย์ เดินซื้อรองเท้ากะนังเจเจ ชีได้รองเท้ารับปริญญาหนึ่งคู่ สวยถูกใจเชียวแหล่ะฮ่ะ และก้อไปเช็คฟัน เพราะตั้งแต่ถอดเหล็ก อิชั้นก้อยังไม่ได้เจอหน้าหมอฟันเลย เกรงว่าฟันจะเคลื่อน ก้อเลยแวะไปให้หมอแกเช็คซะหน่อย

ก้อกลับมาบ้าน ไม่ได้อะไร ได้รองเท้า ได้กระเป๋าตังก์ใหม่ ชื่นใจกว่าเดิม อืมมมมม จากที่ใช้ใบเน่ามานาน

กลับมาก้อมีเรื่องเบื่อๆ เลยทันที นอกจากจะต้องเจอแขกชาวสิงค์สถุลต่ำช้ามารยาททรามมายกนิ้วกลางใส่แล้วเนี่ย ยังเจอ "คนที่รู้ว่าใคร" มันอิจฉาอีกต่างหาก อิชั้นก้อรับผิดนะว่าไม่ค่อยดูแลตัวเอง ถึงได้มาทำงานแบบหัวฟู เสื้อผ้าไม่เรียบร้อย
คือทั่วไปแล้วคนจะเป็น "นายคน" ได้อ่ะนะ เค้าต้องบอกกันดี ๆ ต้องแนะนำตักเตือนกันดี ๆ ไม่ใช่เอาปมด้อยหรือเรื่องส่วนตัวมาพูดสาดเสียเทเสียแบบดูถูก "แบบว่าชั้นน่ะเก่งคนดียว พวกแกน่ะคนละชั้นกัน" คือยอมรับว่าชีน่ะเก่งทั้งภาษาทั้งความสามารถ แต่ไร้สมรรถภาพซึ่งการจัดการดูแลลูกน้อง ไม่งั้นเค้าจะลาออกกันหมดเพราะอะไรล่ะ เพราะทนความเอาแต่ใจและความงี่เง่าของแกไม่ได้น่ะสิ อยุ่ไปก้องั้น ไม่มีอะไรดีขึ้น แล้วเค้าจะอยุ่กันทำไม

เจอแบบนี้ก้อรู้สึกแย่อ่ะฮ่ะ อิชั้นว่าอิชั้นเป็นคนที่คิดบวกที่สุดในแผนกแล้วนะ เพราะไม่ค่อยได้เจอพวกชี ทำงานสบายๆไปตามเรื่อง พอมาเจอที สงสัยจะเก็บกด อิจฉาที่อิชั้นสาวกว่า แถมมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ไม่เหมือนมัน เพราะมัวแต่เลือกอยู่นั่น คนเค้าเลยเบื่อ คนเค้าเลยกลัวว่าเอามาเป็นเมียแล้วจะได้แม่เพิ่มอีกคน อีอีกคนก้อเหมือนกัน สงสัยอิจฉา เห็นกรูมีข่าวกะผู้ชายที

"พี่จะสืบ พี่จะสืบบบ พี่จะต้องรู้ให้ได้...."

กรุก้อขอบอกว่า

"เสือกกกกกกกกกกกกก"

เรื่องของกรู ...อย่ามายุ่ง ไม่มีอย่างกรูบ้างนี่....

แรงไปนิด แต่เอาเหอะ มันคือสัจธรรม ......... ใครมาอ่านแล้วหยาบคายต้องขออภัยอ่ะฮ่ะ อารมณ์มันขึ้นจริง ๆ

ป.ล.ใครอยากอ่านเรื่องนังสิงค์สถุล แขกที่อิชั้นเจอ ตามไปได้นะคะที่ห้อง Hotelier ค่ะ รับรองดุเด็ดฮ่ะ

Create Date : 11 กันยายน 2552

Last Update : 11 กันยายน 2552 3:27:25 น.

0 comments

Counter : 375 Pageviews.