ลูกแกะตัวนั้น .. มันยังส่งเสียงร้องอยู่ในความฝันของคุณใช่มั้ย .. ?

มันหายไปไหน ... ?

...

[ ทำไมผมหามันไม่เจอ .. ผมว่าผมเห็นมันอยู่แว๊บ ๆ ]

ผมยังนั่งนิ่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน สำนักข่าวไทยกำลังรายงานข่าวประจำชั่วโมง
ผ่านลำโพงวิทยุ ผมฟังมันเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ความจริงถ้าไม่อยากจะฟังมัน
ผมก็น่าจะลุกไปปิดวิทยุซะให้สิ้นเรื่อง ไม่รู้จะเปิดไว้ให้เปลืองไฟทำไม ..

แต่ผมก็ยังนั่งนิ่งอยู่อย่างงั้น ...

[ ทำไมผมหามันไม่เจอ .. ผมว่าผมเห็นมันอยู่แว๊บ ๆ ]

น่านสิ .. มันหายไปไหนน้อ การที่หาของบางอย่างไม่เจอ มีอาการใกล้เคียง
กับการที่เราเอามือไปจิ้มอะไรสักอย่างที่มันเหม็น ๆ กลิ่นเหม็น ๆ มันจะโชย
เข้าจมูก เราจะพยายามเช็ดมันออก เราจะเดินไปล้างมันออก เราจะฟอกสบู่
ไปตามง่ามมือเราครั้งแล้วครั้งเล่า

จากนั้นเราก็จะยกมือเราขึ้นดม ..

เราจะทำทุกอย่าง ให้มันหายไป

แน่นอน บางทีมันก็หายไป แต่จมูกเราก็ยังอบอวลกลิ่นเหม็น ๆ อันนั้นอยู่ดี
จนบางหนผมแทบจะยื่นจมูกไปจ่อที่กระติกต้มน้ำร้อน แล้วกดน้ำร้อนลวก
จมูกให้ผมลืมไอ้กลิ่นบ้า ๆ เนี่ย

[ ทำไมมันยังเหม็นอยู่โว๊ย .. ]

ผมรื้อกองเสื้อผ้าที่เตรียมเอาไปซัก กระเป๋ากางเกงทุกตัว กระเป๋าเสื้อทุกใบ
ผมล้วงเข้าล้วงออก ผมปลิ้นความว่างเปล่ามันออกมาดู แต่ผมก็ไม่พบอะไร

การหาอะไรสักอย่างไม่เจอ ตรงกันข้ามกันทุกอย่างกับการล้างมือที่เหม็น ๆ
ใจเราจะพะวักพะวงถึงมัน เราจะนั่งนึกว่าเราเอามันไปวางไว้ที่ไหน เราจะรื้อ
ค้นข้าวของในบ้านเรากระจุยกระจาย เราจะมุดไปหามันใต้โต๊ะ เราจะค้นใน
ช่องแช่ผักในตู้เย็น เราจะเดินไปหามันที่ม้าหินหน้าบ้าน

ถ้าเราแปลงร่างเป็นของเหลวได้ เราคงมุดเข้าไปหามันในท่อน้ำประปาพีวีซี ...

เราจะทำทุกอย่าง ให้มันกลับคืนมา

แน่นอน บางทีเราก็เจอมัน เราได้มันคืนมาแล้ว เราจะเก็บมันไว้อย่างดี
เราจะไม่ลืมอีกแล้วว่าเราเอามันไว้ไหน จนบางทีผมแทบจะอยากสักตำแหน่งที่
เก็บของ ๆ ผมเป็นแผนที่ไว้ที่กลางหน้าผาก เพื่อที่ผมจะได้ไม่ต้องลืมอีกว่าผม
เก็บมันไว้ที่ไหน

[ ฮึ่ย .. ฮึ่ย ล้างสามรอบแล้วนะโว๊ย เมื่อไหร่มันจะหายเหม็นวะ ]

มันคงเป็นการง่ายกับชีวิตขึ้นอีกเยอะ ถ้าเราสามารถลืมความปวดร้าวบางประการ
ในชีวิตของเรา เหมือนการที่เราล้างกลิ่นเหม็น ๆ บางอย่างออกไปจากมือ

และสามารถจดจำแรงบันดาลใจที่ทำให้เรายังมีชีวิตอยู่ ให้เราก้าวเดินไปข้างหน้า

และนั่นมันเป็นความยากที่สุดของชีวิตผมตอนนี้ ..

ผมล้างความล้มเหลวในชีวิตบางอย่างออกไปไม่ได้
และผมลืมไปแล้วว่า แรงบันดาลใจในการมีชีวิตอยู่ของผม

ผมเอามันไปวางไว้ตรงไหน ...

[ ทำไมผมหามันไม่เจอ .. ผมว่าผมเห็นมันอยู่แว๊บ ๆ ......... แม่งเอ๊ยย เมื่อไหร่แม่งจะหายเหม็นวะ ...]



...




 

Create Date : 27 เมษายน 2551
1 comments
Last Update : 27 เมษายน 2551 22:18:15 น.
Counter : 708 Pageviews.

 

หาเจอยังอ่ะ...

อยากไปช่วยหาจัง...แค่คาดว่าคุณคงหาเจอเร็วๆนี่นะคะ

เจอแล้วมาป่าวประกาศด้วยนะ...อยากรู้ว่าที่หาอยู่น่ะคืออะไร

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

โดย: aom_mY67 27 เมษายน 2551 23:11:24 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


จ่าสิบเอกโจ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




" I sit and talk to God

And he just laughs at my plans

My head speaks a language

I don't understand ... "

...
Group Blog
 
 
เมษายน 2551
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
27 เมษายน 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add จ่าสิบเอกโจ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.